Κέντρα απεξάρτησης - Η αφανής προσφορά τους στην αντιεγκληματική πολιτική

Δύο εγκλήματα με δράστες τοξικομανείς συντάραξαν την τελευταία εβδομάδα τη χώρα μας. Ο ένας σκότωσε με μαχαίρι την άτυχη Δώρα για πέντε ευρώ  και η άλλη με μαχαίρι επίσης τον άτυχο πολίτη

που τόλμησε να την παροτρύνει να μην καταστρέφει το αυτοκίνητό του.

Και στις δύο περιπτώσεις οι δράστες είχαν πρόσφατα αποφυλακισθεί εν γνώσει των Αρχών ότι  είναι εξαρτημένοι. Ουσιαστικά θα πρέπει να περίμενε και ο πλέον αδαής ότι θα επέστρεφαν γρήγορα στις φυλακές αφού ήταν σίγουρη η εγκληματική τους συμπεριφορά προκειμένου να εξασφαλίσουν τη δόση τους. Αλλά η πραγματικότητα συνήθως είναι περισσότερο τραγική από την θεωρία. Και οι δύο εγκλημάτησαν.

Θα ήταν διαφορετικά τα πράγματα αν γνώριζαν οι αρμόδιοι ότι οι χρήστες ναρκωτικών δεν συμπεριφέρονται όπως οι ίδιοι νηφάλιοι και ήρεμοι αλλά οι τοξικές αντιδράσεις των ναρκωτικών δημιουργούν παραληρηματικές ιδέες διωκτικού τύπου (δηλαδή επιτίθενται σε βάρος των δήθεν διωκτών τους), ακουστικές ή οπτικές ψευδαισθήσεις, επιθετικές και βίαιες  συμπεριφορές για τον ίδιο τον χρήστη και το περιβάλλον του, ευερεθιστότητα, για τους χρήστες κοκαΐνης και  αμφεταμινών.

Για τους χρήστες LSD και ψευδαισθησιογόνων ουσιών, προκαλείται απώλεια επαφής του χρήστη με την πραγματικότητα, ψευδαισθήσεις, συγχυτικές καταστάσεις, αποπραγματισμός, παρανοϊκός ιδεασμός.

Οι χρήστες ηρωίνης και γενικά οπιούχων παρουσιάζουν συνήθως οξεία αντίδραση και πολύ συχνά είναι απειλητική για τη ζωή  των γύρω τους και τη δική τους.

Οι χρήστες χασίς μπορεί να εμφανίσουν άγχος, πανικό, αποπροσανατολισμό, συσκότιση των διανοητικών λειτουργιών, αποπραγματισμό, παραισθήσεις ή μπορεί να επιδεινωθεί τυχόν προϋπάρχουσα ψυχιατρική νόσος.

Βέβαια εμφανίζονται και ένα σωρό παθολογικές ασθένειες για τις οποίες δεν θα ασχοληθούμε σήμερα.

Όλα τα παραπάνω θα είχαν αποφευχθεί αν ο χρήστης υποχρεώνονταν να παρουσιασθεί ή να μεταχθεί με ένα κέντρο απεξάρτησης .

Οι άνθρωποι εκεί γνωρίζουν τις επιστημονικές μεθόδους  απεξάρτησης και ο ολιγόμηνος χρόνος της νοσηλείας του θα ήταν ευεργετικός για τον ίδιο, την οικογένειά του αλλά  και το περιβάλλον του.

Η κάθε ζωή του κάθε ανθρώπου λιγοστεύει εμένα, έγραφε ο Καρλ Γιούγκ   αφού και εγώ είμαι μέλος της ανθρωπότητας. Στην προκειμένη περίπτωση δεν χάνεται μόνο το θύμα με απρόβλεπτες κοινωνικές διαστάσεις, αλλά και ο δράστης που θα μπορούσε να αποθεραπευθεί και να καταστεί ωφέλιμος και παραγωγικός.

Ας σκύψουμε στο πρόβλημα των τοξικομανών. Λύση υπάρχει. Το εγγυώνται    οι απεξαρτηθέντες που σήμερα εργάζονται υποστηρικτικά στο κέντρο μας. 

Ενημερωτικό άρθρο του κέντρου απεξάρτησης «ΑΛΛΑΓΗ ΖΩΗΣ»

_