Ticker

6/recent/ticker-posts

728x90

Η μέρα που άλλαξε τη ζωή τoυ Αστυνομικού της Άμεσης Δράσης Θωμά Νίκου

Τρία άτομα εισβάλουν στη Eurobank της οδού Πατησίων, λίγο πριν κλείσει…9 Ιουνίου 2006… Βγάζουν πιστόλια και είναι έτοιμοι για την ληστεία. Μέσα στην τράπεζα ήδη υπάρχουν
αστυνομικοί, που αντιδρούν αμέσως και πυροβολούν. Οι τρεις ληστές βγαίνουν τρέχωντας από την τράπεζα και κρατώντας έναν όμηρο, διασχίζουν την Πατησίων. Αρχίζουν οι πιστολιές με τους αστυνομικούς που έχουν γίνει ακόμη περισσότεροι και καταφθάνουν από όλα τα σημεία της Πατησίων. Το κυνήγι συνεχίζεται στα γύρω στενά…
Ληστεία EuroBank _Θωμάς Νίκου

Οι αστυνομικοί ελευθερώνουν τον όμηρο και πιάνουν δυο από τους ληστές των οποίων οι σφαίρες από τα όπλα τους έχουν πλέον τελειώσει και είναι επίσης, τραυματίες. Ένας αστυνομικός τραυματίζεται σοβαρά στο πρόσωπο. Είναι ο Αρτινός αστυνομικός της Άμεσης Δράσης και αθλητής μπάσκετ της ομάδας του Αλίμου Θωμάς Νίκου. Ο τραυματισμός του είναι δύσκολος, γίνονται αλλεπάλληλες εγχειρίσεις και οι γιατροί τον προειδοποιούν ότι οποιαδήποτε ζημιά θα του επιβαρύνει την επούλωση του τραύματος. Εκείνος όχι μόνο δεν τα παράτησε, αλλά έφτασε να αγωνίζεται στην Α1, έχοντας πρωταγωνιστικό ρόλο στην ομάδα του Πανευλεσινιακού.

Αστυνομικός ΑΔ_θωμάς Νικου_ληστεια EuroBank
Ο 37χρονος σήμερα Θωμάς Νίκου είχε πει σε παλαιότερη συνέντευξή του για τον τραυματισμό του:
«Ηταν μεσημέρι και ο ήλιος σε τύφλωνε. Αυτό όμως ήταν και το στοιχείο που μου έσωσε τη ζωή. Βγάζοντας το κεφάλι μου από την κάλυψη μιας κολόνας αισθάνθηκα το φως εκτυφλωτικό και ενστικτωδώς έκλεισα τα μάτια και άνοιξα το στόμα μου. Τότε με χτύπησε η σφαίρα, η οποία διέλυσε όλα μου τα δόντια, αλλά για καλή μου τύχη από την πρόσκρουση άλλαξε πορεία και σφηνώθηκε στην κάτω γνάθο. Ηταν 9 Ιουνίου 2006 – το θυμάμαι σαν τώρα -, έξι ημέρες μετά την ολοκλήρωση του πρωταθλήματος της Α2. Τότε αγωνιζόμουν στον Αλιμο. Τον Αύγουστο της ίδιας χρονιάς υπέγραψα στη Νήαρ Ηστ»…
«Βρέθηκα ένα βήμα από το θάνατο. Αλλά εκείνη την στιγμή δεν το σκέφτεσαι, καθώς βρίσκεται σε εξέλιξη ένα περιστατικό πολύ σημαντικό στους κόλπους της αστυνομίας. Σίγουρα γνωρίζεις πως κινδυνεύει η ζωή σου σε μία καταδίωξη, όμως στόχος είναι να καταφέρεις να τη σώσεις. Εκείνη την ώρα δεν σκέφτηκα το θάνατο, αλλά μόνο τη ζωή. Γι’ αυτό έκανα οτιδήποτε περνούσε από το χέρι μου, ώστε να καταφέρω να ζήσω για να βοηθήσω τους συναδέλφους μου να φέρουμε εις πέρας αυτό το δύσκολο περιστατικό. Για την ασφάλεια των πολιτών πάνω απ’ όλα».





Βράβευση EuroBank _Θωμάς Νίκου _ληστεία 2006

Ο Θωμάς Νίκου (πρώτος από δεξιά) κατά τη βράβευσή του από την Eurobank




Οι μήνες που ακολούθησαν ήταν δύσκολοι για τον Θωμά. Συνεχόμενες επεμβάσεις, μεγάλη ταλαιπωρία, με συνέπεια να χρειαστεί περίπου 1,5 χρόνο για να επανέλθει σε φυσιολογικούς ρυθμούς ζωής.
«Το πρώτο τρίμηνο ύστερα από τον τραυματισμό ήταν πολύ δύσκολο. Είχα χάσει πάρα πολλά κιλά, λόγω του γεγονότος ότι δεν μπορούσα να σιτιστώ κανονικά. Μετά από λίγο διάστημα το κορμί μου άρχισε να επανέρχεται, αλλά παρέμεναν τα πολλά προβλήματα εντός της στοματικής κοιλότητας, με αποτέλεσμα να ταλαιπωρηθώ περίπου 1,5 χρόνο με ιατρικά και γναθοχειρουργικά ζητήματα».





Στον τελικό του Παγκοσμίου Πρωταθλήματος με την Εθνική Ενόπλων

Στον τελικό του Παγκοσμίου Πρωταθλήματος με την Εθνική Ενόπλων




«Έμεινα εκτός μπάσκετ από τις 9 Ιουνίου που με πυροβόλησαν, μέχρι τις 10 Αυγούστου. Δύο μήνες. Μετά μπήκα κανονικά για προπόνηση. Παρά το γεγονός ότι οι γιατροί με είχαν συμβουλέψει να μπω μετά τον Σεπτέμβρη. Εγώ μπήκα πιο νωρίς γιατί απλά ήθελα να παίξω. Πίστευα ότι ήμουν καλά και τελικά δικαιώθηκα».
Το πρώτο διάστημα μετά τον τραυματισμό ο 35χρονος άσος, αγωνίστηκε με προστατευτική μάσκα, αλλά, όπως αναφέρει, την… πέταξε πολύ γρήγορα.
«Τη μάσκα δεν την φόρεσα πολύ καιρό, γιατί με δυσκόλευε στην αναπνοή και την… πέταξα! Ένιωθα καλά ψυχολογικά. Κι εφόσον ένιωθα καλά πέταξα ότι με κράταγε πίσω».
Ο Θωμάς Νίκου παρά τα 37 του χρόνια αγωνίζεται με την ομάδα του Ψυχικού στην Α2. Μάλιστα φέτο αναδείχθηκε σε κορυφαίο πασέρ της κατηγορίας, με 196 ασίστ.
Πηγή:  www.nantiareport.gr
_


Δημοσίευση σχολίου

0 Σχόλια