Πρόκειται για τη συνηθέστερη μη δερματική κακοήθεια στους
άνδρες.
Εμφανίζεται συχνότερα στους ηλικιωμένους, με μέση ηλικία τα
68 έτη. Ωστόσο, περίπου το 10% των νέων διαγνώσεων εμφανίζεται σε σεξουαλικά
ενεργούς άνδρες, δηλαδή ηλικίας ≤ 55 ετών, ποσοστό που φανερώνει ότι η ηλικία
των ανδρών κατά τη διάγνωση του καρκίνου του προστάτη συνεχίζει να μειώνεται.
Γεγονός, όμως, είναι ότι οι μικρότεροι άνδρες είναι
πιθανότερο να έχουν καρκίνο χαμηλότερου βαθμού κατά τη διάγνωση και μεγαλύτερη
πιθανότητα επιβίωσης, σε σύγκριση με τους μεγαλύτερους άνδρες.
Ο εντοπισμένος, αλλά και τοπικά προχωρημένος καρκίνος
προστάτη αντιμετωπίζεται κατεξοχήν και πρωταρχικά με ριζική προστατεκτομή. Η
ηλικία του ασθενούς, η καλή προεγχειρητική λειτουργία και η διατήρηση των
λεγόμενων αγγειονευρωδών δεματίων -μια πολύπλοκη νευρο-αγγειακή δομή που είναι
υπεύθυνη για την εγκράτεια των ούρων και τη στύση- αποτελούν σημαντικούς
παράγοντες για την επανάκτηση της στυτικής λειτουργίας.
Σημαίνοντα ρόλο έχει και η ψυχολογία του ασθενή μετά τη
διάγνωση, δεδομένου ότι η κατάθλιψη είναι παράγοντας στυτικής δυσλειτουργίας.
Ανεξάρτητα όμως απ’ αυτόν, παλαιότερα μεγάλο ποσοστό των χειρουργημένων ασθενών
παρουσίαζε στυτική δυσλειτουργία μετά από την επέμβαση και τις συμπληρωματικές
θεραπείες (ορμονοθεραπεία, ακτινοθεραπεία).
«Τελευταία μπορούμε πλέον να αποδίδουμε ογκολογική θεραπεία
του καρκίνου του προστάτη με τη ρομποτική έχοντας ταυτόχρονα αυξήσει την
πιθανότητα να παρέχουμε στον άνδρα αυτόν επανάκτηση της στυτικής του
ικανότητας», διευκρινίζει ο χειρουργός ουρολόγος δρ Κυριάκου. «Έτσι μπορούμε
πλέον να αποδίδουμε ογκολογική θεραπεία του καρκίνου του προστάτη με τη
ρομποτική έχοντας ταυτόχρονα αυξήσει την πιθανότητα να παρέχουμε στον άνδρα αυτόν
επανάκτηση της στυτικής του ικανότητας», προσθέτει.
Τα μέχρι σήμερα δεδομένα είναι καθησυχαστικά για τους
ασθενείς -και κυρίως τους νεότερους που αναζητούν λιγότερο δυσμενείς επιπτώσεις
και καλύτερη ποιότητα ζωής μετά από τη χειρουργική επέμβαση- αφού καταδεικνύουν
ότι η εξέλιξη της τεχνολογίας και οι βελτιωμένες τεχνικές δύνανται να
εξασφαλίσουν ομαλότερη μετεγχειρητική πορεία, αλλά και ικανοποιητική στύση για
διείσδυση.
Στόχος, δηλαδή, στη ρομποτική ριζική προστατεκτομή δεν
αποτελεί μόνο η απαλλαγή από τη νόσο. Πρέπει να δίδεται μέγιστη βαρύτητα και
στην εγκράτεια των ούρων, ώστε ο ασθενής να έχει μια αξιοπρεπή ποιότητα ζωής
χωρίς την αναπηρία της ακράτειας με τα επακόλουθά της, όπως απομόνωση,
ψυχολογικά προβλήματα και παύση εργασίας, αλλά και στη διατήρηση της
σεξουαλικότητας του άνδρα, η οποία δεν σταματά νωρίς, είναι μέρος της
ταυτότητάς του και αποτελεί τον κρίκο της αρμονικής σχέσης του ζευγαριού.
Πηγή: healthreport.gr
_
0 Σχόλια