Η «αδράνεια» της Αστυνομίας: «Υποταγή» στις πολιτικές σκοπιμότητες;
1. Είναι γνωστές οι σχέσεις πολιτικής και «στρατιωτικής» γενικά
ηγεσίας. Δυστυχώς και στη χώρα μας επικρατεί ένα είδος «πελατειακού»
συστήματος, όπου «επιλέγεται» (στην περίπτωση της ηγεσίας της Αστυνομίας
με απόλυτη διακριτική ευχέρεια-άρθρο 39 π.δ.24/1997) αυτός που θα φέρει
τις μικρότερες αντιρρήσεις και θα κάνει τη δουλειά σύμφωνα με τις
επιθυμίες. ΄Ετσι είδαμε τον Στρατηγό να «πληρώνει το μάρμαρο» στην
υπόθεση της έκρηξης των εμπορευματοκιβωτίων στο Μαρί της Κύπρου, γιατί,
καίτοι είχε προειδοποιήσει τις αρμόδιες αρχές για τον κίνδυνο, δεν
επέμεινε στις θέσεις και τις επισημάνσεις του, όπως έκρινε το
Δικαστήριο. Δηλαδή υπέκυψε στη συνηθισμένη πρακτική του συμβιβασμού στις
άνωθεν επιθυμίες. 2. Πολλές είναι οι ενστάσεις για τη δράση των
αστυνομικών δυνάμεων στη χώρα μας. Σε όλες τις χώρες του κόσμου οι
αστυνομικές δυνάμεις κάνουν λάθη, αλλά μόνο εδώ οι παραλείψεις της
αστυνομίας, αποτελούν το έναυσμα για την απαξίωση των θεσμών
αστυνόμευσης, αντί για τον παραδειγματισμό προς βελτίωση των μεθόδων και
πρακτικών δράσης. Είναι γεγονός ότι μερικές φορές η επιχειρησιακή
τακτική και δράση της Αστυνομίας επηρεάζεται ή υπακούει στις πολιτικές
σκοπιμότητες και τα «θέλω» της πολιτικής ηγεσίας. Το αποτέλεσμα είναι
αρνητικό για την αποτελεσματικότητα της Αστυνομίας. Στην περίπτωση των
πρόσφατων επεισοδίων κατά την «επέτειο» του Πολυτεχνείου διατυπώθηκαν
ενστάσεις και κατηγορίες για την αδυναμία ή «αδράνεια» της Αστυνομίας να
συλλάβει τους δράστες συγκεκριμένων αυτόφωρων (ορισμένες φορές
κακουργηματικού χαρακτήρα) εγκλημάτων (είδαμε και την κατάθεση σχετικής
μήνυσης). Η εμπειρία με τις παλαιότερες δηλώσεις των αρμοδίων πολιτικών
προϊσταμένων για «ακούνητα στρατιωτάκια» και για «αμυνόμενη αστυνομία»
επαναλαμβάνεται. Η «υποταγή» της φυσικής ηγεσίας στις πολιτικές
επιλογές, φέρνει τα γνωστά αποτελέσματα και τραυματίζει βαριά το κύρος
της Αστυνομίας, ενώ ταυτόχρονα αφήνει άναυδους και σε κατάσταση σοκ τους
πολίτες. Η «δικαιολογία», ότι τυχόν επέμβαση των αστυνομικών δυνάμεων
θα είχε θύματα, μόνο σαν αδυναμία ή «άλλοθι» μπορεί να εκληφθεί.
του αντιστράτηγου ε.α. Νίκου Μπλάνη
0 Σχόλια