Ticker

6/recent/ticker-posts

728x90

Τι να δεχτώ; Oτι "έφυγε" ο Παύλος μου από τους φασίστες;

Εικοσιτετράωρα πριν από το μνημόσυνο του Παύλου Φύσσα, η αδελφή του Ειρήνη μιλάει εκ βαθέων στο «Εθνος της Κυριακής»: «Μου είναι δύσκολο να εκφραστώ για τον Παύλο, νιώθω ότι τα
συναισθήματά μου θα χάσουν τη σημαντικότητά τους. Θέλω όμως να ξέρει όλος ο κόσμος ότι ήμουν, είμαι και θα είμαι περήφανη για τον αδελφό μου».
Εχουν περάσει τρία χρόνια από την άνανδρη δολοφονία του 34χρονου μουσικού από τον χρυσαυγίτη Γιώργο Ρουπακιά. Δεκάδες εκδηλώσεις και πορείες έχουν προγραμματιστεί στη μνήμη του Παύλου, που έγινε σύμβολο του αντιφασιστικού κινήματος. Ομως ο χρόνος για την Ειρήνη και την οικογένειά της έχει σταματήσει σε εκείνη τη μέρα, τη 17η Σεπτεμβρίου. «Ακόμα και σήμερα δεν το έχω συνειδητοποιήσει. Καμιά φορά, όταν μου συμβαίνει κάτι, κάνω την κίνηση να τον πάρω τηλέφωνο. Και τότε συνειδητοποιώ ότι ο Παύλος δεν θα γυρίσει».
Λένε ότι ο χρόνος γιατρεύει τα πάντα, αλλά για την Ειρήνη η απουσία του αδελφού της είναι πολύ βαριά. «Δεν τα γιατρεύει όλα, όχι. Απλά μαθαίνεις να ζεις μ' αυτό. Θυμάμαι ακριβώς τι έκανα με τον Παύλο σαν σήμερα πριν από τρία χρόνια. Οσο περνάει ο καιρός γίνεται όλο και πιο δύσκολο. Λες τι έγινε, πέρασαν τρία χρόνια, πού είναι ο Παύλος, ακόμα να έρθει; Σκέφτεσαι δηλαδή, είναι αλήθεια; Ανοίγει η πόρτα και περιμένω να τον δω. Μου λείπει πολύ, πάρα πολύ» μας λέει.
Η αγκαλιά που χάθηκε
Μου λείπει η αγκαλιά του και η ασφάλεια που ένιωθα μέσα σ' αυτήν, εξομολογείται η αδελφή του Παύλου Φύσσα, Ειρήνη.
Μου λείπει η αγκαλιά του και η ασφάλεια που ένιωθα μέσα σ' αυτήν, εξομολογείται η αδελφή του Παύλου Φύσσα, Ειρήνη.
Δεν το χωράει το μυαλό της, δεν μπορεί να συνειδητοποιήσει τον τρόπο με τον οποίο δολοφονήθηκε, εκατό μέτρα από το σπίτι τους. «Είναι παράλογο, σοκαριστικό. Δεν μπορώ να το πιστέψω. Δεν έχει φύγει ο Παύλος, δεν μπορώ να το δεχτώ. Τι να δεχτώ; Οτι ο αδελφός μου έφυγε να πάει να δει την μπάλα και δεν γύρισε; Που ήταν λίγα μέτρα μακριά από το σπίτι του; Με τους αστυνομικούς μπροστά, μέσα στην ίδια του τη γειτονιά; Οτι έφυγε ο Παύλος μου από τους φασίστες; Πώς να δεχθώ όλον αυτόν τον παραλογισμό;» λέει η Ειρήνη ξεσπώντας σε κλάματα.
Τα δύο αδέλφια είχαν μια πολύ αγαπημένη σχέση, ήταν πολύ δεμένα μεταξύ τους. Ο Παύλος ήταν η ασφάλεια της Ειρήνης. Σ' αυτόν έτρεχε όποτε δεν ήταν καλά. Ηταν μια οικογένεια όπου η αγάπη ήταν φανερή, την εκδήλωναν. Αγκαλιάζονταν κάθε μέρα, έλεγαν ο ένας στον άλλον τα προβλήματά του. Ο Παύλος ήταν παιδί του Πειραιά, σαν τον πατέρα του, τον κύριο Τάκη, αλλά έμοιαζε περισσότερο στη μητέρα του. Η Μάγδα Φύσσα, που δεν έχει λείψει ούτε μία μέρα από τη δίκη του φασιστικού μορφώματος και έχει υποστεί τις προκλήσεις των δολοφόνων του παιδιού της, έχει γίνει μνημείο γενναιότητας.
«Δεν είναι τυχαίο που ο Παύλος βγήκε από μια τέτοια μάνα. Δεν της άξιζε αυτό το πράγμα, να χάνεις το παιδί μ' αυτό τον τρόπο. Ηταν πάντα εκεί για εμάς, πάντα με αγάπη. Υπήρχε πολλή αγάπη στην οικογένειά μας» λέει η Ειρήνη με μια φωνή που έχει γλυκύτητα και πόνο μαζί. Περισσότερο απ' όλα της λείπει η αγκαλιά του αδελφού της, που χανόταν μέσα της.
«Ηταν το καμάρι μου, ο λεβέντης ο αδελφός μου. Ημουν, είμαι και θα είμαι περήφανη γι' αυτόν. Ηταν πολύ στοργικός άνθρωπος που έδινε απλόχερα την αγάπη. Μου λείπει η αγκαλιά του και η ασφάλεια που ένιωθα μέσα σ' αυτήν. Η αγάπη του».
Στο δικαστήριο η Ειρήνη Φύσσα αναγκάζεται να έρθει αντιμέτωπη με τον Γιώργο Ρουπακιά, τον δολοφόνο του αδελφού της Παύλου, κάτι που η ίδια χαρακτηρίζει «επίπονη διαδικασία».
Στο δικαστήριο η Ειρήνη Φύσσα αναγκάζεται να έρθει αντιμέτωπη με τον Γιώργο Ρουπακιά, τον δολοφόνο του αδελφού της Παύλου, κάτι που η ίδια χαρακτηρίζει «επίπονη διαδικασία».
Με τη μέρα που ξημερώνει να σηματοδοτεί την τρίτη μαύρη επέτειο από τη δολοφονία του αδελφού της, αν θα μπορούσε η Ειρήνη να γύριζε τον χρόνο πίσω θα πήγαινε να κάνει έναν τοίχο μπροστά από τον φονιά του, γύρω από τον Παύλο. «Θα ήθελα να γυρνούσα τον χρόνο πίσω και οι δικοί του άνθρωποι να γινόμασταν ένας τοίχος μπροστά στον φονιά του. Αυτό θα ήθελα. Θα ήθελα στο σημείο όπου έχουμε το μνημείο σήμερα να ήμασταν εκείνο το βραδύ εκεί και να απέτρεπα αυτό που έγινε και να είχα τον αδελφό μου εδώ» εξηγεί.
Με τον Παύλο έκαναν πάντα συζητήσεις για το τι συμβαίνει στην κοινωνία, φιλοσοφούσαν και έκαναν σχέδια για το μέλλον. «Θα ήθελα να είχε γνωρίσει περισσότερος κόσμος τον Παύλο, είχε πολλά να προσφέρει. Ηταν ελεύθερος άνθρωπος, με την ουσιαστική έννοια. Κάτι που δεν το καταφέρνεις εύκολα. Ηταν αγνός άνθρωπος. Δεν είχε μέσα του συναισθήματα να βλάψει τους άλλους. Και ήταν πολύ μορφωμένος και πάντα με έβαζε σε ένα τριπάκι να σκέφτομαι και να ανοίγω το μυαλό μου» εκμυστηρεύεται η Ειρήνη. Οπως λέει, ο Παύλος «ήταν πολύ αληθινός άνθρωπος για τον βρώμικο αυτόν κόσμο».
Με μια μοναδική προσωπικότητα και αξιοσύνη. «Είχε να δώσει πολλά και ακόμα και εκείνο το βράδυ, μέχρι και την τελευταία του στιγμή, το απέδειξε. Μαχαιρωμένος άντεξε, σηκώθηκε όρθιος και υπέδειξε τον δολοφόνο του. Πριν ''φύγει'' πρόλαβε και ξεκαθάρισε τα πάντα, να μην έχουμε κανένα θολό σημείο. Εγώ δεν ξέρω αν θα άντεχα».
Περιμένοντας τη δικαίωση
Για τις προκλήσεις που δέχεται η ίδια και η μητέρα της στο δικαστήριο, που αναγκάζονται να έρθουν αντιμέτωπες με τον δολοφόνο, η Ειρήνη λέει ότι είναι μια πολύ επίπονη διαδικασία. «Μου είναι δύσκολο να μιλάω για τον Παύλο, αλλά εκείνη την ώρα, όταν κατέθεσα, δεν σκεφτόμουν ποιοι είναι γύρω μου, τι λένε, τι ψιθυρίζουν. Επρεπε να το κάνω. Και σκεφτόμουν να μπορούσα να γυρίσω τον χρόνο πίσω...».

Θεωρεί ότι ο Παύλος της θα δικαιωθεί και οι υπεύθυνοι θα πληρώσουν. «Πλέον είναι όλα γνωστά και δεν πιστεύω ότι υπάρχει άνθρωπος που να μην ξέρει πια τι συνέβη εκείνο το βράδυ. Ολοι ξέρουν πια. Εχω εμπιστοσύνη στη Δικαιοσύνη, αλλά όλοι οι κατηγορούμενοι είναι σήμερα έξω. Θα δικαιωθεί όμως ο Παύλος μου».
Για τις δεκάδες εκδηλώσεις που πραγματοποιούνται στη μνήμη του αδελφού της και το γεγονός ότι η κοινωνία δεν έχει ξεχάσει τον Παύλο, η Ειρήνη αισθάνεται ότι είναι παρήγορο, αλλά θα ήθελε να έχει τον αδελφό της πίσω.
Ομως, υπογραμμίζει ότι θα ήταν καλό να τον θυμούνται και άλλες μέρες, όχι μόνο την ημέρα της δολοφονίας. «Θα ήθελα όλοι αυτοί που θα κινητοποιηθούν αυτές τις τρεις ημέρες να έρθουν να μας συμπαρασταθούν και στο δικαστήριο. Να μας συμπαρασταθούν και να μας δείχνουν τη συμπόνοια και άλλες μέρες. Το έχουμε ανάγκη» λέει η Ειρήνη.
ΛΕΥΤΕΡΗΣ ΜΠΙΝΤΕΛΑΣ - ΕΘΝΟΣ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ


Δημοσίευση σχολίου

0 Σχόλια