Ticker

6/recent/ticker-posts

728x90

Τώνια Μοροπούλου: Από το Πολυτεχνείο βγήκαμε με τους νεκρούς και τη σημαία μας

17 Νοεμβρίου 2016. Σαράντα τρία χρόνια συμπληρώνονται από την εξέγερση των φοιτητών του Πολυτεχνείου, από την ημέρα που δεκάδες αγόρια και κορίτσια που
διένυαν τη δεύτερη δεκαετία της ζωής τους, ύψωσαν τη φωνή τους στο δικτατορικό καθεστώς και διεκδίκησαν «Ψωμί, Παιδεία, Ελευθερία».




Το CNN Greece, κάνει αναδρομή στα δραματικά γεγονότα της 17ης Νοεμβρίου 1973. Συναντά ένα από τα ηγετικά στελέχη του φοιτητικού κινήματος και της συντονιστικής επιτροπής κατάληψης του Πολυτεχνείου, την κ. Αντωνία Μοροπούλου.

Η κ. Μοροπούλου, καθηγήτρια στο Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο και αντιπρόεδρος του Τεχνικού Επιμελητηρίου περιγράφει τις δραματικές στιγμές την ημέρα της εξέγερσης, όμως αρνείται το χαρακτηρισμό 'ηγετικό στέλεχος' καθώς όπως λέει, το Πολυτεχνείο και τα γεγονότα που αυτό πυροδότησε ήταν ένα συλλογικό γεγονός.

Τα μάτια της βουρκώνουν και η φωνή της λυγίζει όταν περιγράφει την έξοδο των φοιτητών από το Πολυτεχνείο. «Είναι μεγάλες οι στιγμές... όταν πέρναγαν από δίπλα μας οι σφαίρες δεν καταλαβαίναμε. Μέναμε εκεί και φωνάζαμε. Το βράδυ πριν μπει το τανκ ήμασταν στον πομπό και φωνάζαμε 'φαντάροι αδέλφια μας μην μας χτυπάτε, είμαστε όλοι αδέλφια'».
katia6Σύνθεση: CNN Greece. Φωτογραφία κάτω αριστερά: Keystone/Getty Images/Ideal Image. Φωτογραφία κάτω δεξιά: ΑΠΕ-ΜΠΕ: Παντελής Σαϊτας

Η κ. Μοροπούλου ήταν εκφωνήτρια των μηνυμάτων που μετέδιδαν από τον πομπό οι φοιτητές του Πολυτεχνείου. «...Δεν θέλαμε να φύγουμε από τον πομπό. Λέγαμε τον Εθνικό μας Ύμνο. Και όταν βγήκαμε από το Πολυτεχνείο, κρατούσαμε τα φορεία με τους νεκρούς. Κάποιοι λοκατζήδες έστρεφαν τα όπλα πάνω μας για να μας πυροβολήσουν και μας έλεγαν ‘ψηλά τα χέρια’, ζητώντας μας να αφήσουμε τους νεκρούς να πέσουν. Αλλά εμείς δεν σηκώσαμε τα χέρια μας. Τότε κάποιοι χτύπησαν, όμως οι διπλανοί τους πρόλαβαν και τους έσπρωξαν με αποτέλεσμα να εξοστρακισθούν οι σφαίρες. «Δεν είχαμε αίσθηση του κινδύνου. Είχαμε αίσθηση ενός αύριο που το θέλαμε πιο φωτεινό και μέσα σε όλες αυτές τις συνθήκες ήρθε. Και αυτή την αίσθηση πρέπει να την ξαναφέρουμε στη χώρα».
1108182Πηγή: ΑΠΕ/ΑΡΧΕΙΟ Β ΒΑΡΔΟΥΛΑΚΗ - Π. ΣΑΙΤΑ

«Εκείνο που δεν θα ξεχάσω ποτέ είναι πως βγήκαμε με τις σημαίες και τους νεκρούς μας. Βγήκαμε με το κεφάλι ψηλά, δεν παραδοθήκαμε και αυτό είναι πολύ μεγάλο μήνυμα. Να προχωράς ανυποχώρητα μπροστά».

Σε ό,τι αφορά το μήνυμα του Πολυτεχνείου, η κ. Μοροπούλου λέει στο CNN Greece, ότι κανείς δεν πρέπει να καθηλωθεί σε αυτό. «Το μήνυμά του Πολυτεχνείου πρέπει να το πάρει κάποιος με τη δική του φωνή στη δική του εποχή και να το κάνει παράδειγμα, δύναμη αντιμετώπισης της σημερινής κρίσης και της απαξίωσης που αυτή φέρνει».


GettyImages 3427329Πηγή: Keystone/Getty Images/Ideal ImageΠοιος ήταν ο παλμός που επικρατούσε στους νέους που έμεναν μέρα νύχτα στο Πολυτεχνείο; Το σύνθημα όπως λέει η κ. Μοροπούλου ήταν «Λαέ, λαέ ή τώρα ή ποτέ». Οι πολίτες που μετέφεραν τρόφιμα στους φοιτητές του Πολυτεχνείου, έβαζαν μέσα σημειώματα και τους ζητούσαν να εκφράσουν στα συνθήματά τους και τις ιδέες τους.

To σύνθημα «Ψωμί, Παιδεία, Ελευθερία», εξέφραζε όλο τον κόσμο


Το σύνθημα «Ψωμί, Παιδεία, Ελευθερία», εξέφραζε όλο τον κόσμο, λέει η κ. Μοροπούλου. Οι φοιτητές που έμεναν μέσα στο Πολυτεχνείο εκτύπωναν από τον πολύγραφο προκηρύξεις και τις μοίραζαν στα αυτοκίνητα, στα τρόλεϊ, στα λεωφορεία και σε όλους τους πολίτες. «Ήταν μία άλλη εποχή, η χώρα και η νεολαία ζούσε κάτω από τυραννικό ζυγό. Ο φασισμός ήταν μαύρο σκοτάδι, κυνήγι, βασανιστήρια και σιωπή».
11962983Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ/Αριστοτέλης Σαρρηκώστας/Αφιέρωμα της ΕΡΤ στο Πολυτεχνείο "Αυτόπτης Μάρτυρας".

Σε ό,τι αφορά τα χαρακτηριστικά της γενιάς του Πολυτεχνείου, η κ. Μοροπούλου λέει ότι ήταν μια στάση συμμετοχής ευθύνης. «Πήραμε τη ζωή στα χέρια μας... Παρόλο που κατέβαιναν τα τανκς, έπεφταν οι σφαίρες, είχαμε τους πρώτους νεκρούς στα Χαυτεία, ο κόσμος κατέβηκε για να συναντήσει την κατάληψη του Πολυτεχνείου και να μας περιφρουρήσει. Σε εκείνες λοιπόν τις συνθήκες, όπου πάλευες με κίνδυνο τη ζωή σου για τα ιδανικά σου, εμείς αυτό που καταγράφαμε όλοι όσοι ήμασταν στους δρόμους, όλος ο Ελληνικός λαός ήταν το αίτημα να πάρουμε τη ζωή μας στα χέρια μας. Αυτό ακόμη και σήμερα είναι όχι μόνο επίκαιρο αλλά και περισσότερο από ποτέ αναγκαίο».
11962984Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ/Αριστοτέλης Σαρρηκώστας/Αφιέρωμα της ΕΡΤ στο Πολυτεχνείο "Αυτόπτης Μάρτυρας".

«Αν υπάρχει κάτι από τη φωνή του Πολυτεχνείου που πρέπει να ακουστεί μέχρι σήμερα είναι η ενότητα, ο αγώνας, η ευθύνη, η σύνθεση, όχι η μικροκομματική αντιπαράθεση και ο ανταγωνισμός. Eίναι ανησυχητικό ότι η πολιτική σκηνή δεν τα ενστερνίζεται αυτά».

11963976Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ/Αριστοτέλης Σαρρηκώστας/Αφιέρωμα της ΕΡΤ στο Πολυτεχνείο "Αυτόπτης Μάρτυρας".

«Εκείνη η γενιά έδωσε τις μάχες της σε όλα τα μέτωπα, βγήκε μπροστά, δυστυχώς η πολιτική της φωνή, της συμμετοχής και της ευθύνης, δεν υιοθετήθηκε... Η αμφισβήτηση  ήταν και είναι μια δύναμη που μπορεί να πάει τα πράγματα μπροστά».


cnn.gr
.

Δημοσίευση σχολίου

0 Σχόλια