Μιχάλης Λώλης: Καλέ μου, γλυκέ μου Ζακ, φίλε μας αγαπημένε, έφτιαξες το κόσμο σου εδώ και ζούσες ελεύθερος

Η χρήση ναρκωτικών δεν είναι έγκλημα. Όσο το αντιμετωπίζουμε έτσι, οδηγούμε τους χρήστες σε αυτό. Η αυτοδικία σε μια απόπειρα ληστείας, οδήγησε έναν νέο Άνθρωπο στο θάνατο.



Θύματα και μάρτυρες διαπράττουν μια αποτρόπαια ανθρωποκτονία, χωρίς καμία δικαιολογία. Η ζωή είναι το ύψιστο έννομο αγαθό στο δικαιικό μας σύστημα. Η ζυγαριά της Δικαιοσύνης, αν λειτουργεί ακόμα στη χώρα μας, θα στείλει τους δράστες έγκλειστους για σωφρονισμό.

Καλέ μου, γλυκέ μου Ζακ, φίλε μας αγαπημένε, έφτιαξες το κόσμο σου εδώ και ζούσες ελεύθερος. Σου στέρησαν τη ζωή αυτή. Και εσένα από εμάς. Και οι δυο μας δε πιστεύουμε στον άλλον κόσμο, θα ζεις έτσι εδώ στη καρδιά μας.

Έφυγες, να μείνουμε εμείς να φτιάξουμε το κόσμο ελεύθερο, όπως τον ήθελες. Δε θα τα καταφέρουμε όμως. Λυπάμαι... Δε θα ξεχάσω ποτέ όσα έχουμε πει.»

Tου Μιχάλη Λώλη
_