Πώς η εκμάθηση των αρχαίων ελληνικών μπορεί να βοηθήσει την υγεία μας;

Η εκμάθηση της αρχαίας ελληνικής γλώσσας και η συστηματική διδασκαλίας της μπορεί να χρησιμοποιηθεί σαν θεραπεία για τα δυσλεκτικά παιδιά, σύμφωνα με ξένους καθηγητές.

Το αρχαίο ελληνικό αλφάβητο, σύμφωνα με τα όσα υποστηρίζει ο Καθηγητής της Φιλολογίας, Eric Havelock, η οποία στηρίζεται στον Πλάτωνα, προκάλεσε πακτωλό αφηρημένων εννοιών στον αρχαίο ελληνικό κόσμο λόγω ενεργοποίησης του εγκεφάλου των χρηστών του.

Στο συνεδριακό τόμο των τετρακοσίων σελίδων «Alphabet and the Brain», έκδοση Springer του 1988, παρουσιάζονται τα συμπεράσματα πλήθους κορυφαίων επιστημόνων φιλολόγων, γλωσσολόγων και άλλων ειδικοτήτων. Επιμελητές της έκδοσης ήταν ο Καθηγητής της Ιατρικής Charles Lumsden του Πανεπιστημίου του Τορόντο και ο Διευθυντής του Κέντρου Θεωρίας της Επικοινωνίας «Marchal McLuhan» Derrick De Kerckhove.

Tα επιστημονικά αποτελέσματα τα οποία υποστηρίζουν τη θεωρία του Havelock είναι τα εξής:

1. Η περιοχή Broca, που βρίσκεται στην αριστερή πλευρά του εγκεφάλου, ενεργοποιήθηκε λίγο περισσότερο, λόγω του ελληνικού αλφαβήτου διότι χρησιμοποιήθηκαν επιτυχώς φωνήεντα σε γραφή για πρώτη φορά.
2. Ο ανθρώπινος εγκέφαλος επαναπρογραμματίστηκε ριζικώς.
3. Η πιο πάνω αναφερθείσα συγκλονιστική μεταβολή στη λειτουργία του εγκεφάλου προκάλεσε μία ουσιώδη αλλαγή στην ψυχολογία των χρηστών του αλφαβήτου από την οποία προέκυψε η ανάγκη επικοινωνίας των πολιτών δια της λειτουργίας του θεάτρου.

Σε σειρά επιστημονικών ερευνων, όπως είναι αυτές της επιστημονικής ομάδας του Ιωάννη Τσέγκου, αλλά και σε νεότερες έρευνες μεταξύ του 1999 και 2010, αποδείχθηκε ότι οι μετρήσιμοι δείκτες της Λεκτικής Νοημοσύνης και της Αφαιρετικής Σκέψης με αποδεκτές τεχνικές επιταχύνθηκαν σε ομάδα 25 μη-δυσλεξικών παιδιών. Η διδασκαλία στα παιδιά αυτά, καθώς και οι μετρήσεις των δεικτών άρχισαν από την ηλικία των 8 ετών και συνεχίστηκαν μέχρι και τα 12 χρόνια τους.

Οι ίδιοι δείκτες επιβραδύνθηκαν στην ισάριθμη ομάδα μη-δυσλεκτικών παιδιών τα οποία δεν διδάχθηκαν εβδομαδιαίως και εξωσχολικώς επί δίωρο την Αρχαία Γλώσσα. Ας σημειωθεί ότι οι δύο ομάδες διδάχθηκαν τα ίδια προγραμματισμένα μαθήματα στο κανονικό ωράριο, η δε στατιστική ανάλυση των αποτελεσμάτων έγινε με γενικώς αποδεκτό πρότυπο.

Ωστόσο, η Αυστραλή Πανεπιστημιακή ερευνήτρια Kate Chanock έκανε ένα βήμα παράλληλο ως προς τον Ιωάννη Τσέγκο διότι στο έργο της «Help for a dyslexic learner from an unlikely source: the study of Ancient Greek, Literacy 2006» περιγράφει πως κατέστησε ένα αγγλομαθή δυσλεξικό σε μη-δυσλεξικό με τα Αρχαία Ελληνικά.

Πηγή: eleftherostypos.gr

_