φαίνεται να λύνεται.
Όλο αυτόν τον καιρό αντιμετωπίζαμε παράλληλα μια ατελείωτη σειρά από διώξεις,
με δεκάδες μέλη μας φορτωμένα με ποινές, με δικαστήρια το ένα πίσω από το άλλο
ενώ την ίδια στιγμή ο καθεστωτικός λόγος επιχειρούσε να δημιουργήσει μια εικόνα
"ατιμωρησίας" για τον Ρουβίκωνα με προφανή σκοπό τόσο να αφήσει
υπονοούμενα όσο και για να προωθήσει την ατζέντα όξυνσης της καταστολής
που μόνιμα επιδιώκει. Η "πιστή εφαρμογή των νόμων" όσο κι
αν μας κοστίζει σε πόρους και ταλαιπωρία φάνηκε ανίκανη να μας σταματήσει: γνωρίζουμε
το τίμημα των επιλογών μας, δεν επρόκειτο να τις κάνουμε αν δεν κρίναμε ότι
μπορούμε να σηκώσουμε το πολιτικό και κατασταλτικό βάρος τους.
Το ξέρουμε κι εμείς το ξέρουν κι αυτοί. Χρειάζονταν νέα εργαλεία εναντίον μας. Η πρώτη πιθανότητα ήταν η εφαρμογή του αντιτρομοκρατικού όπως μανιωδώς προτείνει το δεξιό μπλοκ εξουσίας και οι απολήξεις του στο βαθύ κράτος.
Για όποιον έχει όμως βασική αντίληψη της πραγματικότητας και δεν επηρεάζεται απο τα δελτία του ΣΚΑΙ, κάτι τέτοιο εμπεριέχει το ρίσκο, το πολύ μεγάλο ρίσκο απο τη μεριά του κράτους, η κατασταλτική του επίθεση να συντριβεί μέσα στην παράνοια και την υπερβολή της. Κι αυτό θα μας ανέδειχνε θριαμβευτές, ενώ η εξουσία θα είχε ξεμείνει απο εργαλεία, τουλάχιστον στα πλαίσια της δημοκρατικής νομιμότητας.
Αντί αυτού επιλέχθηκε ένας άλλος πιο πονηρός δρόμος. Φτάνοντας στα άκρα την δυνατότητα ελιγμών, απο την μία πλευρά έχουμε το ξεχείλωμα των υπαρχόντων νομικών εργαλείων τόσο σε επίπεδο κατηγοριών όσο και δικονομίας και απο την άλλη το ξέθαμα ενός μετεμφυλιακού τμήματος του ποινικού κώδικα, ανενεργού για δεκαετίες που αφορά το βαθύ κράτος και την απαίτησή του να σιγήσει κάθε φωνή αμφισβήτησης .
Τους τελευταίους δύο μήνες βλέπουμε αυτή την στρατηγική να ξεδιπλώνεται. Μέλος μας συνελήφθη για αφισοκόλληση και φορτώθηκε κατηγορίες για διακεκριμένες φθορές. Διακεκριμένες φθορές για μια απλή αφισοκόλληση... Στην σύλληψη 20 μελών μας για την παρέμβαση στο υπουργείο Προστασίας του πολίτη μας φόρτωσαν όχι μόνο "Παρακώλυση συγκοινωνιών" αλλά και την χουντική κατηγορία της "διέγερσης". Στο δικαστήριο για την παρέμβαση μας στο δημαρχείο Τήνου, παρά την φασαρία που σήκωσε η δεξιά, αθωωθήκαμε.
Και αμέσως μετά ο εισαγγελέας άσκησε αντιέφεση. Αντιέφεση άσκησε ο εισαγγελέας και μετά την αθώωση μέλους μας για ανάρτησή του στον προσωπικό λογαριασμό του στο facebook σχετικά με τον τηλεοπτικό σταθμό ΣΚΑΙ. Αλήθεια θυμάται κανείς ποτέ να γίνονται αντιεφέσεις για πλημμελήματα; Και μάλιστα πλημμελήματα για κατηγορίες τέτοιας προέλευσης: ο σύντροφός μας κατηγορήθηκε και πάλι για "διέγερση" μαζί με κατηγορία για "πρόκληση και προσφορά σε τέλεση αδικήματος".
Ευτυχισμένο 1958 πρέπει να ευχηθούμε στις διωκτικές αρχές, αφου τότε εκείνες τις ωραίες για το κράτος εποχές τέτοιες κατηγορίες είχαν την τιμητική τους.
Απο τη μεριά μας λίγα έχουμε να πούμε. Θα σταθούμε απέναντι και στη νέα κατασταλτική τακτική. Μια τακτική που ταιριάζει απόλυτα στην εποχή της σοσιαλδημοκρατίας του Σύριζα, αυτής της στοχευμένης και ύπουλης καταστολής με σεβασμό στους τύπους της δημοκρατίας και αντίληψη μακράς πνοής ως προς την υπεράσπιση του κράτους. Είναι και για μας προνομιακό πεδίο να έχουμε απέναντί μας νόμους που αυτόματα ιδεολογικοποιούν τον αγώνα που δίνουμε στην αληθινή του κατεύθυνση: αυτή της απειλής ενάντια στην τάξη πραγμάτων κράτους και κεφάλαιου. Έχουμε να πούμε ότι ως αναρχικοί είμαστε βουνά συνηθισμένα σε χιόνια και έχουμε και την θέληση και την ικανότητα όχι μόνο να αντιμετωπίσουμε τα σχέδια του κράτους αλλά και να πολλαπλασιάσουμε παράλληλα τις δράσεις και την παρουσία μας σε όλα τα μέτωπα αγώνα.
Δεν ξέρουμε τι θα φέρει το αύριο. Δεν υποτιμούμε καθόλου τον αντίπαλό μας. Δεν υποτιμούμε όμως ούτε τους εαυτούς μας ούτε τον κόσμο του αγώνα ούτε την κοινωνική βάση. Όλοι θα πρέπει να γνωρίζουν πως μάχες σαν αυτή που δίνουμε σήμερα παράγουν πολιτικά δεδικασμένα. Είναι προς το συμφέρον της ίδια της κοινωνίας να στραπατσάρουμε, όπως και στο παρελθόν και αυτές τις κρατικές μεθοδεύσεις. Και θα κάνουμε ξανά ότι μπορούμε σε αυτή την κατεύθυνση.
_
Το ξέρουμε κι εμείς το ξέρουν κι αυτοί. Χρειάζονταν νέα εργαλεία εναντίον μας. Η πρώτη πιθανότητα ήταν η εφαρμογή του αντιτρομοκρατικού όπως μανιωδώς προτείνει το δεξιό μπλοκ εξουσίας και οι απολήξεις του στο βαθύ κράτος.
Για όποιον έχει όμως βασική αντίληψη της πραγματικότητας και δεν επηρεάζεται απο τα δελτία του ΣΚΑΙ, κάτι τέτοιο εμπεριέχει το ρίσκο, το πολύ μεγάλο ρίσκο απο τη μεριά του κράτους, η κατασταλτική του επίθεση να συντριβεί μέσα στην παράνοια και την υπερβολή της. Κι αυτό θα μας ανέδειχνε θριαμβευτές, ενώ η εξουσία θα είχε ξεμείνει απο εργαλεία, τουλάχιστον στα πλαίσια της δημοκρατικής νομιμότητας.
Αντί αυτού επιλέχθηκε ένας άλλος πιο πονηρός δρόμος. Φτάνοντας στα άκρα την δυνατότητα ελιγμών, απο την μία πλευρά έχουμε το ξεχείλωμα των υπαρχόντων νομικών εργαλείων τόσο σε επίπεδο κατηγοριών όσο και δικονομίας και απο την άλλη το ξέθαμα ενός μετεμφυλιακού τμήματος του ποινικού κώδικα, ανενεργού για δεκαετίες που αφορά το βαθύ κράτος και την απαίτησή του να σιγήσει κάθε φωνή αμφισβήτησης .
Τους τελευταίους δύο μήνες βλέπουμε αυτή την στρατηγική να ξεδιπλώνεται. Μέλος μας συνελήφθη για αφισοκόλληση και φορτώθηκε κατηγορίες για διακεκριμένες φθορές. Διακεκριμένες φθορές για μια απλή αφισοκόλληση... Στην σύλληψη 20 μελών μας για την παρέμβαση στο υπουργείο Προστασίας του πολίτη μας φόρτωσαν όχι μόνο "Παρακώλυση συγκοινωνιών" αλλά και την χουντική κατηγορία της "διέγερσης". Στο δικαστήριο για την παρέμβαση μας στο δημαρχείο Τήνου, παρά την φασαρία που σήκωσε η δεξιά, αθωωθήκαμε.
Και αμέσως μετά ο εισαγγελέας άσκησε αντιέφεση. Αντιέφεση άσκησε ο εισαγγελέας και μετά την αθώωση μέλους μας για ανάρτησή του στον προσωπικό λογαριασμό του στο facebook σχετικά με τον τηλεοπτικό σταθμό ΣΚΑΙ. Αλήθεια θυμάται κανείς ποτέ να γίνονται αντιεφέσεις για πλημμελήματα; Και μάλιστα πλημμελήματα για κατηγορίες τέτοιας προέλευσης: ο σύντροφός μας κατηγορήθηκε και πάλι για "διέγερση" μαζί με κατηγορία για "πρόκληση και προσφορά σε τέλεση αδικήματος".
Ευτυχισμένο 1958 πρέπει να ευχηθούμε στις διωκτικές αρχές, αφου τότε εκείνες τις ωραίες για το κράτος εποχές τέτοιες κατηγορίες είχαν την τιμητική τους.
Απο τη μεριά μας λίγα έχουμε να πούμε. Θα σταθούμε απέναντι και στη νέα κατασταλτική τακτική. Μια τακτική που ταιριάζει απόλυτα στην εποχή της σοσιαλδημοκρατίας του Σύριζα, αυτής της στοχευμένης και ύπουλης καταστολής με σεβασμό στους τύπους της δημοκρατίας και αντίληψη μακράς πνοής ως προς την υπεράσπιση του κράτους. Είναι και για μας προνομιακό πεδίο να έχουμε απέναντί μας νόμους που αυτόματα ιδεολογικοποιούν τον αγώνα που δίνουμε στην αληθινή του κατεύθυνση: αυτή της απειλής ενάντια στην τάξη πραγμάτων κράτους και κεφάλαιου. Έχουμε να πούμε ότι ως αναρχικοί είμαστε βουνά συνηθισμένα σε χιόνια και έχουμε και την θέληση και την ικανότητα όχι μόνο να αντιμετωπίσουμε τα σχέδια του κράτους αλλά και να πολλαπλασιάσουμε παράλληλα τις δράσεις και την παρουσία μας σε όλα τα μέτωπα αγώνα.
Δεν ξέρουμε τι θα φέρει το αύριο. Δεν υποτιμούμε καθόλου τον αντίπαλό μας. Δεν υποτιμούμε όμως ούτε τους εαυτούς μας ούτε τον κόσμο του αγώνα ούτε την κοινωνική βάση. Όλοι θα πρέπει να γνωρίζουν πως μάχες σαν αυτή που δίνουμε σήμερα παράγουν πολιτικά δεδικασμένα. Είναι προς το συμφέρον της ίδια της κοινωνίας να στραπατσάρουμε, όπως και στο παρελθόν και αυτές τις κρατικές μεθοδεύσεις. Και θα κάνουμε ξανά ότι μπορούμε σε αυτή την κατεύθυνση.
0 Σχόλια