Συμπληρώνονται σήμερα 27 χρόνια από την εισαγωγή γυναικών της σειράς 1991 στη σχολή της Ελληνικής Αστυνομίας. Ανάμεσά τους και η Σταυρούλα Τζατζανά, που μέσα από τον προσωπικό
λογαριασμό της στο Facebook βρίσκει ευκαιρία και γράφει:
11-02-1991.......11-02-2018
Σαν να ήταν χθες......
Κι όμως περάσανε 27 ολόκληρα χρόνια!!!!
Ζωντανά μένουν μέσα μου τα συναισθήματα εκείνης της ημέρας που η ζωή όρισε να συναντήσω το όνειρό μου!!!!
"Ορκίζομαι να φυλάττω πίστη στην πατρίδα, υπακοή στο Σύνταγμα και τους Νόμους του κράτους. Να υπερασπίζω με πίστη και αφοσίωση μέχρι της τελευταίας ρανίδας του αίματός μου, τις σημαίες. Να υπακούω στους ανωτέρους μου και να εκτελώ πρόθυμα τις διαταγές τους. Να εκπληρώ ευσυνείδητα τα καθήκοντά μου και να διάγω γενικά ως πιστός και φιλότιμος αστυνομικός "
Δυνατό ρίγος υψηλής ευθύνης απέναντι στην πατρίδα μου και στους συμπολίτες μου, αλλά και άμετρης περηφάνιας που αξιώθηκα να μου ανατεθεί η ευθύνη αυτή, διαπέρναγε την ψυχή και το αίμα μου καθώς άρθρωνα κάθε λέξη του όρκου μου .
Αυτό το ίδιο ρίγος και αίσθημα ευθύνης με διαπερνά κάθε φορά που κάποιος συμπολίτης μου με καλεί ή προσέρχεται απευθυνόμενος σ' εμένα και βλέποντας στο πρόσωπό μου τον θεσμό της Ελληνικής Αστυνομίας, εναποθέτει τις ελπίδες του για την δικαιούμενη βοήθεια για την διασφάλιση της ασφάλειάς του, της ζωής του, της περιουσίας του, του δικαίου του ή να με συμβουλευτεί για την επίλυση προβλημάτων του.
Αυτό το ίδιο ρίγος με διαπερνά όταν καλούμε να προσφέρω την υπηρεσία μου στο καθήκον μου να διαφυλάξω την εφαρμογή του Συντάγματος , την διατήρηση της Δημοκρατίας ή να φυλάττω τις σημαίες. ..και ναι είμαι κάθε φορά αποφασισμένη να το κάνω με πίστη,αφοσίωση και χωρίς δεύτερη σκέψη , μέχρι της τελευταίας ρανίδας του αίματός μου.
Έτσι ακριβώς όπως ορκίστηκα πριν από 27 ολόκληρα χρόνια. ....
Όλα αυτά και στην εφαρμογή των Νόμων του Κράτους.
Με χαρά θα έδινα και την ζωή μου προκειμένου να τους υπερασπιστώ, όταν αυτοί σέβονται το Σύνταγμα, την Δημοκρατία, τα ανθρώπινα δικαιώματα, την Δικαιοσύνη, την πατρίδα μου και τις σημαίες.
Όταν κατατάχθηκα στην Ελληνικη Αστυνομία ήμουν ένα παιδί που θεωρούσε αυτονόητο ότι όλοι οι Νόμοι που οι δημοκρατικά εκλεγμένοι εκπρόσωποι του Λαού ψηφίζουν στο Κοινοβούλιο, διέπονται από τις αρχές του Συντάγματος.
Μου ήταν αδιανόητο ότι θα μπορούσε κάποιος απο αυτούς να ψηφίσει έναν Νόμο που δεν θα είναι σύμφωνος με το Σύνταγμα ή τα ανθρώπινα δικαιώματα ή που θα επικυρώνει μια συμφωνία η οποία θα βλάπτει τα συμφέροντα της πατρίδας μου ή που δεν θα σέβεται τις Σημαίες της χώρας μου !!!!!
Εγώ ορκίστηκα να φυλάττω πίστη και υπακοή στο Σύνταγμα και στους Νόμους του Κράτους. Αν χρειαστεί να δώσω την ζωή μου στην προσπάθεια αυτή, θα το κάνω.
Όμως απευθύνω έκκληση ως συνδικαλίστρια αστυνομικός και ως Έλληνας πολίτης, προς όλους τους εκπροσώπους του Λαού στο Κοινοβούλιο να αποκαταστήσουν με νέους Νόμους κάθε Νόμο που κρίθηκε από την Δικαιοσύνη ως Αντισυνταγματικός.
Να μας απαλλάξουν όλους εμάς που ορκιστήκαμε πίστη στο Σύνταγμα και τους Νόμους, από το συνειδησιακό δίλημμα που μας φέρνουν όταν μας χρησιμοποιούν για εφαρμογή Αντισυνταγματικών Νόμων .
Να μην μας χρησιμοποιουν σε καθήκοντα αλλότρια της αποστολής της Αστυνομίας.
Να μας αφήσουν εξ ολοκλήρου στην υπηρεσία του λαού και της διαφύλαξης του δημόσιου αγαθού της ασφάλειας των συμπολιτών μας και να μας απομακρύνουν από κάθε διάθεσή μας στην υπηρεσία καθαρά ιδιωτικών συμφερόντων που δεν έχουν σχέση με το δημόσιο συμφέρον.
Απευθύνω έκκληση όμως και στους συμπολίτες μου να θυμούνται ότι εμείς οι αστυνομικοί δεν νομοθετούμε, όμως ορκιστήκαμε υπακοή στους Νομούς του κράτους και στις διαταγές των ανωτέρων μας.
Στο καθήκον αυτό της πίστης, της υπακοής και της υπεράσπισης μέχρι της τελευταίας ρανίδας του αίματός μας, 130 αστυνομικοί έχουν δώσει απλόχερα τη ζωή τους από το 1984 έως σήμερα και χιλιάδες τραυματίστηκαν σοβαρά ή περιηλθαν ακόμη και σε μόνιμη αναπηρία.
Μόλις χθες εμείς οι συνάδελφοί τους, τελέσαμε το ετήσιο μνημόσυνο όπου, μαζί με συμπολίτες μας και εκπροσώπους της Ελληνικής Πολιτείας , προσευχηθήκαμε υπέρ της ανάπαυσης των ψυχών των πεσοντων κατά την εκτέλεση του καθήκοντος αστυνομικών.
Θέλω να σας διαβεβαιώσω ότι η συντριπτικότερη πλειοψηφία των συναδέλφων μου, δεν είμαστε "μπάτσοι" , ούτε το "μακρύ χέρι της εξουσίας" και πονάμε όταν εξαιτίας μεμονομένων περιστατικων (τα οποία πρώτοι εμείς οι ίδιοι τα καταδικάζουμε τόσο στην συνείδησή μας, όσο και δημόσια ) κάποιοι μας τσουβαλοποιούν και μας αποκαλούν ή μας αντιμετωπίζουν έτσι ή τελος οταν καποιοι προσπαθούν να μας χρησιμοποιήσουν ως τέτοιους.
Είμαστε ένα αναπόσπαστο κομμάτι δικό σας ,που παλεύουμε με κίνδυνο ζωής για μια καλύτερη, ασφαλέστερη και δημοκρατικότερη πραγματικότητα για την κοινωνία μας και την πατρίδα μας.
Σαν να ήταν χθες......
Κι όμως περάσανε 27 ολόκληρα χρόνια!!!!
Ζωντανά μένουν μέσα μου τα συναισθήματα εκείνης της ημέρας που η ζωή όρισε να συναντήσω το όνειρό μου!!!!
"Ορκίζομαι να φυλάττω πίστη στην πατρίδα, υπακοή στο Σύνταγμα και τους Νόμους του κράτους. Να υπερασπίζω με πίστη και αφοσίωση μέχρι της τελευταίας ρανίδας του αίματός μου, τις σημαίες. Να υπακούω στους ανωτέρους μου και να εκτελώ πρόθυμα τις διαταγές τους. Να εκπληρώ ευσυνείδητα τα καθήκοντά μου και να διάγω γενικά ως πιστός και φιλότιμος αστυνομικός "
Δυνατό ρίγος υψηλής ευθύνης απέναντι στην πατρίδα μου και στους συμπολίτες μου, αλλά και άμετρης περηφάνιας που αξιώθηκα να μου ανατεθεί η ευθύνη αυτή, διαπέρναγε την ψυχή και το αίμα μου καθώς άρθρωνα κάθε λέξη του όρκου μου .
Αυτό το ίδιο ρίγος και αίσθημα ευθύνης με διαπερνά κάθε φορά που κάποιος συμπολίτης μου με καλεί ή προσέρχεται απευθυνόμενος σ' εμένα και βλέποντας στο πρόσωπό μου τον θεσμό της Ελληνικής Αστυνομίας, εναποθέτει τις ελπίδες του για την δικαιούμενη βοήθεια για την διασφάλιση της ασφάλειάς του, της ζωής του, της περιουσίας του, του δικαίου του ή να με συμβουλευτεί για την επίλυση προβλημάτων του.
Αυτό το ίδιο ρίγος με διαπερνά όταν καλούμε να προσφέρω την υπηρεσία μου στο καθήκον μου να διαφυλάξω την εφαρμογή του Συντάγματος , την διατήρηση της Δημοκρατίας ή να φυλάττω τις σημαίες. ..και ναι είμαι κάθε φορά αποφασισμένη να το κάνω με πίστη,αφοσίωση και χωρίς δεύτερη σκέψη , μέχρι της τελευταίας ρανίδας του αίματός μου.
Έτσι ακριβώς όπως ορκίστηκα πριν από 27 ολόκληρα χρόνια. ....
Όλα αυτά και στην εφαρμογή των Νόμων του Κράτους.
Με χαρά θα έδινα και την ζωή μου προκειμένου να τους υπερασπιστώ, όταν αυτοί σέβονται το Σύνταγμα, την Δημοκρατία, τα ανθρώπινα δικαιώματα, την Δικαιοσύνη, την πατρίδα μου και τις σημαίες.
Όταν κατατάχθηκα στην Ελληνικη Αστυνομία ήμουν ένα παιδί που θεωρούσε αυτονόητο ότι όλοι οι Νόμοι που οι δημοκρατικά εκλεγμένοι εκπρόσωποι του Λαού ψηφίζουν στο Κοινοβούλιο, διέπονται από τις αρχές του Συντάγματος.
Μου ήταν αδιανόητο ότι θα μπορούσε κάποιος απο αυτούς να ψηφίσει έναν Νόμο που δεν θα είναι σύμφωνος με το Σύνταγμα ή τα ανθρώπινα δικαιώματα ή που θα επικυρώνει μια συμφωνία η οποία θα βλάπτει τα συμφέροντα της πατρίδας μου ή που δεν θα σέβεται τις Σημαίες της χώρας μου !!!!!
Εγώ ορκίστηκα να φυλάττω πίστη και υπακοή στο Σύνταγμα και στους Νόμους του Κράτους. Αν χρειαστεί να δώσω την ζωή μου στην προσπάθεια αυτή, θα το κάνω.
Όμως απευθύνω έκκληση ως συνδικαλίστρια αστυνομικός και ως Έλληνας πολίτης, προς όλους τους εκπροσώπους του Λαού στο Κοινοβούλιο να αποκαταστήσουν με νέους Νόμους κάθε Νόμο που κρίθηκε από την Δικαιοσύνη ως Αντισυνταγματικός.
Να μας απαλλάξουν όλους εμάς που ορκιστήκαμε πίστη στο Σύνταγμα και τους Νόμους, από το συνειδησιακό δίλημμα που μας φέρνουν όταν μας χρησιμοποιούν για εφαρμογή Αντισυνταγματικών Νόμων .
Να μην μας χρησιμοποιουν σε καθήκοντα αλλότρια της αποστολής της Αστυνομίας.
Να μας αφήσουν εξ ολοκλήρου στην υπηρεσία του λαού και της διαφύλαξης του δημόσιου αγαθού της ασφάλειας των συμπολιτών μας και να μας απομακρύνουν από κάθε διάθεσή μας στην υπηρεσία καθαρά ιδιωτικών συμφερόντων που δεν έχουν σχέση με το δημόσιο συμφέρον.
Απευθύνω έκκληση όμως και στους συμπολίτες μου να θυμούνται ότι εμείς οι αστυνομικοί δεν νομοθετούμε, όμως ορκιστήκαμε υπακοή στους Νομούς του κράτους και στις διαταγές των ανωτέρων μας.
Στο καθήκον αυτό της πίστης, της υπακοής και της υπεράσπισης μέχρι της τελευταίας ρανίδας του αίματός μας, 130 αστυνομικοί έχουν δώσει απλόχερα τη ζωή τους από το 1984 έως σήμερα και χιλιάδες τραυματίστηκαν σοβαρά ή περιηλθαν ακόμη και σε μόνιμη αναπηρία.
Μόλις χθες εμείς οι συνάδελφοί τους, τελέσαμε το ετήσιο μνημόσυνο όπου, μαζί με συμπολίτες μας και εκπροσώπους της Ελληνικής Πολιτείας , προσευχηθήκαμε υπέρ της ανάπαυσης των ψυχών των πεσοντων κατά την εκτέλεση του καθήκοντος αστυνομικών.
Θέλω να σας διαβεβαιώσω ότι η συντριπτικότερη πλειοψηφία των συναδέλφων μου, δεν είμαστε "μπάτσοι" , ούτε το "μακρύ χέρι της εξουσίας" και πονάμε όταν εξαιτίας μεμονομένων περιστατικων (τα οποία πρώτοι εμείς οι ίδιοι τα καταδικάζουμε τόσο στην συνείδησή μας, όσο και δημόσια ) κάποιοι μας τσουβαλοποιούν και μας αποκαλούν ή μας αντιμετωπίζουν έτσι ή τελος οταν καποιοι προσπαθούν να μας χρησιμοποιήσουν ως τέτοιους.
Είμαστε ένα αναπόσπαστο κομμάτι δικό σας ,που παλεύουμε με κίνδυνο ζωής για μια καλύτερη, ασφαλέστερη και δημοκρατικότερη πραγματικότητα για την κοινωνία μας και την πατρίδα μας.
Μπορούμε όλοι μαζί να γίνουμε καλύτεροι και χρησιμότεροι για τους συμπολίτες μας και για την πατρίδα μας!!!!!
Συγχωρείστε με αν σας κούρασα, όμως ήθελα να μοιραστώ μαζί σας τις σκέψεις , τα όνειρα και τις ανησυχίες μου σήμερα που είναι τα
27α γενέθλιά μου στην υπηρεσία της Ελληνικής Αστυνομίας, στην υπηρεσία της κοινωνίας και των συμπολιτών μου, στην υπηρεσία της Πατρίδας μας, στην υπηρεσία του ιερού καθήκοντος.
Εύχομαι υγεία, ασφάλεια, ειρήνη και Δημοκρατία.
Εύχομαι επίσης χρόνια πολλά και καλά σε όλες τις σειρές μου, που μαζί φοιτήσαμε στη Σχολή Αστυφυλάκων , εκπαιδευτήκαμε και ονειρευτήκαμε για την λειτουργία της Ελληνικής Αστυνομίας., το 1991 στο Κέντρο Εκπαιδευσης στο Γουδή της Αθήνας.
_
27α γενέθλιά μου στην υπηρεσία της Ελληνικής Αστυνομίας, στην υπηρεσία της κοινωνίας και των συμπολιτών μου, στην υπηρεσία της Πατρίδας μας, στην υπηρεσία του ιερού καθήκοντος.
Εύχομαι υγεία, ασφάλεια, ειρήνη και Δημοκρατία.
Εύχομαι επίσης χρόνια πολλά και καλά σε όλες τις σειρές μου, που μαζί φοιτήσαμε στη Σχολή Αστυφυλάκων , εκπαιδευτήκαμε και ονειρευτήκαμε για την λειτουργία της Ελληνικής Αστυνομίας., το 1991 στο Κέντρο Εκπαιδευσης στο Γουδή της Αθήνας.
0 Σχόλια