αυτόν τον υλικό κόσμο να πιστεύω στον Θεό, που θα μας κρίνει όλους μια μέρα των ημερών από αυτήν την ενορχηστρωμένη απάντηση που δέχτηκα για το άρθρο μου συμπεραίνει κανείς ευκολά αρκετά πράγματα.
1)Δεν απαντήσατε στα ερωτήματα μου βάσει καταστατικού. Αντιθέτως γενικολογείτε για το πόσα άτομα μαζεύτηκαν στα διάφορα <<γκαλά>>. Kαι για να προλάβω κάποιους, χωρίς να μηδενίζω την αναγκαιότητα του συνδικαλισμού, ρωτάω συγκεκριμένα πράγματα για την θητεία τους όπως βελτιώθηκαν οι συνθήκες εργασίας; Τηρείται το ωράριο εργασίας με τις σχετικές διατάξεις; Βελτιώθηκε το βιοτικό μας επίπεδο; Και αν ναι! το κατάλαβε κανείς; Γιατί πολλοί συνάδελφοι (άντρες) δεν αιτούνται το νόμιμο δικαίωμα της άδειας ανατροφής τέκνου; Η εκπαίδευση του αστυνομικού ακολουθεί τον ρυθμό της εγκληματικότητας; γιατί δεν ιδρύεται συνεταιρισμός μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα; γιατί δεν λειτουργεί παιδικός σταθμός; γιατί δεν εκδίδεται εφημερίδα πάλι βάσει καταστατικού; γιατί το γυμναστήριο της γενικής διεύθυνσης, ένας κατεξοχήν απαραίτητος χώρος όπου ασκούνται οι αστυνομικοί να στερείται βασικού εξοπλισμού και λειτουργικότητας;
Ερωτήσεις κάνω σαν μέλος της ένωσης!
2)Το άρθρο μου εκφράζει προσωπική άποψη αλλά και απορία για τα αποτέλεσμα του έργου σας και η ένωση βάσει καταστατικού έχει υποχρέωση να προστατεύει την προσωπική Ελευθερία, την ελευθερία της σκέψης, του λόγου και της ελεύθερης διακίνησης των ιδεών. Αντιθέτως υπάρχει μια <<στρατιωτική>> πειθαρχεία από διάφορους συνδικαλιστές που δεν συνάδει με την ελευθερία της σκέψης και το πνεύμα του συνδικαλισμού αλλά παραπέμπει σε παρασκήνια πολιτικής. Καλώ λοιπών την ένωση από αυτό το βήμα χάριν της ελεύθερης διακίνησης να ανεβάσει το άρθρο μου στην ιστοσελίδα της ένωσης μαζί με την απάντηση μου.
3)Ο φανατισμός που καλλιεργείται μέσω του συνδικαλισμού είναι επίσης κατακριτέος και φτάνει σε βαθμό για μια σκέψη ή μια κριτική που είναι δικαίωμα του κάθε μέλους να επιτρέπουν να εμπλέκονται και πολίτες, συνάδελφοι που δεν είναι γραμμένοι στην ένωση και συνάδελφοι από άλλους νομούς. Αυτό κύριοι δείχνει ότι κάποιοι θεωρούν τον συνδικαλισμό μέσο ικανοποίησης άλλων σκοπιμοτήτων ενώ άλλοι αποδεικνύουν μέσα από τον φόβο της κριτικής που δέχονται την εξάρτηση τους από την καρέκλα.
Υ.Γ Διασκεδαστικοί οι χοροί όπου συνέρχονται πολλοί συνάδελφοι με τις οικογένειες τους και βοηθούν και στην επικοινωνία των μελών αλλά όταν τα μέλη έρχονται μόνο για χορούς και για να ψηφίσουν μια φορά στην τριετία χωρίς να συμμετέχουν σε γενικές συνελεύσεις και σε αγώνες που γίνονται στον δρόμο, νομίζω ότι ο συνδικαλισμός έχει αποτύχει!
ΠΕΤΥΧΕ ΩΣ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΟΡΓΑΝΟ ΟΧΙ ΩΣ ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΤΙΚΟ.
Oλα τα παραπάνω αφορούν μόνο την συνδικαλιστική δράση και σταματούν εκεί. Είμαστε συνάδελφοι που βρισκόμαστε στο (πεζοδρόμιο) και αυτό δεν συγχωρεί διχόνοιες και διασπάσεις.
ΝΑΙ ΣΤΗΝ ΕΝΟΤΗΤΑ ΑΛΛΑ ΜΕ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ,ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΣΚΟΠΙΜΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΙΔΙΟΤΕΛΕΙΑ. ΚΑΛΗ ΣΑΡΑΚΟΣΤΗ ΚΑΙ ΚΑΛΗ ΜΕΤΑΝΟΙΑ.
Μπαλατσούκας Ιωάννης
ΔΑΕΘ/ΥΑΤ
ekathess.gr
_
0 Σχόλια