Η δύναμη του ποδοσφαίρου στα χρόνια της Κατοχής και του Εμφυλίου

Όταν το 1941 οι Γερμανοί μπήκαν στην Αθήνα, ο διορισμένος από τους κατακτητές 

«πρωθυπουργός», ο στρατηγός Τσολάκογλου, κάλεσε τη νεολαία «να εγκαταλείψει την πολιτική και να ασχοληθεί με το ποδόσφαιρο».

Η απάντηση της νεολαίας μέσω της ΕΠΟΝ ήταν «πολεμάμε και τραγουδάμε, αλλά και παίζουμε ποδόσφαιρο».Δεν πέρασε πολύς καιρός και οι Γερμανοί κατάλαβαν ότι οι Έλληνες ήταν δύσκολοι αντίπαλοι και στο ποδόσφαιρο. Σε αγώνα με τη …μικτή Καλαμάτας έχασαν 2-0. Οι Καλαματιανοί έκαναν το ακατόρθωτο , έχοντας στο πλευρό τους πολύ κόσμο που είχε κρεμαστεί στα δέντρα και στους γύρω λόφους, αφού δεν υπήρχαν κερκίδες. Ο διοικητής των Γερμανών ήταν έξαλλος και όρισε αμέσως τη ρεβάνς.

Όταν οι παίκτες της Καλαμάτας μπήκαν στο γήπεδο, είδαν πίσω από το τέρμα ένα μυδραλιοβόλο και δεν είναι δύσκολο να καταλάβει κανείς γιατί εν τέλει ηττήθηκαν έστω και δύσκολα με σκορ 3-2.

Την άνοιξη του 1942 ο Παναθηναϊκός προγραμμάτισε να αντιμετωπίσει την ΑΕΚ σε φιλικό παιχνίδι στη Λεωφόρο Αλεξάνδρας Το γήπεδο γέμισε από από 15.500 θεατές. Οι παίκτες των δύο ομάδων είχαν κανονίσει ένα μεγάλο μέρος των εσόδων να πάνε στο νοσοκομείο «Σωτηρία», όπου νοσηλεύονταν πολλοί φυματικοί αθλητές.

Αυτό, όμως δεν άρεσε στους κατακτητές, που απαγόρευσαν στους Έλληνες να πάρουν μερίδιο από τις εισπράξεις.Άμεση ήταν η αντίδραση των δύο ομάδων που με επικεφαλής τους αρχηγούς τους ,τον Κρητικό του Παναθηναικού και τον Μαρόπουλο της ΑΕΚ, αποφάσισαν να μην αγωνιστούν.

Όπως είπε αργότερα ο Μαρόπουλος,οι δύο ομάδες βγήκανε μαζί στον αγωνιστικό χώρο ,χαιρετίσαμε τους φιλάθλους, αλλά αντί ν’ αρχίσουμε τον αγώνα, ανεβήκαμε στις εξέδρες κι αρχίσαμε να εξηγούμε στον κόσμο τι ακριβώς είχε γίνει.

Ο κόσμος δέχτηκε τις εξηγήσεις μας. Αυτό που επακολούθησε δεν μπορούσαμε να το φανταστούμε. Αγανακτισμένοι οι φίλαθλοι όρμησαν στον αγωνιστικό χώρο και κυριολεκτικά δεν άφησαν τίποτε όρθιο

Οι ξύλινες εξέδρες ξηλώθηκαν, τα δοκάρια ξεριζώθηκαν,συνθήματα υπέρ των ποδοσφαιριστών ακούστηκαν. Τα επεισόδια πήραν έκταση και γρήγορα σχηματίστηκε αντιφασιστική διαδήλωση που έφτασε μέχρι την Ομόνοια. Οι φίλαθλοι-διαδηλωτές διαλύθηκαν μόνο με την εμφάνιση των γερμανικών δυνάμεων κατοχής».

Το ελληνικό ποδόσφαιρο δεν έμεινε ανεπηρέαστο ούτε στα χρόνια του εμφυλίου, ,καθώς δεν ήταν λίγοι οι ποδοσφαιριστές που είτε εξορίστηκαν λόγω των πολιτικών τους φρονημάτων, είτε ακόμα και θανατώθηκαν.

Κατά την διάρκεια της Μάχης της Αθήνας και των Δεκεμβριανών ,πήραν μέρος πολλοί επιφανείς αθλητές από διάφορα αθλητικά σωματεία.

Τραγική μορφή των Δεκεμβριανών υπήρξε ο ποδοσφαιριστής του Ολυμπιακού Νίκος Γόδας, λοχαγός του ΕΛΑΣ Πειραιώς, Κοκκινιώτης από τ’ Αϊβαλί της Μικράς Ασίας, ο οποίος εκτελέστηκε στο Λαζαρέτο της Κέρκυρας τον Γενάρη του 1944.

Ο Γόδας εκτελέστηκε φορώντας την φανέλα του Ολυμπιακού και με τα μάτια ανοιχτά για να βλέπει τα χρώματα της ομάδας του.

TOY MIXAΛΗ ΚΑΝΙΜΑ - timelink.gr

_