Αυτοί δεν πολέμησαν το 1940

Τέτοια μέρα πριν από 76 χρόνια, ο ελληνικός λαός ήταν ξεσηκωμένος! Η ιταλική επίθεση σε βάρος της χώρας μας -από τα εδάφη της κατακτημένης Αλβανίας-σήμανε πόλεμο, που ο λαός «δέχτηκε» με

ψυχραιμία, αλλά και αποφασιστικότητα!

Το καθεστώς Μεταξά, «οσμούμενο» από καιρό τις «επερχόμενες εξελίξεις», είχε λάβει τα μέτρα του---(γενναίες προμήθειες στρατιωτικού υλικού, οχυρώσεις, μερική επιστράτευση σε παραμεθόριες μονάδες κ.α). Η Ελλάς ουσιαστικά «περίμενε» το χτύπημα, κι ελάμβανε τα μέτρα της!

Ακόμη κι όταν ξέσπασε ο πόλεμος, η κατάσταση «δεν ξέφυγε»! Οι αρμόδιες Αρχές (Στρατιωτικές και λοιπές κρατικές)-ήξεραν τη ακριβώς να κάνουν! Κι αυτή η επιστράτευση, έγινε με συγκεκριμένο τρόπο- με τα «φύλλα πορείας» να «παραδίδονται» άμεσα, εκεί που έπρεπε!

Μέσα σε ελάχιστες μέρες οι Μονάδες που πολεμούσαν θα επανδρώνονταν στο μέγιστο δυνατό βαθμό – και γρήγορα, από την άμυνα, θα «πέρναγαν» στην αντεπίθεση!

Το καθεστώς Μεταξά, είχε μεριμνήσει για όλα, σε σημείο που οι επιστρατευμένοι έφευγαν για το μέτωπο, με το χαμόγελο στα χείλη! Κι όμως δεν ήταν όλοι στην ίδια μοίρα! Κάποιοι δεν θα ζούσαν τέτοιες στιγμές!

Αυτοί ήταν οι χιλιάδες κρατούμενοι κι εκτοπισμένοι, κομμουνιστές κι αριστερίζοντες γενικότερα! Περισσότερα από 2.000 άτομα, βρίσκονταν κρατούμενοι στις 22 φυλακές της χώρας ή σε τόπους εξορίας, (Ακροναυπλία, Ανάφη, Φολέγανδρο, Αη Στρατή, Κίμωλο, Σίφνο, Αμοργό, Τρίπολη, Αίγινα, Ίο, Κέρκυρα). Ανάμεσα τους και τα κορυφαία στελέχη της Αριστεράς, Ζαχαριάδης, Πορφυρογέννης, Σιάντος, Ιωαννίδης, Νεφελούδης, Θέος, Παπαρήγας, Πλουμπίδης, Παρτσαλίδης κ.α. Ας μη ξεχνάμε , ότι το καθεστώς Μεταξά ήταν δικτατορικό και «κορυφαίος εφαρμοστής», του περιβόητου νόμου περί «Ιδιωνύμου» του 1929!

Την επομένη της ιταλικής επιθέσεις, οι 625 έγκλειστοι στην Ακροναυπλία, με επικεφαλής τους Ιωαννίδη και Θέο-συνυπέγραψαν υπόμνημα προς την κυβέρνηση, ζητώντας να αποφυλακιστούν και να σταλούν στο μέτωπο! Το υπόμνημα αυτό δεν έχει σωθεί στα αρχεία του ΚΚΕ, ενώ εκτιμάται ότι σίγουρα θα υπάρχει στα αρχεία του Κράτους. Τα επόμενα χρόνια πάντως έγιναν εκτενείς αναφορές στο περιεχόμενο του, από εφημερίδες της εποχής!

Γνωστό είναι το κείμενο του τότε ηγέτη του ΚΚΕ Ν. Ζαχαριάδη (2/11/1940), με το οποίο καλούσε όλο το κόσμο να πολεμήσει για τη πατρίδα και τη ελευθερία του! Άμεσα οι «κρατούμενοι κομμουνιστές», ζήτησαν να τους επιτραπεί να πολεμήσουν! Η αρχή είχε γίνει από τους «Ακροναυπλιότες», που βλέποντας τη κυβέρνηση να κωλυσιεργεί, έστειλε άλλα δυο υπομνήματα με το ίδιο περιεχόμενο (6 και 11/11/1940).

Απ` τη μια πλευρά γινόταν λόγος, «για την ανάγκη να χτυπηθεί ο φασισμός και οι εκφραστές του» --- κι απ` την άλλη, ότι η «Ελλάς δεν πολεμούσε το φασισμό, αλλά την Ιταλία και πως αν ήθελαν να βρεθούν στο μέτωπο, θα έπρεπε να αποκηρύξουν το παρελθόν και τις ιδέες τους, που υπονόμευαν τω χώρα»!

Δυστυχώς και οι δυο πλευρές έμειναν πιστές στις θέσεις τους!

Το καθεστώς Μεταξά, δεν επέτρεψε να βρεθούν στο μέτωπο αυτοί που βρίσκονταν στις φυλακές και στην εξορία! Και το χειρότερο ήταν, ότι μερικούς μήνες αργότερα, με την ήττα της Ελλάδας, πολλοί απ` αυτούς βρέθηκαν στα χέρια των κατακτητών ως έγκλειστοι που ήταν!

Ο Μεταξάς πέθανε στις 29-1-1941, κάτω από συνθήκες που δεν έχουν πλήρως εξακριβωθεί. Η στάση του αυτή σίγουρα είναι ένα απ` τα μελανά του σημεία! Δυστυχώς την ίδια διαδρομή ακολούθησε και ο διάδοχος του, Κορυζής!

Αμετακίνητοι στις θέσεις τους όμως, έμειναν και οι έγκλειστοι αριστεροί, σεβόμενοι τα κομματικά τους πιστεύω!

Γι` αυτό… αυτοί δεν πολέμησαν!

antenna.gr - Γιάννης Αρβανίτης