Χαλάνδρι 26/5/18
Τα όσα θα
αναφερθούν παρακάτω καθίστανται επίκαιρα για δύο λόγους:
Ο πρώτος αφορά
δηλώσεις περί ασφάλειας των πολιτών και αντίδρασης τους σε περίπτωση που
βρεθούν αντιμέτωποι με επίδοξους ληστές. Οι προτάσεις γίνονται από τον αρμόδιο
αναπληρωτή υπουργό προστασίας του πολίτη και πολύς λόγος έγινε στα μέσα μαζικής
ενημέρωσης για την προσέγγιση του στο θέμα.
Ο δεύτερος είναι λιγότερο γνωστός, αν και κοινό μυστικό
στους γνωρίζοντες και αφορά επίσης την προστασία των πολιτών, αλλά αυτήν την
φορά από φυσικούς κινδύνους, τόσο για την ζωή τους όσο και για την περιουσία τους.
Έχει, επίσης, σχέση και με τον ίδιο τον υπουργό και την λειτουργία του
Πυροσβεστικού Σώματος, που σε λίγες μέρες ρίχνεται στην μάχη της αντιπυρικής
περιόδου 2018.
Είναι γνωστές στους περισσοτέρους οι δηλώσεις του σχετικά με
στρεβλώσεις του Πυροσβεστικού Σώματος, όταν κατά την παρελθούσα αντιπυρική
περίοδο στράφηκε εναντίον του για να δικαιολογήσει δικές του πράξεις ή
παραλείψεις και να μετακυλίσει τις ευθύνες του στον τρόπο λειτουργίας του
Σώματος και στο ανθρώπινο δυναμικό του, που κάθε χρόνο μετράει απώλειες ακόμη
και σε ανθρώπινες ζωές για να φέρει σε πέρας με επιτυχία την αποστολή του.
Αρκεί να αναφέρουμε τις τρομερές ελλείψεις σε υλικοτεχνική
υποδομή. Ο μισός και πλέον στόλος και ο εξοπλισμός είναι άνω των είκοσι ετών
και η συντήρηση τους καθώς και η προμήθεια ανταλλακτικών έχει αφεθεί στους
διοικητές των σταθμών και των υπηρεσιών, όπως και σε υφισταμένους τους, οι
οποίοι παράτυπα απευθύνονται για δωρεές σε ιδιώτες για να καλύψουν επιτακτικές
ανάγκες. Η κατάσταση των ατομικών μέσων προστασίας των εργαζομένων δεν είναι σε
καλύτερη κατάσταση με αποτέλεσμα με ελλιπή εξοπλισμό οι πυροσβέστες να
επεμβαίνουν σε ένα τεράστιο φάσμα επιχειρήσεων τόσο σε αστικό όσο και στο
φυσικό περιβάλλον. Αυτά τα γνωστά στην Πολιτεία προβλήματα, το πυροσβεστικό προσωπικό τα αντιμετωπίζει με
υπερβάλλοντα ζήλο αλλά και κατανόηση στις δύσκολες μέρες που περνάει η πατρίδα
μας. Το να χαρακτηρίζεται όμως στρεβλό το Πυροσβεστικό Σώμα είναι τουλάχιστον
άδικο την στιγμή που μάλιστα χαίρει τεράστιας αποδοχής και εμπιστοσύνης από τον
Ελληνικό λαό.
Όλα τα παραπάνω μπορούν να θεωρηθούν ως εισαγωγή σε αυτά που
θα αναφερθούν αμέσως παρακάτω και αναφέρονται σε ενέργειες ή παραλείψεις του
αρμόδιου υπουργού προστασίας του πολίτη.
Γιατί το πυροσβεστικό σώμα, η ελληνική αστυνομία και το
λιμενικό σώμα αντιμετωπίζουν τις ελλείψεις, που αντιμετωπίζουν με αποτέλεσμα
την δυσχερή αν όχι ελλιπή παροχή υπηρεσιών τους, όταν με ένα ελάχιστο για
κρατικά δεδομένα ποσό μερικών εκατομμυρίων ευρώ από το υπερπλεόνασμα θα
μπορούσαν να καλυφθούν οι ανάγκες σε αναλώσιμα και μέσα;
Τι ενέργειες έχει κάνει ο αρμόδιος υπουργός σε αυτήν την
κατεύθυνση και γιατί δέχεται το προσωπικό να ζητιανεύει γι αυτά που η Πολιτεία
υποχρεούται να παρέχει;
Τι κάνει σε ότι αφορά στην αξιολόγηση του προσωπικού και την
αξιοκρατική στελέχωση των καίριων θέσεων βαθμοφόρων; Δικαιολογούνται
επιλεκτικές προαγωγές Αξιωματικών; Με τι κριτήρια γίνονται; Μήπως αυτές
τουλάχιστον ως προς το Πυροσβεστικό Σώμα είναι αδιαφανείς και αποσκοπούν στην
εξυπηρέτηση φιλικών πολιτικά προσώπων;
Χαρακτηριστικό παράδειγμα τα
παρακάτω, τα οποία μπορούν να αξιολογηθούν με βάση την κοινή λογική και πείρα
από τον καθένα μας χωριστά.
Μετά τις εκλογές του 2015 ο κ. Νίκος Τόσκας επελέγη ως
αναπληρωτής υπουργός πολιτικής προστασίας. Προέρχεται από τις τάξεις του Στρατού
Ξηράς και διετέλεσε στα τελευταία χρόνια της καριέρας του Στρατηγός Διοικητής
του Δ’ Σώματος στρατού με έδρα την Κομοτηνή. Εκεί υπήρξε γνωριμία, συνεργασία
και πιθανώς φιλία με τους αξιωματικούς και συναγωνιστές της Πυροσβεστικής Υπηρεσίας που υπηρετούσαν
στην περιοχή.
Το έτος 2016 με τις κρίσεις του Ιανουαρίου, στο πυροσβεστικό
σώμα επιλέγεται στον βαθμό του Υποστρατήγου ο τότε περιφερειάρχης Ανατολικής
Μακεδονίας και Θράκης, που έδρευε στην Κομοτηνή. Τίποτα μεμπτό μέχρι εδώ καθώς
κανείς δεν έχει αντίρρηση να εξελίσσονται στα ανώτερα κλιμάκια της ιεραρχίας
και αξιωματικοί από την περιφέρεια. Το ίδιο όμως έτος άλλος αξιωματικός της
ίδιας πόλης – περιφέρειας του πυροσβεστικού σώματος, προάγεται στον βαθμό του
Πυράρχου, παρακάμπτοντας στην επετηρίδα 85
συναδέλφους του Αξιωματικούς και μαζί με αυτόν, το ίδιο επιτυγχάνουν φίλοι και
συνάδελφοι του συνδικαλιστές από την εποχή διακυβέρνησης του ΠΑ.ΣΟ.Κ. από τις
θέσεις……………………………………….
Το ίδιο έτος, τον Οκτώβριο και δεδομένου του εξαναγκασμού σε
παραίτηση του Αρχηγού του Π.Σ. Καρατζιά …..ένας ακόμη εταίρος που κατείχε την
θέση του περιφερειάρχη Ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης (σύμπτωση?) και στο
ίδιο άρμα (δεν νομίζω ότι ήταν στο ίδιο άρμα) με τους προηγούμενους προάγεται
σε Υποστράτηγο και κατέρχεται στο κλεινόν Άστυ για να προσφέρει τις Υπηρεσίες
του. Παράλληλα ο προηγουμένως προαχθείς σε Υποστράτηγο προάγεται σε
Αντιστράτηγο και καταλαμβάνει την θέση του Υπαρχηγού του Π.Σ. (α ή β) Συνολικά
λοιπόν μέσα στο 2016 προήχθησαν και αναρριχήθηκαν σε ηγετικές θέσεις του Π.Σ.
τρεις αξιωματικοί προερχόμενοι από την ίδια περιφέρεια που εδρεύει στην
ακριτική Κομοτηνή. Μια στατιστική επιτυχία που όσο καλοπροαίρετος και να είναι
κάποιος δεν είναι δυνατόν να μην του δημιουργήσει ερωτηματικά.
Η ιστορία όμως συνεχίζεται και στις κρίσεις του 2017. Ο
αξιωματικός που έγινε Πύραρχος στις κρίσεις του Ιανουαρίου 2016, ομού με τους
φιλικά κείμενους αξιωματικούς γίνονται Αρχιπύραρχοι. Σημειωτέον ότι το άλμα
ήταν τεράστιο γιατί ο εν λόγω είχε καταταχθεί αρχικά στην προτελευταία θέση των
πυράρχων (67ος επί συνόλου 68).Όλοι τους κατέλαβαν τις τελευταίες θέσεις των 25
Αρχιπυράρχων. Ταυτόχρονα ο προαχθείς σε Αντιστράτηγο πλέον, παραμένει στο σώμα
ως Α΄ Υπαρχηγός Αντιστράτηγος ενώ ο Υποστράτηγος προάγεται μετά από 4 μήνες
παραμονής στον βαθμό, σε Β΄ Υπαρχηγό Αντιστράτηγο. Η συνέχεια δεν διαφέρει και
κινείται στο ίδιο σχεδόν μοτίβο, το οποίο θέτει ερωτήματα και κινεί εύλογες
υποψίες ότι κάποιος οργάνωσε, εκτέλεσε ή στην καλύτερη περίπτωση στήριξε ή
ανέχθηκε τις παραπάνω σκανδαλώδεις κρίσεις.
Κρίσεις του έτους 2018, λίγους μήνες πριν, με μια μικρή
διαφοροποίηση. Στην κούρσα διαδοχής του Αρχηγού ένας εκ των δύο Αντιστρατήγων
Υπαρχηγών αποστρατεύεται με υπόσχεση εκδίκησης δημοσιευμένη από τον ίδιο με την
φράση «ραντεβού στα γουναράδικα» Εμένα αυτό δεν μου μοιάζει για εκδικητικό.
Είναι άλλη η έννοια της ρήσης του Βελουχιώτη.
Για τους υπολοίπους
όμως το σχέδιο προχωράει κανονικά. Ο ένας προάγεται σε Αρχηγό του πυροσβεστικού
σώματος (λογικό καθώς ήταν ήδη υπαρχηγός όχι ότι δεν υπήρξαν και άλλες εκδοχές)
ενώ ο εκ Κομοτηνής ορμώμενος Αρχιπύραρχος, αν και καταταχθείς στις τελευταίες
θέσεις των Αρχιπυράρχων, προάγεται στον βαθμό του Υποστρατήγου και μαζί με
όσους φίλους του ήταν δυνατόν προάγονται σε θέσεις συντονιστών Βορείου και
Νοτίου Ελλάδος. (πόσες πια είναι αυτές οι θέσεις) Παράλληλα ανέρχονται και κατά
έναν βαθμό όλοι οι φίλοι αυτών από θέσεις Αντιπυράρχων σε Πυράρχους και
Πυράρχων σε Αρχιπυράρχους.
Σε όλο αυτό το παιχνίδι θα πρέπει να θεωρηθεί το
επιεικέστερο αφελής, όποιος πιστεύει ότι πρωταγωνιστής δεν είναι ο Αναπληρωτής
υπουργός προστασίας του πολίτη ή ότι αυτά έγιναν εν αγνοία του. Το παζλ
συμπληρώντεται γενικότερα με αναβάθμιση και εξυπηρέτηση όλων όσοι διέγνωσαν την
ύπαρξη του σχεδίου και πόνταραν στην δύναμη των πρωταγωνιστών του. Στο ίδιο άρμα
ανέβηκαν ανώτεροι και ανώτατοι αξιωματικοί και από το αντίθετο του κυβερνώντος
κόμμα με αντάλλαγμα την εκκωφαντική σιωπή τους στα τεκταινόμενα και την
αυταπόδεικτη φυσικά δέσμευση της ανταπόδοσης των εξυπηρετήσεων σε περίπτωση
αλλαγής του πολιτικού σκηνικού.
Λαμβάνοντας υπ’ όψιν τα παραπάνω και από την φύση του
σχεδιασμού και της εξέλιξης της επιχείρησης τίθενται εύλογα ερωτήματα.
Πως αισθάνονται οι υπόλοιποι αξιωματικοί, βλέποντας ότι
ουσιαστικά δεν υπάρχει επετηρίδα; Ότι όλες οι,
υπερβάλλοντας εαυτόν, προσπάθειες να φέρουν σε πέρας την αποστολή τους
από θέσεις ευθύνης δεν λαμβάνονται υπ’ όψιν σε ένα αξιοκρατικό σύστημα; Πως όση
δύναμη ψυχής και να καταθέσουν στο τέλος δεν προωθούνται οι άριστοι;
Θα πρέπει να προσεταιριστούν πολιτικά πρόσωπα, υπουργούς, βουλευτές
και γενικά πρόσωπα με επιρροή; Πρόσωπα από τον κυβερνόντα σχηματισμό ή την
αντιπολίτευση; Πως μπορούν να λειτουργήσουν βλέποντας ότι είναι καθηλωμένοι
στην ίδια θέση για 5,6 ή και 7 ακόμη χρόνια την στιγμή που από νεώτερους τους
γίνονται άλματα «προόδου»?
Πως είναι δυνατόν η πολιτική ηγεσία να προκρίνει τέτοιες
μεθόδους αξιολόγησης και στελέχωσης των θέσεων ανωτάτων αξιωματικών; Μεθόδους
που δεν στηρίζονται στην αξιοκρατία και στην δίκαιη επιβράβευση των ικανοτέρων;
Υπάρχει στην σκέψη των ιθυνόντων κάποιο σχέδιο για την
αξιοκρατική κρίση και την αξιολόγηση των
υπαλλήλων των Σωμάτων Ασφαλείας;
Οι μετέχοντες στα συμβούλια κρίσεων δεν ερυθριούν
προβάλλοντας ως λόγους μη προαγωγής χάριν παραδείγματος το ότι δεν αποφοίτησε
κάποιος αξιωματικός από την μία ή την άλλη σχολή επιμόρφωσης όταν σε αυτές,
σημειωτέον, μπορούν κάθε χρόνο να λάβουν μέρος ένας ή δύο μόνον αξιωματικοί ή
επικαλούμενοι χαμηλές βαθμολογίες κατά την αξιολόγηση των αξιωματικών όταν όλοι
γνωρίζουν ότι το αποτέλεσμα της βαθμολογίας έχει μεγαλύτερη σύνδεση με τις
φιλικές και κομματικές σχέσεις ή αντιπαλότητες; Κι εδώ δεν αποκλείεται η κρίση
να είναι περισσότερο υποκειμενική από το δέον και να βασίζεται στο επίπεδο του
κρίνοντος και τυχόν σύνδρομα κατωτερότητας αυτού, όταν βλέπει ότι ο κρινόμενος
έχει τίτλους σπουδών από ΑΕΙ ή άλλες
σχολές, τους οποίους ο ίδιος ο
αξιολογητής δεν κατέχει;
Το επακόλουθο όλων αυτών είναι:
Α) Να χάνεται η εμπιστοσύνη στην πολιτική και φυσική ηγεσία
του σώματος.
Β)Η φυσική ηγεσία να εκτελεί απλά εντολές ή να αναγκάζεται
σε παραίτηση όταν διαφωνεί και δεν συμμορφώνεται.
Γ) Να διαιωνίζονται προβλήματα, που υπάρχουν αφού, είτε το
θέλουμε είτε όχι, δεν είναι όλοι ικανοί για όλες τις δουλειές. Και το χειρότερο
Δ) Να διασπάται το προσωπικό, να μην αποτελεί αρραγές μέτωπο
για την επιτυχή εκτέλεση της αποστολής του σώματος, καθώς δημιουργούνται
ξεχωριστές ομάδες συμφερόντων στον βωμό εξυπηρέτησης προσωπικών φιλοδοξιών.
Οι καιροί είναι χαλεποί και με προβλήματα που όσο και να το
επιθυμούμε θα αποτελούν τροχοπέδη στην πρόοδο και στο δύσκολο έργο μας. Κάποια
από αυτά όμως απαιτούν μόνο κοινή λογική για την λύση τους, καλή προαίρεση και
δικαιοσύνη. Κάθε προσπάθεια σε αυτήν την κατεύθυνση είναι θετική. Για να μην
ψάχνουμε κάθε φορά αποδιοπομπαίους τράγους ή φτηνές δικαιολογίες για τις δικές
μας πράξεις ή παραλείψεις. Για να μην ξανατεθεί επί τάπητος η απορία για το αν
είναι στρεβλό το Πυροσβεστικό Σώμα. Γιατί τότε θα φταίμε όλοι είτε το
προκαλέσαμε είτε το ανεχθήκαμε.
ΠΙΕΡΡΑΚΟΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ
ΑΝΤΙΣΤΡΑΤΗΓΟΣ Π.Σ. εα
_
0 Σχόλια