Η ΕΛΑΣ σε κρίση την πιο δύσκολη ώρα - Ο ΓΑΔΑ, οι προσαγωγές που δεν έγιναν και η ισπανοποίηση των εξώσεων

Το bloko.gr έγκαιρα και σε ανύποπτη στιγμή είχε επισημάνει δύο βασικά δεδομένα που έρχονται στη διανυόμενη και στην εγγύς χρονική συγκυρία να διαμορφώσουν ένα νεο
ορίζοντα στο κομμάτι της εθνικής ασφάλειας.

Το πρώτο ότι με κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, η χώρα απολαμβάνει ένα ανεκτίμητης αξίας άδηλο στη συλλογική συνείδηση αγαθό. Αυτό καθεαυτό της ασφάλειας, που ορίζεται ως ο πρώτος και βασικός πυλώνας στη γενικότερη παραμετροποίηση των εποικοδομημάτων για την υπερδομή του αναπτυξιακού περιβάλλοντος.

Το δεύτερο, ότι για πρώτη φορά στα χρονικά υπήρξε σοβαρό ζήτημα με την επιλογή του αττικάρχη. Είναι άλλο πράγμα ο γενικός αστυνομικός διευθυντής Αττικής να έχει τη στήριξη του υπουργού, ή  του αρχηγού και άλλο να έωλος με την έννοια του πανταχόθεν αστήρικτου. Το φαινόμενο στις τελευταίες κρίσεις ανέδειξε μια παθογένεια στην ΕΛΑΣ που δεν αξιολογήθηκε ούτε κοστολογήθηκε όσο θα έπρεπε. Μια πρωτοφανή κρίση θεσμών, καθώς κανείς από τους προτεινόμενους για την θέση του αττικάρχη δεν ανέλαβε το κόστος και την ευθύνη της διακυβέρνησης του μεγαλύτερου αστυνομικού οργανισμού με τη σημαντικότερη διαχείριση κρίσιμων ζητημάτων. Και χωρίς την άνωθεν ή την υψηλή επικουρία και την στήριξη, έρχεται ως απότοκο προϊόν η συνάρτηση που προκαλεί αρρυθμίες εσωτερικά στην ασφάλεια.

Προχθές συνέβη κάτι που ίσως ν' αποτελέσει  προανάκρουσμα για όσα σχεδιάζονται να συμβούν τον Μαύρο Σεπτέμβρη. Ή μάλλον δεν συνέβη γι αυτό και προκλήθηκε τέτοιου εύρους αναταραχή στην ηγεσία. Έσπασαν 64 καταστήματα στην Ερμού και δεν έγινε ούτε μια προσαγωγή, πάνω στη διασταλτική καθε φορα βάση των ερμηνειών και των παρερμηνειών που προξενούν όλο αυτό το διαστημα οι παλινωδίες στις διαταγές. Πότε γίνεται επέμβαση, πότε προσαγωγές και ποιος θ' αναλάβει το κόστος για τις με μαθηματική ακρίβεια καταγγελίες της νεολαίας ή κάποιων από τις βασικες συνιστώσες του ΣΥΡΙΖΑ (βλέπε υπόθεση Πανούση). Όταν γίνονται 64 επιθέσεις σε καταστήματα, λένε στο bloko.gr πηγές προσκείμενες στην ηγεσία, είναι ατιμωτικό για την αστυνομία να μην γίνει έστω και μία σύλληψη και δύο φορές περισσότερο ατιμωτικό, να γίνονται κατόπιν εορτής προσαγωγές στον ... αέρα. Το ερώτημα ωστόσο που ανακύπτει είναι τις πταίει;

Κατά πόσο νομιμοποιείται ως μέλος της πολιτικής ηγεσίας για παράδειγμα ο γενικός γραμματέας δημόσιας τάξης να δηλώνει ότι "ίσως υπήρξε κάποια καθυστέρηση, κάποια ολιγωρία, δεν θέλω να πάρω θέση δεν έχω απολογισμό της επιχείρηση".  Γιατί αυτό που πρέπει να ξεκαθαρίσει η ηγεσία και δη η πολιτική στην αστυνομία είναι το πότε η αστυνομία ενεργεί κατασταλτικά. Υπήρξαν κάποιες σκέψεις που όμως έμειναν στο πεδίο των προθέσεων. Ο κ. Αναγνωστάκης ως έμπειρος και καλός αναγνώστης των στιγμών με ήπιο τρόπο και με προσεγμένες λέξεις, περιέγραψε το βάθος και το εύρος της ανησυχίας που επικρατεί στο κυβερνητικό στρατόπεδο η πιθανή προοπτική βίαιης ανατροπής της κοινωνικής ειρήνης. Και δεν είναι το θέμα της Ηριάννας που φοβούνται. Αυτό ως θέμα λένε, "το πολύ πολύ να το δούμε ως εκτεταμένο τμήμα αναφοράς σε μια ή περισσότερες προκηρύξεις μετά από κάποιο χτύπημα. Κι επειδή προς το παρόν οι αξιολογήσεις δεν πιθανολογούν κάποια επιχείρηση στο δρόμο κατά ανθρώπινου στόχου, λόγω επιχειρησιακής ανετοιμότητας των οργανώσεων, το αφήνουν ως θέμα στην άκρη.

Η κυβέρνηση και κατ' επέκταση η Κατεχάκη φοβούνται το ισπανικό σύνδρομο. Η πρώτη αναπτυξιακή επένδυση στην χώρα, αναμενεται να στηθεί πάνω σε βωμούς  δακρύων και αρών. Βωμοί από ξεριζωμένους και πλέον ανέστιους ιδιοκτήτες σπιτιών με κόκκινα δάνεια, που από την πρώτη του Μαύρου Σεπτέμβρη θ' αρχίσουν να αλέθονται με αδηφάγους ρυθμούς στην μυλοπετρα των ηλεκτρονικών πλειστηριασμών. Και η αστυνομία θ' αναλάβει δύο ταχυτήτων έργα. Αυτό της έξωσης, όπως στην Ισπανία κι εκείνο της διατήρησης της κοινωνικής ειρήνης μέσα σ' ένα  δίχως προηγούμενο πολύ πιθανόν πυρωμένο πεζοδρόμιο. Για να καταστεί και πάλι ο πιο μισητός ως οργανισμός και άνθρωπος εκπρόσωπος της πιο άγριας καταστολής στα μάτια της συλλογικής κοινωνικής συνείδησης. Κι αυτό μπορεί την κυβέρνηση είναι το τελευταίο που την απασχολεί, όμως η ΕΛΑΣ ίσως κληθεί να σηκώσει ένα βαρύ βορτίο που το Σύνταγμα και οι κανονιστικές αρχές την επιφορτίζουν. Όσο σκληρό και δραματικά απάνθρωπο κι αν είναι, μεγάλο τμήμα από τις εξώσεις θα τις κάνουν αστυνομικοί και στη στολή ο καθε ξεσπιτωμένος θα βλέπει το δαίμονα του.

Και μπορεί καταληκτικά, ο μονεταρισμός όσο σκληρός κι αν είναι κι όσο ανελέητα εξοντωτικός για πολλά τμήματα του πληθυσμού που φτωχοποιήθηκαν βίαια να μην ξεσήκωσε όπως αναμενόταν θύελλα διαμαρτυριών με κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, η απώλεια της εστίας είναι κάτι διαφορετικό κι εκτιμάται ότι θα πυροδοτήσει (ακόμη και με κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ) αντιδράσεις απροσμέτρητα ακόμη υψηλής έντασης και διάρκειας.



_