Ούτε ένα συγνώμη; Αντί συγνώμης σκιαμαχία ευθυνών - Το 2007 η τραγωδία ξεκίνησε μετά τον Δεκαπενταύγουστο κ. Τερζούδη

Το bloko.gr, όπως και πολλοί άλλοι δημοσιογράφοι φανταζόμαστε, διαθέτει ολόκληρη φιλμογραφία από σκηνές και εικόνες αποκάλυψης, προερχόμενες από τη δαντική
τραγωδία στο Μάτι της Αττικής.

Σεβόμενοι πρώτα και κύρια τη μνήμη των νεκρών, δεν δημοσιοποιήσαμε τίποτε απολύτως όλες αυτές τις ημέρες. Μια φωτογραφία δείχνει απανθρακωμένο άνδρα, πεσμένο μπρούμυτα πάνω στο περβάζι του παραθύρου της κατοικίας του ενώ προσπαθούσε να βγει. Εκεί τον βρήκαν οι γλώσσες του θανάτου.

Μια άλλη, η πιο συγκλονιστική, δείχνει αγκαλιασμένα τρία παιδάκια. Ο φακός τα απαθανάτισε σα να έπαιζαν σφιχταγκαλιασμένα συνεπαρμένα από κάποιο ύμνο της ζωής. Πόσο παράδοξο αλήθεια για υτά τα τρία παιδιά; Αντί για παιχνίδι και παιδικές αγκαλιές, έγιναν κατασπάραγμα ενός από τους περισσότερο φρικαλέους θανάτους.

Ίσως θα έπρεπε να τις δημοσιεύσουμε. Φοβηθήκαμε όμως την εικόνα, την στωική ευαισθησία με την οποία παραδόθηκαν θυσία στις ευθύνες των άλλων, των περισπούδαστων κι αγχινούστατων μεγάλων, φοβηθήκαμε όμως τις δικές μας Αληκτώ, Μέγαιρα και Τισιφόνη.

Επιλέξαμε λοιπόν αυτη και μόνη τη φωτογραφία, που αποτυπώνει ανάγλυφα το απείκασμα της φρίκης. Πετρωμένες όψεις και απόγνωση μπροστά στο εκμαγείο της Μέδουσας που αντιπροσωπεύει το τέρας αυτού του θανάτου.

Και περιμέναμε όλες αυτές τις ημέρες, πριν να πάρουμε την απόφαση της δημοσίευσης, μια και μοναδική συγνώμη για το ολοκαύτωμα αυτών των ψυχών, από κάποια υπεύθυνα χείλη. Αντί της συγνώμης, ακούσαμε ενεοί κι εμβρόντητοι, ότι όλα πήγαν καλά και δια στόματος του κατά την άποψη μας κυρίως υπεύθυνου (μαζί με το γ.γ. πολιτικής προστασίας), ότι αν ξαναγυρνούσε τον χρόνο πίσω πάλι και ακριβώς τα ίδια θα έκανε. Τόση ασχημία, κομπορημοσύνη και εγωπαθή καυχησιά.

Τόσες ημέρες ο κ. αρχηγός της πυροσβεστικής, επιδίδεται σε αγώνα να πείσει εαυτόν και αλλήλους ότι για τη φωτιά ευθύνεται η ... αστυνομία. Ίσως η αστυνομία έπρεπε να κάνει εκτίμηση κατεύθυνσης και απειλής. Ίσως η αστυνομία εκτός από το να σβήσει τις φλόγες στην έναρξη τους, ευθύνεται πως ενώ η φωτιά ξεκίνησε στις 4.45 η εκτίμηση κινδύνου έγινε τρία ολόκληρα τέταρτα αργότερα κι ενώ ο κόλαση ξεχυνόταν από τις παρυφές πια προς την παραλία.

Όμως αυτό είναι το λιγότερο. Και δεν μας καίγεται καρφί για τα όσα θα αποδοθούν στον κ. Τερζούδη, όταν θα έρθει η ώρα της κατάθεσης των αστυνομικών, οι οποίοι θα πουν πού βρισκόταν οι πυροσβέστες κατ' εντολήν του κ. αρχηγού τους (προστάτευαν μήπως τίποτε διυληστήρια; Δεν θέλουμε να το πιστέψουμε) κι εν τέλει τα αίτια και τα αιτιατά της τραγωδίας.

Φοβόμαστε όμως γιατί αναθυμόμαστε πως η τραγωδία του 2007 ξεχύθηκε φορτωμένη φωτιά και σίδερο μετά τον Δεκαπενταύγουστο. Τότε όμως οι πυροσβέστες αν μη τί άλλο είχαν εμπιστοσύνη στην ηγεσία τους. Σήμερα την έχουν;



του Γιώργου Καραϊβάζ 




_