Φαίνεται πως τα όσα είχε πει κατά τη διάρκεια της ομιλίας του, στο περασμένο Συνέδριο της Π.Ο.ΑΞΙ.Α.στην Καλαμάτα, ο Πρόεδρος της Ένωσης Αξιωματικών ΕΛ.ΑΣ. Αττικής κος
Βασίλης Βράντζας, αναφορικά με τον τρόπο που θα διεξαχθούν οι φετινές Κρίσεις των Αξιωματικών της Ελληνικής Αστυνομίας επαληθεύονται πλήρως.
Το ρολόι μετράει αντίστροφα και σε λίγες ημέρες οι κρίσεις των Αξιωματικών θα ξεκικήνουν, ακολουθώντας το ισχύον πλαίσιο, δεδομένου ότι τελικά δεν υλοποιήθηκε καμία νομοθετική παρέμβαση.
Το Policenet.gr σας θυμίζει το σχετικό απόσπασμα από την ομιλία του κου Βράντζα, με τα όσα είχε αναφέρει για το ζητημα:
Δυστυχώς για ακόμα μία χρονιά η «ομηρία» των αξιωματικών συνεχίζεται, παρά τις περί αντιθέτου διαβεβαιώσεις των ιθυνόντων, καθώς οι κρίσεις – προαγωγές των αξιωματικών θα πραγματοποιηθούν με το ισχύον αναχρονιστικό Προεδρικό Διάταγμα (όπως όλα καταδεικνύουν, ο χρόνος μάλλον δεν επαρκεί για νομοθετική παρέμβαση έως τις κρίσεις – προαγωγές του Ιανουαρίου του 2018), που σε καμία περίπτωση δεν εξασφαλίζει την αξιοκρατία και δικαιοσύνη σε αυτές, αλλά αντιθέτως αφήνει «ορθάνοιχτα παράθυρα» για πελατειακές πρακτικές που εξυπηρετούν κάθε είδους σκοπιμότητες (κομματικές, φιλικές, κτλ.).
Η διαχρονικά επικρατούσα κατάσταση της αναξιοκρατίας, που αναμέναμε από την παρούσα πολιτική ηγεσία να τη θέσει, σύμφωνα με τις δεσμεύσεις της, στο «χρονοντούλαπο της ιστορίας», έχει ως αποτέλεσμα τη συντήρηση ενός διαπλεκόμενου συστήματος μεταξύ του τριγώνου αξιωματικών – πολιτικών- επιχειρηματιών στο βωμό της ανέλιξης στην ιεραρχία, η οποία εάν δεν επιτευχθεί, τότε ακολουθείται με την αποστρατεία η παροχή υπηρεσιών φύλαξης στους μεγαλοεπιχειρηματίες, με ότι αυτό μπορεί να σημαίνει για τυχόν «εξυπηρετήσεις» κατά την ενεργό υπηρεσία.
Πολύ περισσότερο δε τώρα, μετά τη ψήφιση του ασφαλιστικού – συνταξιοδοτικού νόμου 4387/2016, με τον οποίο στην κυριολεξία οι αυτεπαγγέλτως αποστρατευθέντες συνάδελφοι βρίσκονται σχεδόν «πένητες στο δρόμο» με συντάξεις εξαθλίωσης, τις οποίες αναμένουν δύο και τρία χρόνια να εκδοθούν και δη στις παραγωγικές ηλικίες των 50-55 ετών, με συνεχώς αυξανόμενες τις οικογενειακές κυρίως υποχρεώσεις (παιδιά σε φροντιστήρια, πανεπιστήμια , κτλ.).
Η πολιτική ηγεσία ουδέ καν έπραξε το αυτονόητο, παρά τη ρητή δέσμευσή της για νομοθέτηση της 35ετούς τουλάχιστον παραμονής στο Σώμα των αξιωματικών, ζήτημα υψίστης προτεραιότητας και στην κυριολεξία θέμα επιβίωσης για τους αξιωματικούς, μετά την ισχύ του προαναφερόμενου ασφαλιστικού – συνταξιοδοτικού νόμου.
Δυστυχώς πελατειακές λογικές και μικροσυμφέροντα, που κυριαρχούσαν διαχρονικά, προφανώς επικράτησαν και τώρα έναντι της κοινής λογικής.
Γιατί τι άλλο μπορούμε να σκεφτούμε, όταν η καταληκτική πρόταση της Ομοσπονδίας μας για το παραπάνω θέμα δεν επέφερε ούτε ένα (1) ευρώ επιβάρυνση στον προϋπολογισμό του κράτους.
Όταν, μάλιστα, οι Ένοπλες Δυνάμεις με νομοσχέδιο που κατέθεσε το Υπουργείο Εθνικής Άμυνας επεκτείνουν το όριο παραμονής στην υπηρεσία και πέραν των 35 ετών υπηρεσίας και πολύ ορθά βέβαια τόσο για τους εργαζόμενους, όσο και για την υπηρεσία που δεν θα στερηθεί άξιους και έμπειρους αξιωματικούς σε μία παραγωγική ηλικία.
Θεωρώ επιβεβλημένο άμεσα να εξετασθεί από την πολιτεία η δυνατότητα αύξησης των ορίων ηλικίας και παραμονής στην εργασία, όπως ήδη ισχύει σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες και στο αδελφό κυπριακό κράτος, όπου τα ηλικιακά όρια εξόδου από τον εργασιακό βίο είναι τα 63 και πλέον έτη.
Δεν είναι δυνατόν ο εργάτης και ο αγρότης να συνταξιοδοτείται στα 67 έτη και ο αξιωματικός να αποστρατεύεται αυτεπαγγέλτως στα 50 – 55, σε μία απόλυτα παραγωγική ηλικία.
Αυτό είναι αδιανόητο και παραλογισμός, ειδικά σε μία χώρα που «χρωστάει και της Μιχαλούς» κατά την λαϊκή ρήση και ο αριθμός των συνταξιούχων τείνει να υπερβεί τον αριθμό των εργαζομένων.
Εύχομαι στο πολύ μικρό χρονικό διάστημα που απομένει μέχρι τις κρίσεις του Ιανουαρίου, η πολιτική ηγεσία να προλάβει να κάνει πράξη τις δεσμεύσεις της και να διαψευσθώ παταγωδώς εν τοις πράγμασι.
_
0 Σχόλια