Δεν αισθάνεσαι "αναλώσιμος"; Ο εφιάλτης ενός αξιωματικού υπηρεσίας

Αναδημοσίευση από το facebook

Σκεφτείτε αγαπητοί συνάδελφοι ότι είστε αξιωματικός υπηρεσίας, σε ένα τμήμα που δεν υπάρχει
χώρος προσωρινής κράτησης κ δέχεστε έναν σημαντικό αριθμό προσαχθέντων - συλληφθέντων ατόμων, σχεδόν πάντα μια ώρα πριν την λήξη της πρωινής κ απογευματινής βάρδιας.

Σκεφτείτε ότι έξω στο δρόμο υπάρχει ένας σημαντικός αριθμός συναδέλφων που κάνει ελέγχους ( επικίνδυνο μεν , όχι χρονοβόρο δε), ενώ εσείς είστε κατ ουσίαν μόνοι να διεκπεραιώσετε μια συγκεκριμένη διαδικασία η οποία χρειάζεται χρόνο κ δεν σηκώνει λάθος. 

Παράλληλα δε ασκείται κανονικά τα καθήκοντά σας κ επιλαμβανεσται στα περιστατικά που άπτονται των αρμοδιοτήτων σας, ενώ οφείλεις από συναδελφικοτητα κ μόνο να απαντάς στις ερωτήσεις των συναδέλφων που σε παίρνουν από όλη την Χώρα για θέματα αλλοδαπών. 

Όταν λοιπόν γυρνάς στο σπίτι σου δεν κάνεις τον σταυρό σου που δεν σου έφυγε κανένας κρατούμενος μιας κ η Υπηρεσία που δέχεται τον κύριο όγκο της "αστυνομικής δράσης" δεν έχει τον προβλεπόμενο χώρο? 

Δεν αισθάνεσαι "αναλώσιμος" ? 

Δεν αισθάνεσαι ότι κάτι πάει τελείως στραβά στον όλο σχεδιασμό λειτουργίας κ κατανομής δυνάμεων στη συγκεκριμένη αστυνομική επιχείρηση? 

Βάλτε τώρα στον αντίποδα ότι εγώ που εκτελώ καθήκοντά Αξιωματικού Υπηρεσίας με το νέο μισθολόγιο ενδέχεται να πληρώνομαι λιγότερα από τον πρόεδρο της ΠΟΑΣΥ (τον αναφέρω ως παράδειγμα αστυνομικού που προσλήφθηκε πριν τις Πανελλήνιες) που ΔΕΝ μπορεί να εκτελέσει υπηρεσία Αξιωματικού Υπηρεσίας!!! 

Κατά τα άλλα είμαστε μια ωραία ατμόσφαιρα είμαστε....


κείμενο του Νίκου Μπαλούρδου
_