ελαφρώς παραλλαγμένο ριμέικ σχετικό με τα ρούχα της βασίλισσας. Επικοινωνιακά τουλάχιστον, ενίοτε και ως πολιτικός διαχειριστής.
Από την ημερομηνία ανάληψης καθηκόντων κι ενώ μεσολάβησαν γκρίζες ζώνες για την αστυνομική επιλογή και αυθαιρεσία, με χαρακτηριστικότερα παραδείγματα την αντιμετώπιση των διαδηλωτών της Θεσσαλονίκης, τη λίστα προγραφών για τις κρίσεις και άλλα θέματα, η κ. Γεροβασίλη επέλεξε να καταθέσει δημόσια γνώμη και άποψη μόνο με συνεντεύξεις σε ραδιοσταθμούς και φίλια μέσα, αποφεύγοντας συστηματικά την κατεξοχήν έδρα του δημόσιου ελέγχου που αποτελούν η αίθουσα "Μπακογιάννη" και η υποβολή ερωτήσεων από τους διαπιστευμένους δημοσιογράφους.
Συμπληρώνεται σχεδόν μήνας από την ανάληψη καθηκόντων και τα καθήκοντα αγνοούνται καθώς ακόμη να γίνει ο διαμοιρασμός των ιματίων μεταξύ Όλγας και Κατερίνας, ώστε να δρομολογηθούν δράσεις και υπογραφές. Οι πληροφορίες αναφέρουν κάκιστες σχέσεις μεταξύ υπουργού και αρχηγού, ενώ τα πρώτα απτά δείγματα γραφής σχετίζονται με την εγκατάσταση αστυνομικών σε κάθε όροφο για τον εσωτερικό έλεγχο προσερχομένων, πηγαδιών και συναντήσεων. Τόση πλέρια δημοκρατία και "ελευθεροστομία".
Κανένας από τους διαχειριστές της εξουσίας δεν αντιλαμβάνεται το αυτονόητα προφανές. Την προσωρινότητα και το εφήμερο της γλυκιάς σχέσης με την καρέκλα. Όταν κάποια στιγμή έρχεται η ώρα της αυτεπίγνωσης, έρχεται μαζί της και η συνείδηση της ματαιοδοξίας. Η κ. Όλγα μάλλον προορίζεται να αποχωρήσει με ένα άδειο πουκάμισο, κουβαλώντας μόνο το κίβδηλο από την πράξη μετάλλιο της πρώτης γυναίκας που πάτησε την Κατεχάκη. Έτερον άλλο ουδέν.
Καλή συνέχεια κ. Όλγα μας. Το χρονοντούλαπο της ιστορίας κρύβει και άλλους δημιουργικούς σκελετούς. Οι περισσότεροι από τους οποίους απίσχναντοι και σκονισμένοι από τη σύντομη λήθη.
του Γιώργου Καραϊβάζ
_
0 Σχόλια