Είμαστε από τους ανθρώπους που θεωρούν πως πρέπει να υπάρχει σύμπλευση λόγου και πράξης και για αυτό γράφουμε και αυτές τις αράδες.
Όποιος αναμένει αναμασημένες μαρξιστικές αναλύσεις μπορεί να σταματήσει να διαβάζει αυτό το κείμενο τώρα, οι υπόλοιποι συνεχίστε υπεύθυνα.
Αντιλαμβανόμαστε τον ρόλο μας μέσα στο ευρύτερο κοινωνικό σύμπλεγμα, ως αυτόν του φορέα του ιού της αμφισβήτησης και της άρνησης των αξιών και της ευρύτερης δομής του υπάρχοντος κοινωνικού μοντέλου, δεν μπορούμε να συμφιλιωθούμε με το δόγμα της ησυχίας τάξης και ασφάλειας που επισκιάζει την ατομική ελευθερία όλων μας, δεν μπορούμε να συμβιβαστούμε με την μετριότητα.
Επιθυμούμε την σύγκρουση με το υπάρχον σε όλα τα επίπεδα και με όλα τα μέσα στο εδώ και στο τώρα, όχι επειδή αναμένουμε κάποιου είδους κοινωνικής αλλαγής ούτε επειδή έχουμε κάποια άλλη ψυχεδελική προεπαναστατική ονείρωξη. Απλός επιθυμούμε να συγκρουστούμε με όλη μας την λύσσα με την χριστιανική ηθικολογία της εν λόγο κοινωνίας και με την πειθήνια υποταγή που αυτή επιβάλει…
Επιδιώκουμε την εξατομίκευση του εγώ μας και όχι την γαλούχηση των μαζών. Δεν είμαστε πεφωτισμένοι επαναστάτες, ούτε επιδιώκουμε να ανακαλύψουμε την «μοναδική αλήθεια» κάποιου ιδεολογικού μανιφέστου. Τα μανιφέστα αρμόζουν μόνο στα αδύναμα και άκαμπτα μυαλά, εμείς επιλέγουμε τον ρόλο του διαρκούς μαθητή, του ακούραστου εξερευνητή. Είμαστε πεπεισμένοι πως δεν υπάρχουν αθώοι μέσα σε αυτή την κοινωνία, κάθε υποκείμενο αυτής κάνει συνειδητές επιλογές, βασιζόμενο στις ατομικές του επιθυμίες, όταν οι τελευταίες έρχονται σε αντιπαράθεση με αυτές άλλων υποκειμένων, γενάτε η σύγκρουση.
Έχουμε επιλέξει συνειδητά να αντιταχθούμε της διάχυτης εξουσίας και των μέσων επιβολής αυτής, εντός και εκτός κινήματος. Κάθε δογματική ιδεολογία θα γεννά γόνιμο έδαφος για εχθροπραξίες, από μέρους μάς. Αντιλαμβανόμαστε τους εαυτούς μας ως αναρχικούς, διότι επιθυμούμε διαρκώς να εξελισσόμαστε, διότι δεν αναζητάμε «την μοναδική αλήθεια» αλά την διεκδίκηση της ελευθερίας με ότι αυτό συνεπάγεται. Μια αδιάκοπη πορεία, μια αέναη μάχη, μια διαρκή αναζήτηση για τα όρια των δυνατοτήτων μας και την ικανοποίηση των ποιο ιδιόμορφων επιθυμιών μας, αυτό είναι η αναρχία για εμάς. Όχι ένα μανιφέστο, όχι ένα νέο δογματικό μοντέλο κοινωνικής γαλούχησης.
Ενάντια στην διάχυτη κομμουνιστικοποίηση του χώρου και την εσωτερική καταστολή – έλεγχο, αντιπαραθέτουμε την διάχυση των πρακτικών και τον λόγο, όλων αυτών που στράφηκαν προς τις ελευθέριες σκέψεις, προς την διεκδίκηση του υπερεγώ…
Θέτουμε τις δικές μας βάσεις στην αναζήτηση της ελευθερίας και αναμένουμε ένα οδοιπορικό δίχως τέρμα, σε μονοπάτια τα οποία θα αναδιπλώνονται μέσα από αυτές τις στιγμές που θα μας χαρίσουν τα ψήγματα ελευθερίας που διεκδικούμε.
Μας κατηγορούν για ανοργανωσιά και έλλειψη στρατηγικής. Απαντάμε πως η στρατηγική μας γενάτε και εξελίσσετε μέσα στα συνεχώς μεταβαλλόμενα πλαίσια του υπάρχοντος. Η οργάνωσή μας με συντρόφους και συγγενικές ομάδες δεν μπορεί παρά να ενσαρκωθεί μέσω ενός αφορμαλιστικού μοντέλου το οποίο θα πλαισιώνετε , όντας ανοικτό προς κάθε ενδιαφερόμενο, τόσο από τις πράξεις των επιμέρους συντρόφων μας, όσο και από τον λόγο που θα τις συνοδεύει. Θεωρούμε πως κείμενα σαν και αυτό μπορούν να αποτελέσουν μια πολύ καλή αφορμή για την περεταίρω ζύμωσή μας με συντρόφους και ομάδες που δεν έχουμε και ούτε χρειάζεται να αποκτήσουμε φυσική επαφή.
Μέσω τις συνδιαλλαγής των απόψεών μας και των αντιλήψεών μας τα αναλυτικά μας εργαλεία μπορούν να υπερβούν τα ατομικά όρια που μοιραία θέτονται από το περιορισμένο εμπειρικό μας φορτίο.
Να διαχύσουμε τον αναρχικό λόγο στα πέρατα της Γης, να συγκρουστούμε με την υπάρχουσα, διάχυτη, εξουσία σε κάθε επίπεδο και βαθμίδα… ως το ξεπέρασμα των ατομικών μας ορίων και ακόμα παραπέρα.
Από την ελλάδα, ως την αμερική, μπουρλότο και φωτιά, σε κάθε φυλακή.
Εγωιστική σύμπραξη αναρχικών Abele Ricieri– ενεργό κομμάτι του εξεγερτικού συνδέσμου θεωρίας και πράξης.
0 Σχόλια