πλήθος ένοπλων ομάδων αντάρτικου πόλης αναρχικών ή αριστερών ιδεολογικών αποχρώσεων έχουν παραταχθεί απέναντι στην εξουσία με ατσάλινη αποφασιστικότητα. Ανά περιόδους η κρατική καταστολή εξαπέλυε συντονισμένα πογκρόμ εναντίον του αντάρτικου πόλης και των ανατρεπτικών κινημάτων συνολικά. Διευρυμένες εκστρατείες συλλήψεων συντρόφων, σχετικών η μη με την εκάστοτε υπόθεση, που σκοπό είχαν να διαχέουν το φόβο σε όσο το δυνατόν περισσότερα κοινωνικοπολιτικά πεδία. Κορύφωση αυτής της μακιαβελικής λογικής ήταν η εκδικητική ομηρία συγγενών ανταρτών πόλης σε διάφορες ιστορικές περιόδους με πιο πρόσφατο παράδειγμα το 2015 με την εκβιαστική αιχμαλωσία συγγενών μελών της ΣΠΦ. Όμως ποτέ μέχρι τώρα στη σύγχρονη ιστορία της ένοπλης πάλης δεν είχε τολμήσει η Δημοκρατική διαχείριση της εξουσίας να χρησιμοποιήσει παιδιά επαναστατών ως ομήρους εναντίον τους. Αυτό που συμβαίνει από τις 5/1 όταν και συνελήφθησαν τα δυο μέλη του Ε.Α. Πόλα Ρούπα και Κωνσταντίνα Αθανασοπούλου με τη συνεχιζόμενη ομηρια του εξάχρονου γιου των Ρούπα και Μαζιώτη δεν έχει πρόσφατο προηγούμενο ίσως και για πάνω από 40 χρόνια. Είναι μια ξεκάθαρη δήλωση από πλευράς της εξουσίας ότι ο πόλεμος πλέον αλλάζει πρόσωπο, δεν κρατάει κανένα πρόσχημα και ότι θα είναι ανελέητος απέναντι στην επιλογή της ένοπλης πάλης.
Από την πρώτη στιγμή τα μέλη του Ε.Α. Πόλα Ρούπα και Νίκος Μαζιώτης έχουν ξεκινήσει απεργία πείνας και δίψας με σκοπό να τερματιστεί η εκδικητική ομηρία του εξάχρονου γιου τους και να δοθεί σε συγγενείς πρώτου βαθμού. Στην απεργία από σήμερα συμμετέχει και η Κωνσταντίνα Αθανασοπούλου. Η πραγματικότητα με την οποία βρισκόμαστε αντιμέτωποι, αυτή η ξεκάθαρη διακήρυξη της εξουσίας ότι ο πόλεμος πλέον αλλάζει μορφή αναβαθμίζοντας τα χαρακτηριστικά του, είναι κάτι που πρέπει να αφορά καθολικά, όσους και όσες στέκονται από τη δική μας πλευρά του οδοφράγματος. Η όξυνση της κρατικής καταστολής με έναν τόσο απροκάλυπτο και ανήθικο τρόπο είναι εκτός όλων των άλλων και μια εικόνα από το μέλλον που θα επαναλαμβάνεται ολοένα και συχνότερα αν το αφήσουμε να περάσει έτσι. Ένα μέλλον που μας αφορά όλους. Η ομηρία του εξάχρονου παιδιού δυο ανταρτών πόλης οφείλει να τερματιστεί άμεσα και με εκείνους μάλιστα τους όρους που θα καταστήσει σαφές στην εξουσία ότι η απαγωγή συγγενών επαναστατών και πολίτικων κρατουμένων δε θα γίνεται ανεκτή με κανέναν τρόπο. Ούτε τώρα ούτε ποτέ.
Άμεση και χωρίς όρους επιστροφή του Βίκτωρα - Λάμπρου στην οικογένεια του.
Κανένας όμηρος στα χεριά του κράτους.
Τα μέλη της Συνωμοσίας Πυρήνων της Φωτιάς - FAI/IRF
Θεόφιλος Μαυρόπουλος
Δαμιανός Μπολάνο
Χάρης Χατζημιχελάκης
Μιχάλης Νικολόπουλος
Γιώργος Νικολόπουλος
Παναγιώτης Αργυρου
0 Σχόλια