Την περασμένη Τετάρτη, ο συνήγορος υπεράσπισης του νεοναζιστή Η. Κασιδιάρη, Δ. Παπαδέλης, εξέτασε τον αιγύπτιο ψαρά Αχμέτ, ο οποίος στις 12 Ιούνη του 2012, τις πρωινές ώρες, λίγο μετά την απόπειρα δολοφονίας στο σπίτι τους από τους νεοναζιστές της Χρυσής Αυγής, αναγνώρισε έξι από τις δεκάδες χρυσαυγίτες που συμμετείχαν σ’ αυτή.
Η δολοφονική εισβολή στο σπίτι των αιγύπτιων ψαράδων έγινε σε μια χρονική περίοδο που οι νεοναζιστές της ΧΑ ήταν στο απυρόβλητο των αστυνομικών και δικαστικών μηχανισμών. Ηταν, λοιπόν, λογικό να φωλιάσει και στους Αιγύπτιους ο φόβος μετά από τη φασιστική επίθεση. Ο ψαράς, του οποίου το πρόσωπο είχε στραπατσαριστεί, νοσηλεύτηκε για αρκετές μέρες σε δημόσιο νοσοκομείο και έτσι ήταν πρακτικά αδύνατο να κινηθούν το πρώτο διάστημα δικαστικά.
Οι συνήγοροι που είχαν αναλάβει τότε την υπόθεση συναντούσαν σοβαρά εμπόδια από το δικαστικό και τον αστυνομικό μηχανισμό. Ενώ είχε ασκηθεί ποινική δίωξη κατά των έξι χρυσαυγιτών, οι κατασταλτικοί μηχανισμοί αρνούνταν να τους δώσουν τα στοιχεία των έξι κατηγορούμενων χρυσαυγιτών.
Ο Αχμέτ και ο αδελφός του Μωχάμεντ είχαν αναγνωρίσει εκείνη τη μέρα τους έξι χρυσαυγίτες, γιατί η αναγνώριση έγινε ελάχιστες ώρες μετά από την άγρια και δολοφονική επίθεση των μεοναζιστών και είχαν εντυπώσει στη μνήμη τους τα χαρακτηριστικά τους. Tα δυο θύματα κατέθεσαν και αναγνώρισαν μεν, όμως αντίγραφο της κατάθεσής τους δεν πήραν, γιατί αυτό δεν προβλέπεται από τον Κώδικα Ποινικής Δικονομίας (ΚΠΔ) για μάρτυρες που δεν υπέβαλαν μηνύσεις ή δήλωση πολιτικής αγωγής. Ετσι, οι αιγύπτιοι ψαράδες δεν είχαν τα στοιχεία των έξι χρυσαυγιτών που είχαν αναγνωρίσει.
Οι έξι αναγνωρισθέντες κατηγορούμενοι ήταν, κατά συνέπεια, άγνωστοι και στους δικηγόρους που χειρίζονταν την υπόθεση και κατά αγνώστων θα στρέφονταν με το πρώτο νομικό έγγραφο έγγραφο που συνέταξαν. Ετσι, στην εξουσιοδότηση με την οποία ο Αχμέτ εξουσιοδοτούσε τους συνηγόρους του να χειριστούν την υπόθεση της δολοφονικής επίθεσης που δέχτηκε από τους χρυσαυγίτες, με ημερομηνία 18 Ιούλη του 2016, γίνεται αναφορά σε αγνώστους δράστες και όχι ονομαστικά στους έξι νεοναζιστές. Απ’ αυτήν την εξουσιοδότηση πιάστηκε συνήγορος του Κασιδιάρη, Δ. Παπαδέλης, και προσπάθησε κατά τη διάρκεια της εξέτασης του Αχμέτ να κλονίσει το πραγματικό γεγονός ότι αυτός πράγματι αναγνώρισε τους έξι χρυσαυγίτες στις 12 Ιούνη, όμως ο ίδιος και οι συνήγοροί του δεν γνώριζαν τα ονόματα στις 18 Ιούλη που συνέταξαν την εξουσιοδότηση.
Ο Δ. Παπαδέλης, που έχει θητεύσει στο γραφείο του Α. Κατσαντώνη, γνωρίζει πολύ καλά ότι ο μάρτυρας που καταθέτει στο πλαίσιο μιας ποινικής δίωξης, δε δικαιούται και δεν μπορεί να πάρει αντίγραφο της κατάθεσής του. Γι’ αυτό και ο Αχμέτ δεν μπορούσε να γνωρίζει τα ονόματα των χρυσαυγιτών που είχε ήδη αναγνωρίσει και να τα παραθέσει στην εξουσιοδότηση προς τους συνηγόρους του. Αυτή τη νομική λεπτομέρεια, όμως, δεν μπορούσε να τη γνωρίζει ο Αχμέτ, που δέχτηκε βομβαρδισμό ερωτήσεων που του ζητούσαν να απαντήσει επί ζητημάτων που δεν γνώριζε. Πώς να απαντήσει ένας αλλοδαπός εργαζόμενος στο ερώτημα «γιατί η έμπειρη συνήγορος στην εξουσιοδότηση στρεφόταν κατά αγνώστων δραστών» και όχι κατά των έξι χρυσαυγιτών;
Εμείς κάναμε ρεπορτάζ και τα δεδομένα του κάνουν σκόνη την επιχείρηση σπέκουλας και παγίδευσης του μάρτυρα.
Με την εξουσιοδότηση στο χέρι, η συνήγορος πήγε στις 18 Ιούλη του 2012 στην Εισαγγελία Πρωτοδικών Πειραιά προκειμένου να πάρει τα ονόματα των έξι χρυσαυγιτών για να καταθέσει τη δήλωση παράστασης πολιτικής αγωγής. Εκεί συνάντησε φοβερές δυσκολίες. Ο προϊστάμενος της Εισαγγελίας Πρωτοδικών έδωσε εντολή στην αρμόδια υπάλληλο να δώσει τα στοιχεία των κατηγορούμενων, αυτή αρνήθηκε να το κάνει και αναγκάστηκε να το κάνει ίδιος ο προϊστάμενος!
Αυτή δεν ήταν η μοναδική δυσκολία που αντιμετώπισαν τότε οι δικηγόροι των Αιγύπτιων. Δεδομένου ότι ο δικαστικός και ο αστυνομικός μηχανισμός αντιμετώπιζαν φιλικά τη ΧΑ, οι συνήγοροι έπρεπε να σπάσουν τα πόδια τους για να βρουν ακόμα και πού βρίσκεται η δικογραφία! Οι συνήγοροι υπέβαλαν συμπληρωματική μήνυση και ζήτησαν να συγχωνευθούν και οι δύο δικογραφίες. Αυτό δεν έγινε δεκτό και η δεύτερη μήνυση στάλθηκε στο αρχείο.
Στις 18 Ιούλη του 2012 πήραν οι συνήγοροι τα ονόματα των έξη χρυσαυγιτών και την επομένη υπέβαλαν τη δήλωση πολιτικής αγωγής, στην οποία στρέφονται και κατά των έξι και όχι μόνο κατ’ αγνώστων. Η παράσταση πολιτικής αγωγής γίνεται κατά των έξι χρυσαυγιτών ονομαστικά και «κατά παντός άλλου υπεύθυνου». Και αναφέρει: «Κατά των ως άνω ασκήθηκε ποινική δίωξη για τα αδικήματα των βαριών σωματικών βλαβών, απρόκλητων φθορών, και διατάραξης οικιακής ειρήνης, που τέλεσαν στις 12-6-2012 (…) Τους ως άνω εντόπισε και συνέλαβε η αστυνομική αρχή και αναγνωρίσαμε οι ως άνω αδελφοί μου, αλλά και εγώ κατά τα όσα στις 12-6-202 αντίστοιχες καταθέσεις μας αναφέρονται. Οι ως άνω μαζί με άλλα άγνωστα πρόσωπα τέλεσαν σε βάρος μας τις ακόλουθες εγκληματικές πράξεις…».
Είναι φανερό, λοιπόν, ότι η έμπειρη δικηγόρος που εκπροσωπούσε τότε τους αιγύπτιους ψαράδες έκανε αυτό που θα έκανε και ο έμπειρος δικηγόρος Δ. Παπαδέλης. Πήρε από τους εντολείς της μια εξουσιοδότηση, σε χρόνο που αυτοί είχαν μεν αναγνωρίσει τους χρυσαυγίτες αλλά δε γνώριζαν τα ονόματά τους, για να μπορέσει να πάρει (με βάση την εξουσιοδότηση) από τις αρμόδιες αρχές τα ονόματα των έξι αναγνωρισθέντων χρυσαυγιτών και αμέσως να καταθέσει δήλωση παράστασης πολιτικής αγωγής εναντίον τους (απαριθμώντας τους έναν προς έναν και διευκρινίζοντας ότι αυτοί αναγνωρίστηκαν) και κατά των υπόποιπων νεοναζιστών που ήταν άγνωστοι. Ο συνήγορος του Κασιδιάρη το κατάλαβε πολύ καλά αυτό, όμως απέσπασε από τη δικογραφία ένα έγγραφο, του έδωσε υπόσταση διαφορετική απ' αυτή που γνώριζε ότι είχε και προσπάθησε να παγιδεύσει το θύμα, μπας και του αποσπάσει απάντηση προβληματική ως προς την αναγνώριση εκ μέρους του των έξι χρυσαυγιτών.
Ο Δ. Παπαδέλης ακολούθησε στις ερωτήσεις του την τακτική του «πίσω-μπρος», με σκοπό να κουράσει και να μπερδέψει τον Αχμέτ, που δεν έχει καμιά εμπειρία από τέτοιες διαδικασίες. Τον ρώτησε αν θυμάται ότι στις 19 Ιούλη υπέβαλε δήλωση παράστασης πολιτικής αγωγής. Ο Αχμέτ απάντησε καταφατικά. Δεν συνέχισε, όμως, ρωτώντας τον αν με τη δήλωση παράστασης πολιτικής αγωγής στρέφεται κατά αγνώστων ή κατά των συγκεκριμένων κατηγορούμενων. Το έκανε σκόπιμα, γιατί γνωρίζει καλά ότι η δήλωση παράστασης πολιτικής αγωγής στρέφεται κατά των έξι νεοναζιστών.
Αμέσως έφυγε από τη δήλωση παράστασης πολιτικής αγωγής και πέρασε σε άλλο ζήτημα. Ρώτησε τον Αχμέτ αν έδωσε κατάθεση στην ανακρίτρια στην Αθήνα, το Δεκέμβρη του 2013 και γιατί ορκίστηκε με πολιτικό όρκο, ενώ δήλωσε παράσταση πολιτικής αγωγής. Οι ερωτήσεις αυτές έγιναν με μοναδικό σκοπό να κουράσουν τον μάρτυρα και να τον φέρουν σε αμηχανία, αφού δεν καταλάβαινε τι ακριβώς ζητούσε ο συνήγορος.
Από το Δεκέμβρη του 2013, επέστρεψε στον Ιούνη του 2012 και ρώτησε ποιος ειδοποίησε την αστυνομία. Μετά ρώτησε τον μάρτυρα πότε απευθύνθηκε σε δικηγόρο, τι της είπε και πότε πήγαν στη ΓΑΔΑ και στον Πειραιά. Και σιγά-σιγά άρχισε να ρωτάει για την εξουσιοδότηση που ο Αχμέτ έκανε στη συνήγορό του, επιδιώκοντας να τον παγιδεύσει. Γιατί ο Δ. Παπαδέλης γνωρίζει ότι ο αιγύπτιος ψαράς έχει άγνοια γι’ αυτά τα θέματα.
Ιδού ένα μικρό απάνθισμα από την εξέταση του μάρτυρα, που δείχνει καθαρά την προσπάθεια παγίδευσής του:
Παπαδέλης: Μήπως, εάν θυμάται, στις 18 Ιουλίου, μια μέρα πριν πάει στην ανακρίτρια -τον βοηθάω με τις ημερομηνίες- υπέγραψε και κάποια εξουσιοδότηση προς την κυρία συνήγορο;
Αχμέτ: Δεν θυμάμαι.
Δ. Παπαδέλης: Μάλιστα. Υπάρχει στην δικογραφία (σ.σ. η εξουσιοδότηση). Μπορεί να μας δώσει μια εξήγηση; Στην εξουσιοδότηση που έχει υπογράψει -και εάν θέλει να του δείξω την υπογραφή του που είναι βεβαιωμένη για το γνήσιο της υπογραφής από δικηγόρο- γράφει: να με εκπροσωπήσει ενώπιον κάθε δικαστηρίου, κάθε αρχής, εισαγγελικής, δικαστικής, διοικητικής ή άλλης αρχής που αφορά και ιδίως σε σχέση με την από 12 Ιουνίου εισβολή αγνώστων στην κατοικία μου και εκτεταμένων φθορών, την στιγμή που σχεδόν ένα μήνα πριν είχε δήθεν αναγνωρίσει ανθρώπους και μάλιστα είχε κατονομάσει.
Ενώ άρχισε την εξέταση ρωτώντας για την παράσταση της πολιτικής αγωγής, ο συνήγορος του Κασιδιάρη σκόπιμα δεν ανέφερε το ότι η παράσταση στρέφεται ονομαστικά κατά των έξι χρυσαυγιτών, για να περάσει μετά σε άσχετες ερωτήσεις, που δεν είχαν καμιά σχέση με τη διερεύνηση της υπόθεσης, αλλά αποσκοπούσαν στην αμφισβήτηση της αναγνώρισης των έξι χρυσαυγιτών από τον Αχμέτ.
Ματαιοπονεί, όμως, ο Δ. Παπαδέλης. Εκτός της αναγνώρισής τους από τα θύματα, οι χρυσαυγίτες -μέσα στον πανικό τους- κατάφεραν να αυτοενοχοποιηθούν με το διάτρητο άλλοθι που προσπάθησαν να κατασκευάσουν (γράψαμε την προηγούμενη εβδομάδα επ' αυτού).
.
0 Σχόλια