τίποτα…… αυτός είναι άλλωστε και ο λόγος που αναγκάζομαι να γράψω αυτήν την επιστολή.
Είναι τουλάχιστον άδικο για όλους τους πυροσβέστες-στριες
που αυτή την περίοδο κάνουν χρήση της 9μηνης άδειας ανατροφής τέκνου να καλούνται
σε δυο μέρες από τώρα (15 Ιουνίου) να παρατήσουν τα μωρά τους, στην πιο κρίσιμη
περίοδο της ανάπτυξής τους, σε ξένα χέρια, συνήθως και επί πληρωμή, επειδή το Σώμα
αποφάσισε ότι εμείς δεν έχουμε τα ίδια δικαιώματα με όλο τον υπόλοιπο δημόσιο τομέα.
Έτσι για τους τρεις μήνες της καλοκαιρινής περιόδου πρέπει να επιστρέψουμε στις
υπηρεσίες μας λόγω υπηρεσιακών αναγκών με τις συνέπειες που προανέφερα….
Διερωτώμαι αν τα παιδιά μας είναι παιδιά 2ης κατηγορίας ή αν
εμείς δημόσιοι υπάλληλοι 2ης κατηγορίας? Οι υπηρεσιακές ανάγκες θα καλυφθούν με
αυτά τα άτομα?
Όλα τα χρόνια που υπηρετώ στο Σώμα (18 συνολικά) τόσο εγώ
όσο και όλοι οι συνάδελφοί μου, έχουμε γίνει αποδέκτες παραινέσεων πριν από την
έναρξη κάθε αντιπυρικής χρονιάς από υψηλόβαθμους αξιωματικούς να «βάλουμε πλάτη
για να πάνε όλα καλά» και πράγματι κάθε χρονιά αυτό γίνεται αγόγγυστα μέσα από εκατοντάδες
ώρες επίπονης εργασίας πέραν του τυπικού ωραρίου μας.
Παρά ταύτα μετά λύπης μου διαπιστώνω ότι όταν το Σώμα
χρειάστηκε να βάλει λίγο πλάτη για εμάς και τα παιδιά μας συμπεριφέρθηκε με
πλήρη αδιαφορία και έλλειψη σεβασμού στην έτερη ιδιότητά μας, αυτή του γονέα. ΚΡΙΜΑ!!!
Ευχαριστώ για τον χώρο που μου δώσατε.
_
0 Σχόλια