Ticker

6/recent/ticker-posts

728x90

Δεξιά και αριστερά χημικά όπλα


Ακόμη ένα άρθρο γνώμης για τα επεισόδια μεταξύ αστυνομίας και συνταξιούχων, που δημοσίευεται στην online έκδοση της Εφημερίδας των Συντακτών.


Ολα κι όλα, έχουμε ευαίσθητο πρωθυπουργό. Εξέφρασε ο άνθρωπος τη δυσαρέσκειά του για το γεγονός (γεγονός!) ότι αστυνομικές (κατασταλτικές) δυνάμεις χρησιμοποίησαν χημικά κατά διαμαρτυρόμενων συνταξιούχων.
Αμέσως έδωσε εντολή να απαγορευτεί κάθε χρήση δακρυγόνων σε διαδηλώσεις εργαζομένων και συνταξιούχων.
Αυτό σημαίνει ότι από τούδε και στο εξής θα πάψουμε να υφιστάμεθα τη δύσπνοια που προκαλούν τα χημικά όπλα της εξουσίας, απλούστατα διότι σε κάθε διαδήλωση συμμετέχουν εργαζόμενοι - και όχι τίποτε άπλυτοι, ρακένδυτοι, βιομήχανοι, εφοπλιστές, μεγαλοαστοί και λοιποί ευνοημένοι ή παραστρατημένοι.
Οι πιο χαιρέκακοι πανηγυρίζουν. «Βρε, εδώ μετέτρεψε αυθωρεί και παραχρήμα ένα εθνικό "όχι" σε επαίσχυντο "ναι", στα χημικά θα κωλώσει;». Ας πούμε ότι υπάρχει μια ειρωνεία σ' αυτή τη διαπίστωση, που αδικεί τον πρωθυπουργό, ο οποίος, όπως διαβάσαμε -κατά τη συνάντηση της Ιστορίας με τη δικαίωση- έκανε (σύμφωνα με σχόλια ανθρώπων από το κοινό) μία από τις καλύτερες και πιο προσωπικές του ομιλίες.
Αλλως: ή στραβός είν' ο γιαλός ή στραβά αρμενίζουμε; Απάντηση: και στραβός είναι ο γιαλός και στραβά αρμενίζουμε. Βρισκόμαστε άπαντες εν συγχύσει· έτσι δείχνουν τα πράγματα. Εχουμε χάσει τις ρίζες μας, την Παιδεία μας, τον αυθορμητισμό μας (Σιμόν Βέιλ: «Η απώλεια του παρελθόντος, συλλογικού ή ατομικού, είναι η μεγάλη ανθρώπινη τραγωδία»).
Απαγορεύει το πνεύμα να διαβάζουμε την Ιστορία ρεβανσιστικά, ναι· θα έπρεπε όμως να μην επιτρέπει και να την εκμεταλλευόμαστε κομματικά ή ιδεολογικά.
Τι σημαίνει, αλήθεια, ότι το υπουργείο Προστασίας του Πολίτη (πιάσ' τ' αυγό και κούρευ' το) ανέλαβε την πολιτική ευθύνη (sic) για την περιορισμένη (sic) χρήση χημικών εναντίον των πατεράδων και παππούδων των πολλών; Και τα επεισόδια, βεβαίως, ήσαν -προς Θεού!- μικρής έκτασης. Πώς γίνεται κανείς γελοίος δι' ασήμαντον αφορμήν; Ετσι ακριβώς.
Απορώ πώς δεν γίνεται κατανοητό· δεν υπάρχουν δεξιές και αριστερές κυβερνήσεις· η εξουσία είναι πάντα μία και η αυτή σε όλα τα μήκη και τα πλάτη της οικουμένης, όταν δεν ασκείται από τον ίδιο τον λαό αλλά από αντιπροσώπους του (τρομάρα τους· των αντιπροσώπων, αλλά και όσων εξ ημών εξακολουθούμε να τους παίρνουμε στα σοβαρά).
Υπάρχει βεβαίως η αντίληψη ότι γίνεται πόλεμος στην αριστερή κυβέρνηση από τα σώματα ασφαλείας, αστυνομικά τμήματα, ΜΑΤ και λοιπά, που επιτίθενται τάχα στην κοινωνία για να αμαυρώσουν και υπονομεύσουν το έργο της κυβέρνησης. Δεν θα το αρνηθώ, αρχικώς· αλλά, ενάμιση χρόνο τώρα τι, διάβολε, κάνουν για την εξυγίανση αυτών των σωμάτων;
Δεν μπορούμε να δικαιολογούμε τα πάντα, ότι δήθεν η αριστερή κυβέρνηση βάλλεται πανταχόθεν από προβοκάτορες της κατεστημένης τάξης πραγμάτων. Εάν η ίδια έδειχνε εξ αρχής ότι η Αριστερά είναι άλλο πράγμα (ήθος και συμπόρευση με την κοινωνία) θα είχε κάποιο έρεισμα. Τώρα είναι αργά· έτσι φαίνεται.
Γιώργος Σταματόπουλος - efsyn.gr

Δημοσίευση σχολίου

0 Σχόλια