Μύθοι και πραγματικότητα - Του Κων/νου Τζέκη

Όταν το ΠΑΣΟΚ το 1981 κέρδισε τις εκλογές, οι περισσότεροι πίστεψαν, ότι ένας χαρισματικός ηγέτης θα μπορούσε να αλλάξει την Ελλάδα. Μετά τις εκλογές, η επόμενη μεγάλη εκδήλωση, στην

οποία θα είχε στραμμένο το ενδιαφέρον της όλη η χώρα, ήταν Διεθνής Έκθεση Θεσσαλονίκης.

Το αεροδρόμιο μαζεύτηκε όλο το ΠΑΣΟΚ. Όλοι οι ψηφοφόροι του κόμματος και πολλοί προσκυνητές της νέας κατάστασης.

Σύμφωνα με το πρόγραμμα, ο Παπανδρέου θα πήγαινε στο Ξενοδοχείο Μακεδονία Παλλάς με την πομπή του επίσημα και οι Υπουργοί του θα ακολουθούσαν με αυτοκίνητα των οπαδών του κινήματος.

Παρατάχθηκαν με ευθύνη της πανίσχυρης Νομαρχιακής, συνήθη αυτοκίνητα, μετρίου κυβισμού, παλιάς τεχνολογίας, σαραβαλάκια, να μεταφέρουν τους Υπουργούς της Κυβέρνησης.

Ο λαός στην εξουσία, ήταν το σύνθημα και μιας ο λαός δεν είχε μαύρα μεγάλα αυτοκίνητα, έπρεπε και οι Υπουργοί να βολευτούν στα οχήματα των συντρόφων τους.

Σπαζοκεφαλιά για τους υπεύθυνους της ασφάλειας τους και της Τροχαίας, που έπρεπε να βρουν τρόπο να διευκολύνουν τα αυτοκίνητα που μετέφεραν Υπουργούς, έναντι των χιλιάδων αυτοκινήτων των οπαδών.

Ξαφνικά ακούσθηκε από τον ασύρματο της Αστυνομίας μια φωνή απόγνωσης. «Που να τα παρκάρω όλα αυτά τα αυτοκίνητα; Δεν χωράνε σε δέκα παρκινγκ». Ήταν η φωνή του Αξιωματικού του χώρου υποδοχής του Μακεδονία Παλλάς.

Τι είχε συμβεί λοιπόν;   Απλούστατα οι οδηγοί των Υπουργών είχαν φέρει κρυφά οδικώς όχι από ένα, αλλά από δύο-τρία μαύρα Υπουργικά αυτοκίνητα και ήθελαν να τα καταχωνιάσουν να μην τα δουν οι απλοϊκοί οπαδοί τους. Εξαίρεση από το γεγονός αυτό αποτέλεσε η Υπουργός πολιτισμού Μελίνα Μερκούρη, που στις μετακινήσεις της προτιμούσε όποιο αυτοκίνητο έβλεπε μπροστά της.

Μύθος η αλλαγή από την πρώτη μέρα. Η εξουσία στην πολυθρόνα. Όπως μύθος είναι οι προεκλογικές υποσχέσεις, μύθος τα Ελληνικά κρέατα στα περισσότερα μαγαζιά, μύθος τα φρέσκα ψάρια του Αιγαίου, το γνήσιο γάλα, το τυρί φέτα, το θυμαρίσιο μέλι, τα φρέσκα φρούτα και λαχανικά χωρίς φάρμακα, τα ρούχα που δεν είναι κινέζικα, αλλά κορεάτικα!

Κάποτε ο Χάρρυ Κλυνν σε μια σάτυρά του  έλεγε «Ανδρέα η Ιστορία είμαι και είχαμε ραντεβού». Για να απαντά ο Ανδρέας «Με καθυστέρησε η μυθολογία».

Κακά τα ψέματα. Είμαστε λαός που ζούμε με τους μύθους μας. Τους θεωρούμε απαραίτητους για την καθημερινότητά μας. Αυτό δεν είναι κατ’ ανάγκη κακό, αλλά μετά δυσκολευόμαστε να δούμε την πραγματικότητα. Αυτό είναι το πρόβλημά μας.

_