9 χρόνια από τη δολοφονία του Γρηγορόπουλου.
Σήμερα τιμάται η μνήμη ενός αδικοχαμένου νέου. Είναι αδιανόητες
κάποιες φωνές να λένε «τί έκανε εκεί τέτοια ώρα;», «τα ‘θελε και τα ‘παθε».
Ο Κορκονέας τον δολοφόνησε εν ψυχρώ.
ΧΩΡΙΣ «μα». ΧΩΡΙΣ αστερίσκους.
Είναι σα να προσπαθήσουμε να δώσουμε οποιαδήποτε ελαφρυντικό στους δεκάδες δολοφόνους των αστυνομικών και να πούμε για όσους από αυτούς ήταν κοινοί κακοποιοί ότι «ήταν από διαλυμένη οικογένεια» ή για τον Κουφοντίνα ότι «είναι ιδεολόγος».
Το αυτό για όσους βανδαλίζουν, σπάνε και καίνε με αφορμή τη σημερινή μαύρη επέτειο. Τελούν πλημμεληματικές πράξεις χωρίς να έχουν καμία δικαιολογία, κανένα ελαφρυντικό.
Δικιά μου προσμονή, επιδίωξη, (άπιαστο ίσως) όνειρο για να έχουμε περισσότερη ειρήνη είναι να σπάσει ο φαύλος κύκλος βίας της Αστυνομίας με όσα περισσότερα κομμάτια της κοινωνίας γίνεται. Και ιδιαίτερα με τους νέους ανθρώπους...
_
0 Σχόλια