ζουν χωρίς στοιχειώδεις παροχές, όπως το ζεστό νερό.
Χθες περίπου 100 άτομα απείχαν από το πρωινό και το μεσημεριανό γεύμα, δηλώνοντας την πρόθεσή τους να προχωρήσουν σε απεργία πείνας διαρκείας, εάν δεν βελτιωθούν άμεσα οι συνθήκες παραμονής τους στη χώρα μας.
Μεταξύ άλλων, στο μενού του χθεσινού συσσιτίου, στο οποίο οι συγκεντρωμένοι αρνήθηκαν να συμμετάσχουν και προσπάθησαν να εμποδίσουν τη διανομή του, περιλαμβάνονταν ατομικές μερίδες παστίτσιου. Αρκετές από αυτές έμειναν μέσα σε πλαστικές σακούλες τις οποίες κανείς δεν πείραξε, αν και πολλοί ήταν νηστικοί. Οπως τόνισαν οι διαμαρτυρόμενοι, τους δίνονται φαγητά, τα οποία απέχουν από τις διατροφικές τους συνήθειες, αν και επανειλημμένως έχουν ζητήσει την αλλαγή τους. Εντούτοις, τα βασικά αιτήματα των Αφγανών του Ελληνικού είναι: αστυνόμευση, ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, άμεση μεταφορά σε καλύτερες δομές και σπίτια φιλοξενίας, τα παιδιά τους να πάνε σχολείο και βασικά «να μας φερθούν όπως φέρεται ένας άνθρωπος σε έναν άλλον άνθρωπο».
Πηγές του υπουργείου Μεταναστευτικής Πολιτικής κάνουν λόγο για υποκινητές των μεταναστών με πολιτικές σκοπιμότητες, «φωτογραφίζοντας» την «Κίνηση Ενωμένοι Ενάντια στο Ρατσισμό και τη Φασιστική Απειλή (ΚΕΕΡΦΑ)», όπου βρέθηκε χθες στο Ελληνικό και κάποιοι διαμαρτυρόμενοι κρατούσαν σημαία της. Ως προς το συσσίτιο οι ίδιες πηγές επισημαίνουν ότι έχουν ζητήσει την αλλαγή του μενού εδώ και αρκετό καιρό από τους αρμοδίους, τονίζοντας ότι «το να αδειάσει το Ελληνικό είναι στις άμεσες προτεραιότητές μας».
Διαβίωση
Ο φωτογραφικός φακός του «Εθνους», με το πέρας της διαμαρτυρίας, μπήκε στο εσωτερικό του άτυπου hotspot και κατέγραψε τριτοκοσμικές εικόνες. Ο πρώτος όροφος του χώρου των αφίξεων είναι γεμάτος από σκηνές, χωρισμένες μεταξύ τους με σεντόνια και πανιά ως μία προσπάθεια οριοθέτησης του προσωπικού χώρου της κάθε οικογένειας. Λίγο πιο κάτω, στην αίθουσα όπου τοποθετήθηκαν ντουσιέρες, ένας άνδρας κρατά στα χέρια του ένα μαχαίρι και σφάζει μια κότα εκεί όπου μερικά λεπτά νωρίτερα μια μάνα έκανε μπάνιο με κρύο νερό το παιδί της.«Πήγαμε στο παζάρι στην Ομόνοια και πήραμε μια κότα», μας λέει ο 17χρονος Σαμπίρ, οδηγώντας μας με χαρά στο «σπίτι» όπου ζει με την οικογένειά του. Οι γυναίκες έχουν ήδη ξεκινήσει την προετοιμασία του δείπνου. Η Τζεμιλέ ανοίγει φύλλο και η Ραχίμι μας κερνά φιογκάκια ζύμης. Οι υπόλοιπες γυναίκες της οικογένειας έχουν αναλάβει άλλες εργασίες: να πλύνουν τα πιάτα και τα ποτήρια στους νιπτήρες των γυναικείων WC και να απλώσουν τα ρούχα σε σχοινιά πάνω από τις σκηνές τους. Τα τελευταία λόγια του Σαμπίρ είναι ενδεικτικά της ψυχολογίας του: «Οπως είδατε, κάνουμε ό,τι μπορούμε για να νιώθουμε ότι ζούμε ως άνθρωποι και όχι σαν ζώα»...
Ευλαμπία Ρέβη
Φωτογραφίες Παναγιώτης Σαρρής
ΕΘΝΟΣ
.
0 Σχόλια