Ticker

6/recent/ticker-posts

728x90

"Το DNA δεν είναι αρκετό για να προταθεί η καταδίκη ενός κατηγορούμενου..." Ολόκληρη η ανατρεπτική εισαγγελική αγόρευση

Αναδημοσίευση

Την περασμένη Δευτέρα, ολοκληρώθηκε η ακροαματική διαδικασία της τρομοδίκης για τη ληστεία στον Φιλώτα Φλώρινας, με τις
αγορεύσεις των συνηγόρων υπεράσπισης Μαρ. Δαλιάνη, Α. Παπαρρούσου και Φρ. Ραγκούση. Σήμερα, Πέμπτη 15 Σεπτέμβρη, το τρομοδικείο θα ανακοινώσει την απόφασή του.

Θυμίζουμε, ότι η εισαγγελέας Ολγα Σμυρλή πρότεινε την αθώωση των Γ. Μιχαηλίδη, Αρ. Ντάλιου, Δ. Πολίτη και Φ. Χαρίση και την ενοχή του Γρ. Σαραφούδη (τραβηγμένα) για συμμετοχή σε ληστεία από κοινού με καλυμμένα τα χαρακτηριστικά και για παράνομη οπλοφορία, χωρίς όμως την επιβαρυντική περίσταση του άρθρου 187Α, αφού για τη συμμετοχή σε «τρομοκρατική οργάνωση» πρότεινε να κηρυχτεί απαράδεκτη η ποινική δίωξη. Η εισαγγελέας  υποστήριξε ότι η παρουσία DNA δεν είναι αρκετή για να προταθεί η καταδίκη ενός κατηγορούμενου, αλλά απαιτείται ο συνδυασμός με άλλα ενοχοποιητικά στοιχεία. Ολόκληρη η αγόρευσή της παρατίθεται στο τέλος αυτού του ρεπορτάζ, όπως είχαμε δεσμευτεί.

Πρώτη από τους συνηγόρους υπεράσπισης αγόρευσε η Μαρίνα Δαλιάνη που υπερασπίζεται τον Γρ. Σαραφούδη. Εδωσε μεγάλο βάρος στα ζητήματα λήψης και εξέτασης του DNA από το «άβατο» εργαστήριο της Αντιτρομοκρατικής, καθώς και στα στοιχεία που αγνόησε η εισαγγελέας. Στοιχεία που δεν προσθέτουν στο DNA κάποιο άλλο επιβαρυντικό στοιχείο και που προέκυψαν από όλες τις καταθέσεις των μαρτύρων, τόσο στο στάδιο της ανάκρισης όσο και στο στάδιο της ακροαματικής  διαδικασίας. Η συνήγορος επεσήμανε ότι ο εντολέας της έχει έναν χαρακτηριστικό και ιδιαίτερο τρόπο ομιλίας. Στην ακροαματική διαδικασία ρώτησε όλους τους μάρτυρες αν η ομιλία του τους θυμίζει κάτι και όλοι απάντησαν αρνητικά. Πολλοί από τους μάρτυρες, υπάλληλοι του υποκαταστήματος της Εθνικής Τράπεζας Φιλώτα, μίλησαν με δύο δράστες και η ομιλία τους δεν τους θύμισε κάτι που να έχει σχέση με την ιδιαίτερα χαρακτηριστική ομιλία του Σαραφούδη.

Η Μ. Δαλιάνη δε στάθηκε μόνο στο ότι δεν αποδείχτηκε η παρουσία του Γρ. Σαραφούδη στο χώρο της Τράπεζας την ημέρα της ληστείας, αλλά και στον τρόπο ανάλυσης του DNA από το εργαστήριο της Αντιτρομοκρατικής. Κατέδειξε με πολλά στοιχεία, ότι τα αποτελέσματα για το βιολογικό υλικό που βρέθηκε στο χώρο της Τράπεζας και η ανάλυση DNA του εντολέα της, δεν είναι φερέγγυα. Ορθώς αμφισβήτησε τόσο την αξία του DNA ως αποδεικτικού μέσου όσο και την αξιοπιστία των αναλύσεων από το εργαστήριο της Αντιτρομοκρατικής, και πρότεινε την αθώωση του εντολέα της από τις κατηγορίας για συμμετοχή στη ληστεία και για παράνομη οπλοφορία.

Στη συνέχεια αγόρευσε η συνήγορος υπεράσπισης του Δ. Πολίτη, Αννυ Παπαρρούσου, η οποία κινήθηκε αποκλειστικά γύρω από την αξία του DNA ως αποδεικτικού μέσου και την αναξιοπιστία της ανάλυσης DNA από το εργαστήριο της Αντιτρομοκρατικής, που μέχρι τον Ιούνη του 2013 δεν είχε πάρει πιστοποίηση! Αναφέρθηκε στη μεγάλη ευκολία με την οποία τα Συμβούλια Εφετών χρησιμοποιούν το DNA ως μοναδικό στοιχείο για την παραπομπή κρατούμενων ως κατηγορούμενων και μάλιστα με την κατηγορία του 187Α. Αναφέρθηκε ακόμη στην Εκθεση της Εργαστηριακής Πραγματογνωμοσύνης, για την οποία είχε υποβάλει ένσταση και η οποία είναι το μοναδικό στοιχείο σε βάρος του εντολέα της, και τόνισε ότι η έκθεση καθίσταται άκυρη, «διότι τα συμπεράσματα στα οποία καταλήγει δεν τεκμηριώνονται με τρόπο σαφή και επιστημονικό». Κατέληξε προτείνοντας την απαλλαγή του Δ. Πολίτη από όλες τις κατηγορίες, όπως άλλωστε πρότεινε και η εισαγγελέας.

Τελευταίος αγόρευσε ο συνήγορος υπεράσπισης των Αρ. Ντάλιου και Φ. Χαρίση, Φραγκίσκος Ραγκούσης. Εισαγωγικά χαιρέτισε την πρόταση της εισαγγελέα, που δεν στήριξε το σαθρό κατηγορητήριο, όπως αυτό εισήχθη στο δικαστήριο. Συνέχισε αναφερόμενος στον αγώνα που δίνουν οι συνάδελφοί του Α. Παπαρούσου και Μαρ. Δαλιάνη στη δικαστική αίθουσα  των φυλακών Κορυδαλλού και επειδή δε οι δύο συνήγοροι έριξαν μεγάλο βάρος στο ζήτημα του DNA, αναφέρθηκε και αυτός σε υποθέσεις που έχει συμμετάσχει ως υπερασπιστής, τονίζοντας ότι επί 18 χρόνια το DNA εφαρμοζόταν στην Ελλάδα χωρίς γενετικά υποσύνολα.

Στη συνέχεια, ο συνήγορος αναφέρθηκε στη δυσκολία αντιμετώπισης της κατηγορίας για απλή συνέργεια, παρά τα 42 χρόνια θητείας του στις δικαστικές αίθουσες, γιατί η υπαγωγή της ήταν πολύ γενική και αόριστη. Σε σχέση με την κατηγορία κατά των εντολέων του τόνισε ότι δεν υπήρξαν τσιλιαδόροι, δεν ήταν στο τόπο του εγκλήματος, δεν ξέρουν για την επιτυχία, δεν έρχονται για να εντοπίσουν, δεν έχουν να τους πούνε αν θα έρθουν αστυνομικοί, δεν έχουν να τους πούνε να το αυτοκίνητο με το οποίο θα φύγουν. Με εμπεριστατωμένη νομική επιχειρηματολογία ο Φρ. Ραγκούσης κατέληξε ότι δεν μπορεί να σταθεί η κατηγορία και ότι συμφωνεί με την πρόταση της εισαγγελέα για αθώωση των Φ. Χαρίση και Αρ. Ντάλιου.

Πριν ανακοινώσει την απόφασή του επί της ενοχής ή μη των πέντε αναρχικών αγωνιστών, το τρομοδικείο θα αποφασίσει για τρεις ενστάσεις που έχουν υποβληθεί από την υπεράσπιση.

Ακολουθεί το απομαγνητοφωνημένο κείμενο της αγόρευσης της εισαγγελέα Ολγας Σμυρλή, χωρίς την παραμικρή φιλολογική επεξεργασία. Οπου δεν ακούστηκε καθαρά μία λέξη ή φράση το σημειώνουμε με αποσιωπητικά. Οπως έχουμε γράψει στο ρεπορτάζ, σ’ αυτή την τρομοδίκη η εισαγγελέας δεν προσπάθησε να στηρίξει το σαθρό κατηγορητήριο υποτασσόμενη σε πολιτικές σκοπιμότητες.


Αγόρευση εισαγγελέα

Ανάργυρος Ντάλιος, Φοίβος Πούλιος Χαρίσης, Γρηγόρης Σαραφούδης (παραλείπω τα ειδικότερα στοιχεία ταυτότητος), Γιάννης Μιχαηλίδης και Δημήτρης Πολίτης κατηγορούνται για τις πράξεις: Πρώτον, της ένταξης και συμμετοχής σε τρομοκρατική οργάνωση, όλοι οι κατηγορούμενοι. Δεύτερον, της ληστείας από κοινού από δράστες που είχαν καλυμμένα τα χαρακτηριστικά του προσώπου τους με σκοπό την τέλεση του εγκλήματος της παρ. 1 του αρ. 187Α του ΠΚ, της τέλεσης τρομοκρατικής πράξης διακεκριμένης περίπτωσης, οπλοφορίας πολεμικών όπλων, τουφεκίων, πυροβόλων όπλων από κοινού, της διακεκριμένης κλοπής από κοινού από δύο ή περισσότερους δράστες που είχαν ενωθεί για να διαπράττουν κλοπές κατ’ επάγγελμα, με σκοπό την τέλεση του εγκλήματος της παρ. 1 του αρ. 187Α του ΠΚ. Σε βάρος των κατηγορουμένων αυτές οι πράξεις Γρηγορίου Σαραφούδη, Γιάννη Μιχαηλίδη και Δημητρίου Πολίτη.

Για την κατηγορία της απλής συνέργειας σε ληστεία από κοινού, από δράστες που είχαν καλυμμένα τα χαρακτηριστικά του προσώπου τους με σκοπό την τέλεση του εγκλήματος της παρ. 1 του αρ. 187Α του ΠΚ σε βάρος των κατηγορουμένων Ανάργυρου Ντάλιου και Φοίβου Χαρίση-Πούλιου.

Εδώ οι κατηγορούμενοι κατηγορούνται ότι στην Αττική και σε συγκεκριμένο σημείο που δεν κατέστη δυνατό να εξακριβωθεί και σε χρόνο επίσης μη επακριβώς διακριβωθέντα, οπωσδήποτε όμως μεταξύ 1/10/2010 μέχρι σήμερα, όπως αναφέρει το βούλευμα, εντάχθηκαν σε τρομοκρατική οργάνωση που είχε συγκροτηθεί από κοινού από τους Τσάκαλο Γεώργιο του Γεράσιμου, Τσάκαλο Χρήστο του Γεράσιμου, Πολύδωρο Γεώργιο του Ανδρέα, Αργυρού Παναγιώτη του Ανδρέα, Καραγιαννίδη Γιώργο του Χρήστου, Μπολάνο Δαμιανό του Πτολεμαίου, Νικολόπουλο Γεώργιο του Παναγιώτη, Νικολόπουλο Μιχαήλ του Παναγιώτη, Αλέξανδρο Μητρούσια του Κων/νου, Χαρίλαο Χατζημιχελάκη του Στυλιανού, Κωνσταντίνο Σακκά, Στυλιανή Αντωνίου, Μασούρα Παναγιώτη, Καρακατσάνη Κων/νο, Οικονομίδου Ολγα, Κων/νο Παπαδόπουλο, Θεόφιλο Μαυρόπουλο, Δημήτριο Πολίτη, Ιωάννη Μιχαηλίδη και Αναστάσιο Θεοφίλου και με άλλα άτομα η ταυτότητα των οποίων δεν έχει ακόμη εξακριβωθεί, με σκοπό την τέλεση τρομοκρατικών πράξεων του αρ. 187Α παρ. 1 του ΠΚ, που αυτές οι τρομοκρατικές πράξεις είναι δυνατόν να βλάψουν σοβαρά τη χώρα, να εκφοβίσουν σοβαρά ένα πληθυσμό της αλλά και να βλάψουν και να καταστρέψουν τις θεμελιώδεις συνταγματικές, πολιτικές και οικονομικές δομές αυτής της χώρας. Και συγκεκριμένα στην τρομοκρατική οργάνωση με την ονομασία «Συνωμοσία Πυρήνων της Φωτιάς», δομημένη ως ομάδα με περισσότερα από τρία πρόσωπα, με ιεραρχική δομή, διάρθρωση και οργάνωση και διαρκή δραστηριότητα και δράση, με κατανομή καθηκόντων, ρόλων και αρμοδιοτήτων μεταξύ των μελών αυτής, με θέσπιση εσωτερικών κανόνων λειτουργίας της, προβλεπόταν ακόμη και κυρώσεις για τις παραβάσεις των μελών της, με διαχείριση και κρυσφήγετων και χώρων φύλαξης του οπλισμού τους, στην οποία συμμετείχαν μέχρι και τη μέρα της συλλήψεώς τους.

Σύμφωνα με το άρθρο 57 παρ. 1 του ΚΠΔ, με το οποίο αν κάποιος έχει καταδικαστεί αμετάκλητα ή αθωωθεί ή κι ακόμα παύσει η ποινική δίωξη εναντίον του, δεν μπορεί να ασκηθεί και πάλι σε βάρος του δίωξη για την ίδια πράξη, ακόμα κι αν δοθεί σ’ αυτή διαφορετικός χαρακτηρισμός, ενώ κατά την παρ. 2 του ίδιου άρθρου, αν, παρά την πιο πάνω απαγόρευση, ασκηθεί ποινική δίωξη, κηρύσσεται απαράδεκτη λόγω δεδικασμένου. Για την περίπτωση που έχει ασκηθεί ποινική δίωξη για ορισμένα εγκλήματα και ακολουθήσει άσκηση και για το ίδιο νέας ποινικής δίωξης, ο ΚΠΔ δεν παρέχει ρητή ρύθμιση για την εκκρεμοδικία και την τύχη της δεύτερης ποινικής δίωξης. Ομως, με ανάλογη εφαρμογή των όσων ορίζει το άρθρο 57 παρ. 3 του ΚΠΔ για το δεδικασμένο, πρέπει, αν η προηγηθείσα ποινική δίωξη έχει κριθεί οριστικά, όχι όμως και αμετάκλητα, η δεύτερη να κυρήσσεται απαράδεκτη, άλλως ιδρύεται με την εκδίκαση και της δεύτερης κατηγορίας ο αναιρετικός λόγος της υπέρβασης εξουσίας στην αρνητική της μορφή.

Για την αρχή της εκκρεμοδικίας, για την οποίαν όπως προαναφέρθηκε δεν υπάρχει ρητή ρύθμιση στον ΚΠΔ, προκύπτει έμμεσα και από τις διατάξεις των άρθρων 125 και 132 ΚΠΔ, οι οποίες αποκλείουν τη σύγχρονη εκδίκαση του ίδιου εγκλήματος από περισσότερα αρμόδια δικαστήρια. Από τις διατάξεις των άρθρων 36, 43, 57, 310 και 370 εδάφιον γ’ του ΚΠΔ προκύπτει ότι, αν για την ίδια αξιόποινη πράξη ασκήθηκαν κατά του ίδιου προσώπου δύο διαδοχικές ποινικές διώξεις, κηρύσσεται απαράδεκτη η μεταγενέστερη τούτων, λόγω της υφιστάμενης από την άσκηση της προγενέστερης ποινικής δίωξης εκκρεμοδικίας, αποτέλεσμα της οποίας είναι η απαγόρευση της εκ νέου ποινικής διώξεως και της διεξαγωγής δύο διαδικασιών για την ίδια αξιόποινη πράξη, υπό την προϋπόθεση όμως ότι πράγματι η πρώτη ποινική δίωξη προηγείται διαδικαστικά της δεύτερης, δηλαδή έχει εισέλθει σε προχωρημένο στάδιο δικονομικής έρευνας, κατά την έννοια του αρ. 57 ΚΠΔ που αναφέρθηκε ή ως ίδια πράξη εννοείται υπό την έννοια της υλικής ή φυσικής πράξης του καθημερινού βίου, με οποιοδήποτε νομικό χαρακτηρισμό κι αν κρίθηκε κατά ουσία. Και τούτο διότι, και υπό διαφορετικό νομικό χαρακτηρισμό, πρόκειται περί της ίδιας πράξης αφού απαιτείται το ίδιο γεγονός και όχι το ίδιο έγκλημα. Για την ταυτότητα πράξης απαιτείται ταυτότητα τόπου και χρόνου, ενώ ο χρόνος δεν επηρεάζει την ταυτότητα της πράξης, μόνο όταν είναι αποδεδειγμένο ότι αυτή μία φορά τελέστηκε. Συνεπώς, παραβίαση δεδικασμένου υπάρχει αν εναντίον κάποιου ασκήθηκε νέα ποινική δίωξη για την ίδια πράξη, ως τέτοιας νοουμένης του ίδιου ιστορικού γεγονότος στο σύνολό του, το οποίο περιλαμβάνει όχι μόνο την ενέργεια ή την παράλειψη του δράστη, αλλά, επί ουσιαστικών εγκλημάτων, και το ανήκον στην αντικειμενική τους υπόσταση αποτέλεσμα, για την οποία αμετακλήτως καταδικάστηκε ή αθωώθηκε ο κατηγορούμενος ή έπαυσε η ποινική δίωξή του προηγουμένως. Υπάρχει σχετική νομολογία, το επιβάλλουν - ενδεικτικά αναφέρονται 392 του ’14, 602 του ’10 - και εξετάζεται μάλιστα κι έτσι, αυτεπάγγελτα βέβαια, το δεδικασμένο, κατά το αρ. 511 του ΚΠΔ, με βάση την αρχή nebis idem.

Οι κατηγορούμενοι Ντάλιος Ανάργυρος, Φοίβος Χαρίσης Πούλιος, Ιωάννης Μιχαηλίδης, Δημήτριος Πολίτης με τη με αριθμό 3390/14 απόφαση του Τριμελούς Εφετείου Κακουργημάτων κρίθηκαν αθώοι για την πράξη αυτή.

Ο Γρηγόρης Σαραφούδης με απόφαση του Τριμελούς Εφετείου Κακουργημάτων κρίθηκε ένοχος της πράξης αυτής. Ετσι, προκειμένου στην περίπτωση δεδομένου ότι δεν υπάρχει (...) ότι στη συγκεκριμένη περίπτωση υπάρχει πλήρης ταυτότητα των προσώπων των κατηγορουμένων, των πραγματικών περιστατικών που περιλαμβάνονται στην κατηγορία και του υλικού αντικειμένου, πρέπει να γίνει δεκτό πως η εδώ ασκηθείσα ποινική δίωξη για την πράξη της ένταξης και συμμετοχής σε τρομοκρατική οργάνωση, που κατηγορούνται όλοι οι κατηγορούμενοι, να κηρυχθεί απαράδεκτη λόγω εκκρεμοδικίας, όσον αφορά την πρώτη πράξη.

Τώρα για την πράξη της ληστείας από κοινού από δράστες που είχαν καλυμμένα τα χαρακτηριστικά του προσώπου τους, με σκοπό την τέλεση του εγκλήματος της παρ. 1 του άρ. 187Α του ΠΚ, για την οποίαν κατηγορούνται Γρηγόρης Σαραφούδης, Ιωάννης Μιχαηλίδης και Δημήτρης Πολίτης.

Σύμφωνα με το παραπεμπτικό βούλευμα, στον πιο πάνω χρόνο που αναφέρεται στο βούλευμα, στις 28 Νοεμβρίου 2012, από κοινού με άλλα άγνωστα άτομα στην ανάκριση, με σωματική βία εναντίον προσώπων με απειλές ενωμένες με επικίνδυνο κίνδυνο σώματος ή της ζωής αφαίρεσαν από άλλον πράγμα με σκοπό να το ιδιοποιηθούν παράνομα, ενεργώντας από κοινού με καλυμμένα τα χαρακτηριστικά του προσώπου τους. Και συγκεκριμένα: στις 28 Νοεμβρίου του ’12 και περί ώραν τρεις παρά τέταρτο εισήλθαν στο υποκατάστημα της Αγροτικής Τράπεζας στο Φιλώτα Φλώρινας με άλλον έναν ακόμη δράστη, τα στοιχεία του οποίου δεν έχουν εξακριβωθεί, και έχοντες καλυμμένα τα χαρακτηριστικά του προσώπου τους με μαύρο σκούφο fullface, κρατώντας στα χέρια τους όπλα, τρία καλάσνικοφ κι ένα ούζι, και με την απειλή των όπλων αυτών αφαίρεσαν από το ταμείο της τράπεζας το συνολικό ποσό των 134.741 ευρώ, το οποίο τοποθέτησαν σε ένα μεγάλο σάκο με σκοπό να το οικειοποιηθούν παράνομα. Στη συνέχεια απομακρύνθηκαν από τον τόπο της ληστείας προς την πλευρά της Πτολεμαΐδας. Την πιο πάνω πράξη τέλεσαν από κοινού με σκοπό να προπαρασκευάσουν την προαναφερόμενη πράξη της ένταξης και συμμετοχής σε τρομοκρατική οργάνωση, προκειμένου να τροφοδοτήσουν την οργάνωση αυτή με τα αναγκαία χρήματα.

Τώρα τα πραγματικά περιστατικά που προέκυψαν. Στο χωριό Φιλώτα της Φλώρινας λειτουργεί υποκατάστημα της Τράπεζας Πειραιώς, που πριν λειτουργούσε ως Αγροτική Τράπεζα. Στις 28 Νοεμβρίου του 2012 σε αυτό το υποκατάστημα, τότε που λειτουργούσε ως Αγροτική Τράπεζα, γίνεται ληστεία. Την ώρα τρεις παρά τέταρτο, ένα αυτοκίνητο μάρκας Nissan, με αριθμό ΝΒΕ 3417, χρώματος πράσινο, κινούμενο με ταχύτητα στο δρόμο του Φιλώτα, που έχει σχετική κίνηση από αυτοκίνητα και πεζούς εκείνη την ώρα, σταματάει έξω από το υποκατάστημα της Τράπεζας. Αμέσως βγαίνουν τέσσερα άτομα κρατώντας στα χέρια τους όπλα, καλάσνικοφ οι τρεις και ούζι το ένα, κατά τις μαρτυρίες των ανθρώπων που βρίσκονται κοντά στην τράπεζα. Ο ρουχισμός τους, παντελόνια και μπουφάν είναι σκουρόχρωμος και τα πρόσωπά τους είναι καλυμμένα με κουκούλες τύπου fullface. Στο υποκατάστημα βρίσκονται εκείνη την ώρα οι εργαζόμενοι σ’ αυτό υπάλληλοι, η Αγάπη Τάκου, ο διευθυντής Ιωάννης Σκόδρας και η απασχολούμενη με την καθαριότητα του υποκαταστήματος Ελένη Σεκουριάδου.

Εχουνε κλειδώσει την πόρτα και κατεβάσει το σιδερένιο ρολό χωρίς να το ασφαλίσουν και ασχολούνται με τραπεζικές εργασίες που γίνονται μετά τη λήξη του ωραρίου λειτουργίας για το κοινό της τράπεζας. Τα δύο άτομα μένουν έξω από το υποκατάστημα κρατώντας τα όπλα και απομακρύνουν τους διερχόμενους και ελέγχουν τον εξωτερικό χώρο της τράπεζας. Τα άλλα δύο άτομα ανεβάζουν το ρολό, σπάνε τη τζαμαρία της κλειδωμένης εξώπορτας της τράπεζας με τη βοήθεια ενός τσεκουριού. Οι υπάλληλοι της τράπεζας αντιλαμβάνονται τα δύο άτομα να σπάνε τη τζαμαρία και να εισέρχονται στο εσωτερικό του υποκαταστήματος κρατώντας όπλα. Μάλιστα, κατά τη θλάση της τζαμαρίας τραυματίζεται ο ένας, όπως αντιλαμβάνονται και οι υπάλληλοι της τράπεζας, να τραβάει το γάντι του και να κρατάει το δάχτυλό του, και το διαπιστώνουν στη συνέχεια από το αίμα που βλέπουνε να έχει ρεύσει από το τραυματισμένο χέρι του, ενός του ενός εκ των δραστών, και να έχει πέσει στο δάπεδο του καταστήματος και σε σημείο πλησίον του ταμείου δύο μέτρα από το γκισέ. Κατά την περιγραφή από τους μάρτυρες υπαλλήλους της τράπεζας, ο ένας είναι πιο κοντός και πιο γεμάτος από τον άλλον, είναι πιο ψηλός και αδύνατος, πάντα κατά την περιγραφή τους, κρατούν και οι δύο όπλα, καλάσνικοφ κατά την εκτίμησή τους και την περιγραφή που δίνουν.

 Η Ελένη Σεκουριάδου με τον Παχίνη τρέχουν να κρυφτούν στην αποθήκη που βρίσκεται μέσα στο κατάστημα της τράπεζας. Ακολουθεί και η Τάκου. Ο περιγραφόμενος, χαρακτηριζόμενος από τους μάρτυρες υπαλλήλους της τράπεζας ως ο πιο κοντός και πιο γεμάτος τους εντοπίζει, πηγαίνει εκεί που βρίσκονται και τους λέει να βγουν από την αποθήκη, δεν τους σημαδεύει με το όπλο που κρατά, όπως αυτοί δηλώνουν μετά, και παρατήρησαν ότι αυτός μιλούσε πιο πολύ από τον άλλον. Ρωτούν πού είναι το χρηματοκιβώτιο και οι υπάλληλοι τους λένε ότι έχει χρονοκαθυστέρηση. Καλούν το διευθυντή να δώσει τον κωδικό από το χρηματοκιβώτιο και τους λένε ότι δεν θα τους πειράξουν. Ζητούν να ανοίξουν το ΑΤΜ, το μηχάνημα ανάληψης χρημάτων και γι’ αυτό πηγαίνει ο υπάλληλος Παχίνης. Οι υπάλληλοι αντιλαμβάνονται ότι τα δύο άτομα που έχουν εισβάλλει στην τράπεζα έχουν σύστημα ενδοεπικοινωνίας, επικοινωνούν μεταξύ τους, αλλά και με άλλα άτομα, πιθανόν και με το δράστη που παρέμεινε και βρίσκεται έξω από την τράπεζα καθ’ όλη τη διάρκεια της ληστείας, αφού αυτός ήταν ορατός και αντιληπτός από τους μάρτυρες και τους υπαλλήλους, όπως αντιλαμβάνονται οι υπάλληλοι, ακούγοντας μάλιστα από ανοιχτή ακρόαση του ενός να αναφέρεται περί διασταύρωσης αλλά και για το χρόνο που έχουν στη διάθεσή τους.

Αυτός ο δράστης που παρέμεινε και βρίσκεται έξω από την τράπεζα καθ’ όλη τη διάρκεια της ληστείας, με παρόμοιου χρώματος αμφίεση κρατώντας το πολεμικό τουφέκι καλάσνικοφ, απομακρύνοντας τον κόσμο και ελέγχοντας τον εξωτερικό χώρο της τράπεζας. Κάποια στιγμή μάλιστα, ένας από τους δράστες που έχει παραμείνει έξω από την τράπεζα ρίχνει από ένα μπιτονάκι, που έβγαλε από το πορτ-μπαγκάζ του οχήματος που ήρθαν οι δράστες, υγρό στο πάτωμα στο σημείο που έσπασε η τζαμαρία και είχαν πέσει αίματα του δράστη που τραυματίστηκε από τα θραύσματα. Οι δύο δράστες που είναι εντός του καταστήματος, ενώ βρίσκονται στο χρηματοκιβώτιο λένε στους υπαλλήλους ότι τελειώνουν σε μισό λεπτό, ενώ παίρνουν τα χρήματα από το χρηματοκιβώτιο και το ΑΤΜ, τα βάζουν σε ένα σάκο. Στη συνέχεια, έρχεται μέσα στο κατάστημα το άλλο άτομο, που κι αυτό είχε παραμείνει εκτός του καταστήματος, μαζί με το άλλο που αναφέρθηκε και κρατούσε πολεμικό τουφέκι καλάσνικοφ και απομάκρυνε τον κόσμο, κρατώντας όπλο και αυτό, που μπήκε μέσα στην τράπεζα, κατά την περιγραφή από τους υπαλλήλους, ήταν πιο μικρό το όπλο από το άλλο όπλο, και στη συνέχεια εκτιμήθηκε ότι πρόκειται για τύπου ούζι, και από το σωματότυπό του σχημάτισαν την εντύπωση ότι πρόκειται για γυναίκα. Αυτό το τρίτο άτομο ήρθε με μία τσάντα και πήρε τα χρήματα. Οι υπάλληλοι, και συγκεκριμένα ο διευθυντής Ιωάννης Σκόδρας αντιλαμβάνεται να περνάει απ’ έξω ένα αυτοκίνητο μία φορά και θεωρεί ότι πρόκειται για συνεργό ή συνεργούς. Η  Σεκιουριάδου αναφέρει ότι άκουσε να λένε ότι έρχεται η αστυνομία. Φεύγουν και παίρνουν από το σταθεροποιητή το καταγραφικό τάσεως του κυκλώματος καταγραφής των καμερών ασφαλείας πιστεύοντας μάλιστα ότι επρόκειτο για το ίδιο μηχάνημα καταγραφής. Η ληστεία διαρκεί 20-25 λεπτά μέσα στην τράπεζα. Φεύγουν από την τράπεζα αποκομίζοντας από το χρηματοκιβώτιο και από το μηχάνημα ανάληψης μετρητών αλλά και από το ταμείο της τράπεζας το συνολικό ποσό των 134.741 ευρώ και 37 λεπτών και επιβιβάζονται στο αυτοκίνητο που ήρθαν και αναχωρούν με κατεύθυνση προς Πτολεμαΐδα.

Από την εργαστηριακή εξέταση του ψηφιακού καταγραφέα του κλειστού κυκλώματος καμερών της τράπεζας δεν κατέστη δυνατή η εύρεση και η ανάκληση του υλικού προγενέστερου της 29/11/12. Υπάρχει και σχετική έκθεση εργαστηριακής εξέτασης, η 302/21434/21-12-12, που αναφέρει αυτό. Επίσης, όπως προκύπτει από την από 28 Νοεμβρίου του 2012 αίτηση παράδοσης και κατάσχεσης, στον τόπο της ληστείας βρέθηκε και κατασχέθηκε ένα τσεκούρι με χρώμα κίτρινο και πράσινο στη λαβή συνολικού μήκους με αφή και τη σφύρα 84 εκατοστών και μήκος σφύρας 9 εκατοστών. Ο μάρτυρας  Κατσαδούρης, ο οποίος είναι αστυνομικός και έτυχε να βρίσκεται πλησίον της τράπεζας, βλέπει την επιβίβαση των δραστών στο αυτοκίνητο και ότι πρόκειται για ληστεία, επιχειρεί να τους καταδιώξει με το δικό του αυτοκίνητο. Τους ακολουθεί μέχρι το Κοιμητήριο της περιοχής, αλλά σε εκείνο το σημείο έχει χωράφια με καλαμπόκια και τους χάνει, έχει δε ήδη ειδοποιήσει την αστυνομία. Το αυτοκίνητο με τους δράστες κατευθύνθηκε από το Φιλώτα προφανώς προς το χωριό Πελαργός και συνέχεια στο Κομινά, όπου κι εγκατέλειψαν το αυτοκίνητο, όπου και ανευρέθηκε, όπως προκύπτει από την από 22/11/12 έκθεση παράδοσης αυτοκινήτου. Από το σημείο που άφησαν το αυτοκίνητο μπορούσαν να κατευθυνθούν στα χωριά Πελαργός, Αντίγονο και στο Κομινά. Του έδωσαν αυτή την εντύπωση του αστυνομικού ότι γνώριζαν τους δρόμους διαφυγής, όπως αναφέρει αυτός ο μάρτυρας Κατσαδούρης, ο οποίος γνωρίζει και την περιοχή.

Το αυτοκίνητο αυτό, όπως διαπιστώθηκε, πρόκειται για το υπ’ αριθμ. νομίζω ΝΒΕ 2417 ΙΧ επιβατικό αυτοκίνητο, μάρκας Nissan, το οποίο κλάπηκε στις 25 Νοεμβρίου του 12 από την περιοχή Καλαμαριάς Θεσ/κης από την κατοχή φίλου της κόρης της στον οποίον είχε παραχωρηθεί η χρήση του. Η ιδιοκτήτρια είχε δηλώσει την κλοπή του οχήματος στο τμήμα Ασφάλειας Καλαμαριάς Θεσσαλονίκης στις 25 Νοεμβρίου του 12. Αυτά σχετικά με τα πραγματικά περιστατικά όπως προέκυψαν κατά την διάπραξη της ληστείας.

Πριν από την αξιολόγηση αυτής της πράξης (…) και τα σχετικά τμήματα με αυτήν. Πρέπει να σημειωθεί ότι το DNA είναι ισχυρό αποδεικτικό στοιχείο που έχει συνεισφέρει η επιστήμη στην εγκληματολογική διερεύνηση και εξιχνίαση εγκλημάτων τα τελευταία χρόνια. Η αξιοπιστία του, επιστημονικά τουλάχιστον, σύμφωνα με τα τελευταία επιστημονικά δεδομένα, δεν αμφισβητείται, πέραν από ορισμένες επιφυλάξεις που έχουν διατυπωθεί από ειδικούς για τον τρόπο και τη διαδικασία εξέτασης. Η δε αρτιότητα των εργαστηρίων της αρμόδιας υπηρεσίας και ειδικά της Διεύθυνσης Εγκληματολογικών Ερευνών στην Ελλάδα, όπου αυτά αναλύονται, και η επιστημονική κατάρτιση των επιστημόνων που δίδουν τα αποτελέσματα, καθιστούν αυτά έγκυρα. Θα πρέπει όμως να σημειωθεί ότι η επιστήμη σχετικά με το DNA και οι μέθοδοι συνεχώς εξελίσσονται.

 Και για όσο το δυνατόν αξιοπιστία αποτελεσμάτων απαιτούνται περισσότερες εξετάσεις και μεγαλύτερο φάσμα εξέτασης αυτού, όπως υποστηρίζουν και επιστήμονες γενετιστέ,ς ο οποίος είναι και νομπελίστας γενετιστής και επινοητής μάλιστα της μεθόδου ανίχνευσης του DNA. Εκφράζονται και προβληματισμοί πού θα πρέπει να είναι τα όρια της δικαστικής χρήσης, και κυρίως στην ταυτοποίηση της εγκληματικής εμπλοκής κάποιου υπόπτου. Ετσι, από εγκληματολογικής πλευράς της εξιχνίασης συγκεκριμένου εγκλήματος και όταν πλέον διερευνώνται αξιόποινες πράξεις με τη βοήθεια και αυτής της επιστημονικής ανακάλυψης ως αποδεικτικού στοιχείου, θα πρέπει να λαμβάνεται υπόψη σε συνδυασμό και με άλλα στοιχεία ή συνθήκες και διάφορους παράγοντες και με οποιαδήποτε άλλη παράμετρο της συγκεκριμένης πράξης, με λεπτομερή και υπεύθυνη διερεύνηση κάθε εγκλήματος με σκοπό τελικά την εξερεύνηση της αλήθειας, τη διεξαγωγή δίκαιης δίκης και την απόδοση βέβαιης δικαιοσύνης.

Επίσης σημασία έχει και ο συνδυασμός και άλλων παραγόντων και συνθηκών, δηλαδή τα σημεία, ο χώρος, ο τόπος που εντοπίζεται και οι σχέσεις τους με το υλικό αντικείμενο του εγκλήματος, ο βαθμός αμεσότητος με αυτό και ο επηρεασμός της διαπίστωσης και κρίσης για αυτή τη σχέση. Είναι ένα χρήσιμο εργαλείο στη δικαστική διερεύνηση των υποθέσεων, δεν είναι όμως ορθό σε καμιά περίπτωση να αντικαταστήσει ή υποκαταστήσει τη νοητική δικανική κρίση που διαμορφώνεται κατόπιν εκτίμησης και ενδελεχούς έρευνας όλων των στοιχείων και παραμέτρων κάθε υπόθεσης. Μάλιστα, κατά τον καθηγητή ποινικού δικαίου Ηλία Κωστόπουλο, βασικό ζητούμενο είναι το τεστ DNA να συνεκτιμάται ως ένα από τα αποδεικτικά μέσα της δίκης με τη σχετικότητα που αρμόζει σε κάθε διαγνωστική μέθοδο. Ας μην ξεχνάμε, αναφέρει, ότι η ανάλυση DNA αποδεικνύει απλώς την ταυτοποίηση του προσώπου, όχι την τέλεση του εγκλήματος. Αποδεικνύει ότι το άτομο βρέθηκε στον τόπο του εγκλήματος, όχι ότι ήταν και ο δράστης. Θα πρέπει ολοκληρωμένα να τίθεται στη σωστή τους διάσταση προς αποφυγή λανθασμένων συμπερασμάτων.

Σε πρόσφατο μάλιστα συνέδριο που έγινε το Μάρτιο του 2016 στην πόλη των Πατρών, και αφορούσε το δικαίωμα υπεράσπισης στην ποινική δίκη, μεταξύ άλλων σχετικών θεμάτων, στα συμπεράσματα που εξήχθησαν από αυτο το συνέδριο, με αναφορά και στη χρησιμότητα και τα όρια των αλύσεων DNA στην ποινική δίκη και ο ρόλος του πραγματογνώμονα στην ερμηνεία των αποτελεσμάτων, σημειώθηκε ότι οι περιοχές του DNA που μελετώνται με σκοπό την ταυτοποίηση ατόμων δεν φέρουν καμία πληροφορία για τα άτομα που εξετάζονται.

Η μοναδική πληροφορία που μπορεί να εξαχθεί κοιτώντας το γενετικό προφίλ ενός ατόμου είναι το φύλο του, αν δηλαδή πρόκειται για αρσενικό ή θηλυκό άτομο. Αν το γενετικό προφίλ είναι μικτό, δηλαδή προέρχεται από περισσότερα του ενός άτομα, πρέπει να προσδιοριστεί ο αριθμός των ατόμων από τα οποία προέρχεται, καθώς και πόσα από αυτά είναι (…), ενώ η εφαρμογή των τεστ (…) μπορεί να προσδιορίσει τη φύση του υλικού που συλλέχθηκε, αν δηλαδή πρόκειται για σάλιο, αίμα, σπέρμα, ή κάποιο άλλο βιολογικό υλικό. Αυτό που σε καμιά περίπτωση δεν μπορεί να μας καταδείξει το αποτέλεσμα της ανάλυσης του βιολογικού υλικού είναι ο χρόνος εναπόθεσης στην επιφάνεια από την οποία συλλέχθηκε, πότε δηλαδή εναποτέθηκε στο συγκεκριμένο σημείο. Αυτό σημαίνει πως η ανεύρεσις του γενετικού προφίλ ενός ατόμου στον τόπο του εγκλήματος μπορεί να σηματοδοτεί εναπόθεση του υλικού είτε κατά τη διάρκεια του εγκλήματος, είτε σ’ ένα τελείως διαφορετικό χρόνο, ο οποίος δεν μπορεί να προσδιοριστεί με κανένα τρόπο. Εκτός από το χρόνο εναπόθεσης, καμία πληροφορία δεν μπορεί να εξαχθεί και ως προς τον τρόπο εναπόθεσης, εάν δηλαδή εναποτέθηκε εκεί μέσω άμεσης ή έμμεσης επαφής, εάν αυτή η επαφή ήταν πρωτογενής, δευτερογενής, τριτογενής κ.ο.κ. Αν (...) ένα άτομο μπορεί να μεταφέρει πρωτογενώς το γενετικό του υλικό σε μια επιφάνεια, είτε άμεσα μέσω αφής, ακουμπώντας δηλαδή σε αυτήν, είτε έμμεσα, αν παραδείγματος χάρη (…) πάνω από αυτήν.

Γενετικό υλικό ενός ατόμου μπορεί να μεταφερθεί και χωρίς το άτομο να βρεθεί στο ίδιο περιβάλλον με ένα αντικείμενο, μέσω δευτερογενούς, τριτογενούς, τεταρτογενούς μεταφοράς. Για παράδειγμα, αν ένα άτομο καπνίσει ένα τσιγάρο και στη συνέχεια κάποιος τρίψει αυτό το τσιγάρο στη λαβή ενός όπλου, το γενετικό υλικό από το τσιγάρο θα μεταφερθεί στη λαβή, και τελικά το άτομο που το κάπνισε θα ανιχνευθεί χωρίς να έχει έρθει σε επαφή με αυτή. Μάλιστα, εκεί αναφέρθηκε κι ένα παράδειγμα, το οποίο (…) μέσα από την πρακτική και από τα διάφορα θέματα, για παράδειγμα που έχουν ανακύψει κατά καιρούς κατά την εξέταση DNA, σε μία ληστεία που βρέθηκε ένα μπουφάν και βρέθηκαν εκεί τρία γενετικά στοιχεία, τρία γενετικά υλικά από τρία άτομα, τα οποία αναφέρθηκε μάλιστα σ’ αυτό το, στα συμπεράσματα του συνεδρίου, ότι τελικά δεν μπορούσαν και οι τρεις να φορούσαν το μπουφάν και ο ένας θα το φορούσε, και εκεί υπάρχουν δηλαδή θέματα ταυτοποίησης του προσώπου με την σχέση και του εγκλήματος. Κι έτσι, καταδεικνύεται η μεγάλη προσοχή που απαιτείται κατά την ερμηνεία των αποτελεσμάτων που προκύπτουν από τις αναλύσεις DNA.

Οι μεθοδολογίες που χρησιμοποιούνται σήμερα στα εγκληματολογικά εργαστήρια για την ανάλυση του γενετικού υλικού χαρακτηρίζονται πλέον από μεγάλη ευαισθησία και βελτιώνονται συνεχώς, ώστε να μπορούν να δώσουν αποτέλεσμα ακόμα και από υλικό χαμηλής ποσότητος ή πυκνότητος. Η υψηλή ευαισθησία των τεστ πολλές φορές οδηγεί σε αποτελέσματα μη σχετικά με το πλαίσιο της υπόθεσης, αφού ανιχνεύεται και κάθε άλλη μικροποσότητα γενετικού υλικού που προϋπήρχε στο χώρο. Αν φανταστεί κανείς ότι μόλις ένα με δύο κύτταρα αρκούν για την ανάλυση και την εξαγωγή ενός πλήρους γενετικού προφίλ, ενώ ένα φτέρνισμα εκτοξεύει εκτοντάδες κύτταρα, τότε μπορεί να κατανοήσει πόσο εύκολο είναι να βρεθεί το γενετικό υλικό ενός ατόμου σ’ ένα σημείο από το οποίο πέρασε και στη συνέχεια έλαβε χώρα ένας φόνος.

 Γι’ αυτό το λόγο δεν αρκεί η απλή παρουσίαση των αποτελεσμάτων, αλλά κρίνεται επιβεβλημένη η ερμηνεία των αποτελεσμάτων από εξειδικευμένους επιστήμονες, με βαθιά γνώση των αρχών της επιστήμης της γενετικής εγκληματολογίας, οι οποίοι θα θέσουν υπ’ όψιν του δικαστηρίου όλα τα πιθανά σενάρια που θα μπορούσαν να εξηγήσουν τα αποτελέσματα. Εκφράστηκε μάλιστα και η άποψη ότι είναι και σημαντική η αξία του τεχνικού συμβούλου στην ποινική δίκη, τονίζοντας ότι η ερμηνεία των αποτελεσμάτων απαιτεί ιδιαίτερη εξειδίκευση και βαθιά γνώση της επιστήμης της γενετικής εγκληματολογίας. Πάλι που αυτό και (...) που επιβάλλει την ύπαρξη τεχνικού συμβούλου με την ιδιότητα του γενετιστή πραγματογνώμονα προκειμένου να αξιολογήσει τα αποτελέσματα των γενετικών αναλύσεων και να επισημάνει τυχόν λάθη και παραλείψεις.

Τώρα όσον αφορά την κατηγορία της ληστείας για την οποία κατηγορείται ο κατηγορούμενος Σαραφούδης (...) που διενεργήθηκαν από το αρμόδιο τμήμα της Διεύθυνσης Εγκληματολογικών Ερευνών επί των πιεστηρίων που κατασχέθηκαν προέκυψαν τα εξής: Σύμφωνα με την υπ’ αριθμ. 3022/9/11959β, στις 22/2/2013 έκθεση εργαστηριακής πραγματογνωμοσύνης, ελήφθησαν τρία δείγματα με αριθμούς 45, 46, 47 από τις κηλίδες αίματος στην τράπεζα που προερχόταν από το δράστη που σύμφωνα με όσα αναφέρθησαν τραυματίστηκε από το θραύση της τζαμαρίας. Η ανάλυση του DNA στα δείγματα αυτά έδωσε ότι ο γενετικός τύπος ανήκει σε άρρεν άτομο με στοιχείο Α. Σύμφωνα με την υπ’ αριθμό 1052/6/114α της 1/2/2013 αναφορά του Τμήματος Ασφάλειας Κοζάνης απεστάλησαν μεταξύ της άλλα δείγματα σάρωσης και (…) του κατηγορουμένου Μιχαηλίδη και Δημήτρη Πολίτη στο τμήμα αναλύσεως (…) υλικών. Τώρα, σύμφωνα με την υπ’ αριθμ. 3022/9/13291α της 22/6/13 έκθεση εργαστηριακής πραγματογνωμοσύνης, ο γενετικός τύπος του Γρηγορίου Σαραφούδη ταυτίζεται με τον κοινό γενετικό τύπο (…) που προσδιορίστηκε από την ανάλυση των τριών δειγμάτων με αριθμό 45, 46, 47 σε κηλίδες αίματος, προερχόμενο από τον τραυματισμό του δράστη κατά τη θραύση της τζαμαρίας με τσεκούρι κατά τη ληστεία της Αγροτικής Τράπεζας στο Φιλώτα Φλώρινας και είχε αποδοθεί σε άγνωστο άτομο Α.

Εκτίμηση τώρα αυτών των στοιχείων. Πρώτα, αναφέρεται στο θέμα που τέθηκε σχετικά με την ένσταση που αναφέρεται σε (...) η πραγματογνωμοσύνη και ειδικότερα στην ένσταση του κατηγορουμένου Σαραφούδη, σύμφωνα με την οποία, αναφέρει η ένσταση ότι, σύμφωνα με την παράγραφο 2 της ίδιας διάταξης (…) τροποποιήθηκε με τη διάταξη του άρθρου 19 παρ. 2 του Ν. 4322/15, αν η ανάλυση DNA αποβεί θετικά, το πόρισμά της κοινοποιείται στο πρόσωπο από το οποίο προέρχεται το γενετικό υλικό, που έχει δικαίωμα να ζητήσει επανάληψη της ανάλυσης. Στην περίπτωση αυτή εφαρμόζονται αναλόγως οι διατάξεις των άρθρων 204 ως 208. Σύμφωνα με τα οριζόμενα στην διάταξη αυτή του άρθρου 200Α του ΚΠΔ, που αντικαταστάθηκε με τον νόμο 4322/15, κατά τη λήψη και την ανάλυση δείγματος βιολογικού υλικού του κατηγορουμένου, αυτός έχει το δικαίωμα να διορίζει τεχνικό σύμβουλο ο οποίος δικαιούται να παρίσταται κατά τις εργασίες των πραγματογνωμόνων και να λαμβάνει υπόψη του όσα έγγραφα μπορούν να έχουν υπόψη τους και οι πραγματογνώμονες ή να ζητεί πληροφορίες στις περιπτώσεις που δικαιούνται κι εκείνοι, άρθρο 207 ΚΠΔ. Αν (…) το γενετικό αποτύπωμα του κατηγορουμένου που έχει προσδιοριστεί κατά την ως άνωθι διαδικασία (…) με τυχόν γενετικά αποτυπώματα που φέρονται ότι συνδέονται με τις ερευνώμενες αξιόποινες πράξεις και το αποτέλεσμα της σύγκρισης είναι θετικό, τότε ο κατηγορούμενος δικαιούται να ζητήσει την επανάληψη των αναλύσεων και να διορίσει τεχνικό σύμβουλο κατά τα ανωτέρω αναφερόμενα.

Η απόδοση σ’ αυτόν του γενετικού τύπου (…) που προσδιορίζεται, σύμφωνα με το παραπεμπτικό βούλευμα, σε κηλίδες αίματος προερχομένου του τραυματισμού του, ή των δραστών της επίδικης ληστείας, επιχειρείται το πρώτον στα πλαίσια της υπ’ αριθμόν 3022/9/11959β της 2/2/13 έκθεσης εργαστηριακής πραγματογνωμοσύνης της ΔΕΕ, η οποία ουδέποτε του κοινοποιήθηκε κατά τα οριζόμενα στη διάταξη του άρθρου 200 παρ. 2 του ΚΠΔ. Η παράλειψη της άνω κοινοποιήσεως τού στέρησε συνακόλουθα τη δυνατότητα να ασκήσει τα υπερασπιστικά του δικαιώματα, που προβλέπονται από τις διατάξεις των άρθρων 200 παρ. 2, 204 ως 208 του ΚΠΔ. Δηλαδή να ζητήσει την επανάληψη της ανάλυσης επί του ιδίου δείγματος DNA και το διορισμό τεχνικού συμβούλου. Ενόψει των ανωτέρω, καθίσταται προφανές ότι, τόσο η ανάλυση του δείγματος βιολογικού υλικού που περιλαμβάνεται στην αυτή έκθεση πραγματογνωμοσύνης, την 3022/9/11959β της 2/2/13, όσο η ανάλυση του δικού του δείγματος βιολογικού υλικού δεν πρέπει να ληφθούν υπόψη κατά την έκδοση απόφασης από το δικαστήριο, άλλως επικαλείται απόλυτη ακυρότητα της διαδικασίας κατά τα οριζόμενα στις διατάξεις των άρθρων 171 παρ. 1, εδάφιον δ, 200 παρ. 2 και 204 ως 208 του ΚΠΔ.

Τώρα σχετικά με την ένσταση αυτή. Πρέπει να σημειωθεί ότι οι διατάξεις που ρυθμίζουν την πραγματογνωμοσύνη ως αποδεικτικό μέσο αφορά τη δικονομική τάξη κι έτσι δεν έχουν, δεν έχει εφαρμογή, δεν έχει εφαρμογή η επιταγή της αναδρομικής ισχύος των νόμων με ευμενέστερες θεωρούμενες διατάξεις, όπως το ουσιαστικό ποινικό δίκαιο. Αλλά η εφαρμογή τους καταλαμβάνει τη ρύθμιση των διαδικασιών που βρίσκονται σε εξέλιξη κατά το χρόνο εφαρμογής του νόμου που ρυθμίζει τις σχετικές δικονομικές διατάξεις αυτών των διαδικασιών. Ετσι, δεν μπορεί τυπικά (…) η διαδικασία λήψης του γενετικού υλικού που χρησιμοποιήθηκε για τη διενέργεια της σχετικής πραγματογνωμοσύνης, αφού τότε δεν ίσχυε ο συγκεκριμένος νόμος, επομένως δεν είναι άκυρες οι διαδικαστικές πράξεις που νομότυπα κατά το ισχύσαν δίκαιο διενεργήθηκαν. Επί του θέματος μάλιστα έχει αποφανθεί και η ολομέλεια του Αρείου Πάγου, με την υπ’ αριθμ. 1 του ‘14 απόφασή της, (…) εισαγγελική πρόταση, αλλά και με την 1 του ’15, που (…) μεταξύ άλλων, ότι το γεγονός ότι οι δυσμενέστερες (…) ποινικές διατάξεις του νεότερου νόμου δεν μπορούν να εφαρμόζονται στις πράξεις που είχαν τελεστεί προ της ισχύος αυτού. Δεν επηρεάζει την επί αυτών των εγκλημάτων εφαρμογή των δικονομικών διατάξεων, εφόσον η εφαρμογή των τελευταίων ρητά επιβάλλεται από το νόμο. Υπάρχει μάλιστα και (…), η 390 του ‘92. Δεν μπορεί δε να συνιστά κριτήριο της αναδρομικής εφαρμογής ή όχι μιας δικονομικού περιεχομένου διατάξεως, το αν αυτή έχει ή όχι, κατά το μέρος της δίκης που δεν έχει ακόμα περατωθεί, δυσμενέστερες συνέπειες για τον κατηγορούμενο από αυτές που είχαν οι διατάξεις που ίσχυαν κατά το χρόνο τέλεσης της πράξης, γιατί έτσι θα αναιρείτο ο χαρακτήρας της διάταξης αυτής ως δικονομικής, με αποτέλεσμα να μην υπάρχει ασφάλεια δικαίου. Στη θεωρία, να το αναφέρω, να το εισφέρω κι αυτό, ότι έχουν διατυπωθεί προς αυτό διαφορετικές απόψεις, όσον αφορά την αναδρομική εφαρμογή επιεικέστερων διατάξεων ανεξάρτητα αν αφορούν την ουσιαστική ποινική, το ουσιαστικό ποινικό δικονομικό δίκαιο, στηριζόμενοι γενικώς στο ότι πρόκειται για θεμελιώδες δικαίωμα και η αρχή αυτή αποτελεί δικαιοπολιτική βάση, όπως με την αρθρογραφία της υποστηρίζει μεταξύ άλλων και αναλυτικά η καθηγήτρια (…), σχολιάζοντας τις αποφάσεις αυτές στη (…), η οποία μάλιστα έχει δημοσιευτεί στο περιοδικό του Νοεμβρίου του ’15, στο τεύχος. Υπάρχει, πρέπει να αναφερθεί κι αυτό ότι είναι ένα πρακτικό θέμα που καθιστά δυσχερή σε πολλές περιπτώσεις την εφαρμογή της δεύτερης επαναληπτικής εξέτασης του δείγματος, όπως αναφέρθηκε στο ίδιο συνέδριο που προανάφερα, σε σχέση με τα αποδεικτικά μέσα, ότι η επανάληψη της εξέτασης δεν είναι εξασφαλισμένη, καθώς τα δείγματα που συλλέγονται στην πράξη είναι συνήθως ελάχιστης ποσότητας και δεν επαρκούν για τη διενέργεια δεύτερης επαναληπτικής εξέτασης, υπάρχει αυτό το πρόβλημα, και σύμφωνα με όσα αναφέρθηκαν θεωρώ ότι η ένσταση αυτή πρέπει να απορριφθεί.

Η πραγματογνωμοσύνη ως γνωστόν δε λαμβάνεται σε κάθε περίπτωση υποχρεωτικά από το δικαστήριο, αλλά βρίσκεται και αυτή στο πεδίο της ελεύθερης εκτίμησης από το δικαστήριο. Στην προκειμένη περίπτωση, ταυτοποιήθηκε το DNA στις κηλίδες αίματος με συγκεκριμένο πρόσωπο, με αυτό του κατηγορούμενου Σαραφούδη. Εκτιμώντας και συνδυάζοντας και τα άλλα στοιχεία και ευρήματα, διαπιστώνεται και παρακολουθείται μία αδιάκοπη σειρά και αλληλουχία γεγονότων: το σπάσιμο της τζαμαρίας από το δράστη, τους δράστες, που εισβάλλει στην τράπεζα, οι μάρτυρες, οι υπάλληλοι παρατηρούν αυτόν να κρατά το χέρι του, τα αίματα στο δάπεδο και τη λήψη δειγμάτων από αυτές τις κηλίδες αίματος, εξέτασή τους και ταυτοποίησή τους, του DNA, στις κηλίδες αυτές του αίματος με συγκεκριμένο πρόσωπο, με αυτό του κατηγορουμένου Σαραφούδη. Υπάρχει μια συνεχής και αδιάκοπη σειρά στοιχείων και ευρημάτων, με αμεσότητα στοιχείων τόπου και χρόνου του εγκλήματος, της σχέσης αυτού του γενετικού υλικού με συγκεκριμένο πρόσωπο και της συνύπαρξης στον ίδιο τόπο και χρόνο όλων των στοιχείων των σχετιζομένων με το αδίκημα, ώστε να μην υπάρχει ή να έχει μεσολαβήσει κανένα γεγονός ή πάροδος χρόνου ώστε να έχει διασπαστεί αυτή η σύνδεση, ούτως ώστε να μην υπάρχει κάποιο σκοτεινό σημείο, ερωτηματικό και περιθώριο αμφισβήτησης αυτής της σύνδεσης, ή ενδεχόμενα κατά άλλο τρόπο ύπαρξης του γενετικού υλικού αυτού.

Θεωρώ ότι πρέπει να συνεκτιμηθεί το αποτέλεσμα αυτής της πραγματογνωμοσύνης. Ετσι, δεν υπάρχει καμία αμφιβολία για τη σύνδεση αυτού του γενετικού υλικού όχι μόνο με τον κατηγορούμενο, αλλά και για την παρουσία του στο συγκεκριμένο τόπο και χρόνο στην τράπεζα, τη συμμετοχή του δηλαδή στη ληστεία, ότι είναι ένας από τους δράστες αυτής. Εδώ θεωρώ ότι δεν χρειάζεται περαιτέρω έρευνα. Ο κατηγορούμενος Σαραφούδης αρνείται την οποιαδήποτε συμμετοχή του στη ληστεία, υπό το βάρος όμως των στοιχείων που εκτέθηκαν δεν υπάρχουν νομικά και πραγματικά περιθώρια για την αποδοχή αυτού του ισχυρισμού, ούτε εισφέρεται κάποιο στοιχείο ικανό να ανατρέψει τη συμμετοχή του στη ληστεία αυτή.

Τώρα, όσον αφορά το νομικό μέρος της πράξης του, της ληστείας, του (…) άρθρου 380, και τις μορφές της διάταξης αυτής, που κατά καιρούς με τις νομοθετικές τροποποιήσεις διαμορφώθηκε, και όπως τελικά ισχύει. Κατά το άρθρο 380 παρ. 1 του Ποινικού Κώδικα (…), ώστε όποιος με σωματική βία εναντίον προσώπου (…) επικείμενο κίνδυνο σώματος ή της ζωής, αφαιρεί από άλλον ξένο, ολικά ή εν μέρει, κινητό πράγμα ή τον εξαναγκάζει να του το παραδώσει για να το ιδιοποιηθεί παρανόμως, τιμωρείται με κάθειρξη. Η τέλεση της πράξης με κάλυψη ή αλλοίωση των χαρακτηριστικών του προσώπου του δράστη συνιστά επιβαρυντική περίσταση. Αν ο υπαίτιος της πράξης αυτής φέρει πολεμικό τουφέκι ή πυροβόλο όπλο που φέρει φυσίγγια άνω των 40 χιλιοστών ή πολυβόλο ή υποπολυβόλο ή χειροβομβίδα ή εκρηκτικό μηχανισμό ή βαρύ όπλο ή όπλο πυροβολικού, τιμωρείται με κάθειρξη τουλάχιστον δέκα χρόνων, όπως η διάταξη αυτή ισχύει τελικά μετά την τροποποίηση με το άρθρο 20 του Ν. 4322 του ’15. Τώρα, κατά την έννοια του άρθρου 380 παρ. 1 του ΠΚ, για τη στοιχειοθέτηση του εγκλήματος της ληστείας, με την οποία προσβάλλεται τόσο η προσωπική ελευθερία όσο και η ατομική ιδιοκτησία, απαιτείται η άσκηση παράνομης βίας κατά προσώπου ή εκδήλωση απειλών κατ’ αυτού, ενωμένων με άμεσο κίνδυνο για τη ζωή και την υγεία του, και την ταυτόχρονη αφαίρεση με τη βία ξένου κινητού πράγματος ή ο εξαναγκασμός του προσώπου σε παράδοση του κινητού πράγματος με σκοπό την παράνομη ιδιοποίηση από το δράστη. Η ληστεία είναι ένα σύνθετο έγκλημα, στοιχείο του οποίου αφενός μεν είναι η κλοπή, που συνίσταται στην παράνομη αφαίρεση του κινητού πράγματος από το δράστη, αφετέρου η άσκηση παράνομης βίας με την οποία ο δράστης αποβλέπει στην κάμψη της αντίστασης του θύματος που μπορεί να επιτευχθεί και με την (…) αυτού.

Κατά την έννοια τώρα της διάταξης του άρθρου 45 του Ποινικού Κώδικα, συναυτουργία είναι η άμεση ή διαδοχική σύμπραξη περισσοτέρων από ένα προσώπων στην τέλεση κάποιου εγκλήματος, που διαπράττουν με κοινό δόλο τους, δηλαδή με συναπόφασή τους ,την οποίαν έλαβαν πριν ή από την πράξη τους ή κατά την τέλεσή της, ώστε καθένας τους να θέλει να αποδέχεται την τέλεσή της και να γνωρίζει ότι και ο άλλος από αυτούς ενεργεί με δόλο τέλεσης της πράξης και θέλει ή αποδέχεται να ενώσει τη δράση του με τη δράση των άλλων. Ειδικότερα, στην κατά συναυτουργία τέλεση του εγκλήματος της ληστείας, η σύμπραξη των περισσοτέρων συμμετόχων συνίσταται ή στο ότι ο καθένας πραγματώνει την όλη αντικειμενική υπόσταση αυτής ή στο ότι ο καθένας γίνεται άμεσος αυτουργός κατά την εκτέλεση ενός από τα συνθετικά στοιχεία της ληστείας, οπότε με την ενέργειά του αυτή πραγματώνει συγχρόνως ή διαδοχικά πράξη της αντικειμενικής υπόστασης της ληστείας.

Συντρέχει, στοιχειοθετείται έτσι και το αδίκημα της ληστείας σε βάρος του Σαραφούδη, αφού συντρέχουν όλα τα στοιχεία του αδικήματος αυτού, κατά την αντικειμενική και υποκειμενική υπόσταση αυτού του αδικήματος, αφού με την απειλή του όπλου και μάλιστα καλάσνικοφ πολεμικού όπλου, από κοινού ενεργώντας, εξαναγκάστηκαν οι υπάλληλοι της τράπεζας στην παράδοση του παραπάνω χρηματικού ποσού. Τώρα, η προηγούμενη πριν από αυτή την τροποποίηση ρύθμιση που έγινε με το άρθρο 72 του Ν. 4139 του ’13, όριζε ότι αν ο υπαίτιος της πράξης αυτής ενήργησε με καλυμμένα ή αλλοιωμένα χαρακτηριστικά του προσώπου του, ή αν έφερε πολεμικό όπλο ή πυροβόλο όπλο που φέρει φυσίγγια των 40 χιλιοστών και άνω, ή πολυβόλο ή υποπολυβόλο ή χειροβομβίδα ή εκρηκτικό μηχανισμό ή βαρύ όπλο ή όπλο πυροβολικού, τιμωρείται με κάθειρξη τουλάχιστον δέκα χρόνια, ενώ η πιο προηγούμενη διάταξη όπως ίσχυε με την τροποποίηση με το άρθρο 25 του Ν. 3772 του 2009, όριζε ότι αν ο υπαίτιος της πράξης αυτής ενήργησε με καλυμμένα ή αλλοιωμένα τα χαρακτηριστικά του προσώπου του τιμωρείται με κάθειρξη τουλάχιστον δέκα χρόνια, σύμφωνα με αυτή την ισχύ της διάταξης, του νόμου, του άρθρου δηλαδή που τροποποιήθηκε με το άρθρο 25 του Ν. 3772 του 2009, τιμωρούμενοι δηλαδή με κάθειρξη αυτοί με τα καλυμμένα χαρακτηριστικά, σύμφωνα με αυτή αποδόθηκε και η υπό κρίση κατηγορία. Επειδή όμως, όπως ισχύει τελικά η διάταξη μετά την τροποποίηση του Ν. 4222 του ’15 είναι ευμενέστερη και εφαρμοστέα σύμφωνα με το άρθρο 2 του Ποινικού Κώδικα, αφού πλέον η τέλεση της πράξης με κάλυψη ή αλλοίωση των χαρακτηριστικών του προσώπου του δράστη συνιστά επιβαρυντική περίσταση και δεν τιμωρείται με κάθειρξη τουλάχιστον δέκα ετών, όπως όριζε η διάταξη που είχε τροποποιηθεί με το Ν. 3772 του ’09 και σύμφωνα με την οποία αποδόθηκε η υπό κρίση κατηγορία.

Ετσι, στοιχειοθετείται σε βάρος του κατηγορουμένου Σαραφούδη το αδίκημα της ληστείας από κοινού με κάλυψη των χαρακτηριστικών του προσώπου του, ως επιβαρυντικής μόνο περίστασης αυτής της κάλυψης του προσώπου του, και χωρίς επίσης, και χωρίς την επιβαρυντική περίσταση της διάταξης του άρθρου 187Α παρ. 7 του Ποινικού Κώδικα, χωρίς το χαρακτηρισμό ως τρομοκρατικής του 187Α του Ποινικού Κώδικα. Εφόσον, σύμφωνα με τα παραπάνω, λόγω της εκκρεμοδικίας για το αδίκημα της ένταξης και συμμετοχής σε τρομοκρατική οργάνωση σε βάρος όλων των κατηγορουμένων, δεν εισήλθαμε στη διερεύνηση αυτού του αδικήματος.

Λοιπόν, για την άλλη δράση, για το αδίκημα της τέλεσης τρομοκρατικής πράξης διακεκριμένης περίπτωσης οπλοφορίας πολεμικών όπλων, τουφεκίων, πυροβόλων όπλων από κοινού, που επίσης κατηγορείται ο κατηγορούμενος Σαραφούδης (…) του Ν. 2168 περί των όπλων του ’93, όποιος εισάγει, κατέχει, κατασκευάζει, μετασκευάζει, συναρμολογεί, εμπορεύεται, παραδίδει, προμηθεύει, μεταφέρει πολεμικά τουφέκια, αυτόματα πολυβόλα, πιστόλια, περίστροφα, χειροβομβίδες, πυρομαχικά, εκρηκτικά ή άλλους εκρηκτικούς μηχανισμούς και λοιπά είδη πολεμικού υλικού με σκοπό τη διάθεσή τους σε τρίτους για διάπραξη κακουργήματος ή με σκοπό τον παράνομο εφοδιασμό ομάδων, οργανώσεων, σωματείων ή ενώσεων προσώπων, τιμωρείται με κάθειρξη, αν η πράξη δεν τιμωρείται βαρύτερα από άλλη διάταξη. Με την ίδια ποινή τιμωρείται και όποιος για τον ίδιο σκοπό λαμβάνει, αποκρύπτει, με οποιονδήποτε δέχεται τα ανωτέρω αντικείμενα. Με την ίδια επίσης ποινή τιμωρούνται και τα μέλη διοικητικού συμβουλίου ή διαρκούς επιτροπής υπεύθυνα και μη, κατά την περίπτωση αυτή ομάδων, οργανώσεων, σωματείων, αν γνωρίζουν ότι κάποιο από τα μέλη τους έχει παράνομα εφοδιαστεί ή κατέχει τα ανωτέρω αντικείμενα, καθώς και τους σκοπούς που επιδιώκει, και αν δεν το καταγγέλλουν στις αρμόδιες αρχές. Επίσης με την ίδια ποινή τιμωρείται και όποιος παράνομα κατέχει ή φέρει πολεμικά τουφέκια, πολυβόλα, (…), χειροβομβίδες, βαρύ όπλα, όπλο πυροβολικού ή μεταφέρει αυτά οπουδήποτε. Αυτό το τελευταίο εδάφιο της παρ. 1 προστέθηκε με την παράγραφο, ε, άρθρο, του άρθρου 10 του Ν. 3944 του ’11 και εναρμονίστηκε με την οδηγία της Ευρωπαϊκής Ενωσης και αντικαταστάθηκε επίσης στη συνέχεια με το άρθρο 73 του Ν. 4139 του ’13.

Ετσι στοιχειοθετείται σε βάρος του Σαραφούδη, του κατηγορούμενου Σαραφούδη, αυτό το αδίκημα της διακεκριμένης περίπτωσης οπλοφορίας πολεμικών όπλων, για το ότι έφερε το πολεμικό όπλο, το καλάσνικοφ, αφού προέκυψε ότι έφερε αυτό το πολεμικό όπλο, το τουφέκι το καλάσνικοφ, όχι όμως με τρόπο, σε έκταση ή υπό συνθήκες που είναι δυνατό να βλάψουν σοβαρά τη χώρα και με σκοπό να εκφοβίσει σοβαρά ένα πληθυσμό και να βλάψει σοβαρά ή να καταστρέψει τις θεμελιώδεις συνταγματικές, πολιτικές, οικονομικές δομές της, δηλαδή χωρίς την επιβαρυντική περίσταση της διάταξης του άρθρου 187Α του ΠΚ, το χαρακτηρισμό δηλαδή ως τρομοκρατικής. Το άρθρο 187Α παρ. 1 του ΠΚ με τον ίδιο παραπάνω νόμο. Εισερχόμεθα στην κατηγορία της τρομοκρατικής οργάνωσης.

Οσον αφορά την κατηγορία της κλοπής, που επίσης κατηγορείται ο κατηγορούμενος Σαραφούδης, ότι δηλαδή αφαίρεσε από την κατοχή του (…) το υπ’ αριθμόν ΝΒΕ 2417 ιδιωτικό αυτοκίνητο ιδιοκτησίας του (…), δεν προέκυψε από κανένα ειδικότερο στοιχείο ότι ενέχεται σ’ αυτή την πράξη, ούτε μπορεί να συναχθεί, επειδή όπως προέκυψε με τα παραπάνω είναι δεμένος στη ληστεία αυτή, είναι και ο δράστης της κλοπής του αυτοκινήτου που χρησιμοποιήθηκε για να διαπράξει τη ληστεία με τους συνεργούς του. Αυτά για τον κατηγορούμενο Σαραφούδη.

(…)

Εδώ λήφθηκε δείγμα από το καπέλο τύπου τζόκεϊ, χρώματος πρασίνου, από την επιφάνεια του ανοίγματος με το σκρατς, που βρέθηκε στο υπ’ αριθμόν ΒΕ-2417 ΙΧ επιβατικό αυτοκίνητο, που είναι το κλεμμένο αυτοκίνητο που είχαν χρησιμοποιήσει οι δράστες για την μετάβασή τους στην τράπεζα και στην συνέχεια διαφυγή τους και βρέθηκε εγκαταλελειμμένο όπως αναφέρθηκε.

Η ανάλυση του DNA στο δείγμα αυτό με αριθμό 1 έδωσε, ότι ο γενετικός τύπος ανήκει σε άλλο άτομο Β που ταυτίζεται με τον γενετικό τύπο ατόμου με στοιχεία Μ48, σύμφωνα με τον αριθμό 3022/9/1959 β, 02/02/13 εργαστηριακής πραγματογνωμοσύνης. Και μάλιστα όπως αυτός ο τύπος είναι ο ίδιος που προσδιορίστηκε και από την ανάλυση των δειγμάτων που αναφέρονται στην έκθεση αυτή, που αφορούν κινητά πράγματα κυρίως στα σπίτια στον Κολωνό, οδός Διστόμου 87, στον Ταύρο, Πλαστήρα 14, και επί σταθερών σημείων στην Καλλιθέα, Σαπφούς 182. Σύμφωνα με την υπ’ αριθμόν 3022/12456 β στις 12/02/13 έκθεση εργαστηριακής πραγματογνωμοσύνης της ΔΕΕ, από την εργαστηριακή συγκριτική εξέταση του παραπάνω δείγματος, που πραγματοποιήθηκε στο τμήμα εθνικού αρχείου δεδομένων γενετικών τύπων της ΔΕΕ, προέκυψε ότι ο γενετικός τύπος του Δημητρίου Πολίτη, όπως αυτός προσδιορίστηκε στην παραπάνω έκθεση, ταυτίζεται με τον γενετικό τύπο ατόμου ΤΕ48 (…) όπως αυτός προσδιορίστηκε από την ανάλυση του αναφερομένου δείγματος με αριθμό 1 της σχετικής έκθεσης.

Τώρα για την ένσταση του κατηγορούμενου Πολίτη και την ακυρότητα της υπ’ αριθμ. 3022/9/1959 β, 02/02/13 έκθεσης της εργαστηριακής πραγματογνωμοσύνης της διεύθυνσης εγκληματολογικών ερευνών. Σύμφωνα με αυτή την έκθεση την οποία υπογράφει ο υπαστυνόμος Α, βιολόγος (…) και στη δεύτερη σελίδα της αναφέρεται ότι συνελέγη ως πειστήριο ένα καπέλο τύπου τζόκεϊ, χρώματος πρασίνου, το εργαστηριακό πειστήριο 1, και στη συνέχεια, στη σελίδα 4 της ως άνω έκθεσης αναφέρεται ότι από το εργαστηριακό πειστήριο 1, καπέλο, ελήφθη ένα δείγμα σάρωσης αποστειρωμένων (…) ένα δείγμα από την επιφάνεια του ανοίγματος με το σκρατς, το δείγμα 1. Από την διατύπωση της έκθεσης, δεν καθίσταται σαφές -επικαλείται η ένσταση- πόσα δείγματα ελήφθησαν από το συγκεκριμένο καπέλο-πειστήριο. Ωστόσο συμπεραίνω ότι ελήφθησαν περισσότερα του ενός δείγματα. Την ίδια ακριβώς διατύπωση ακολουθεί και η από 04/02 του ’13 ορθή επανάληψη της έκθεσης αυτής με την από 12/02 του ’13 υπ’ αριθμ. 3022/9/12456 β έκθεση εργαστηριακής πραγματογνωμοσύνης της ΔΕΕ και στα συμπεράσματά της, σελίδα 6, ότι ο γενετικός τύπος του Πολίτη Δημητρίου φέρεται να ταυτίζεται με τον γενετικό τύπο του ατόμου ΤΕ48 όπως αυτό προσδιορίστηκε από την ανάλυση του δείγματος 1, τζόκεϊ.

Στη σελίδα 5 της προσβαλλόμενης υπ’ αριθμ. 3022/911959 β, 02 Φεβρουαρίου του ’13 έκθεσης της ΔΕΕ, ακολουθεί ανάλυση του γενετικού τύπου STL (…) που αναφέρεται στην ανάλυση του βιολογικού υλικού που περισυνελέγη από το δείγμα 1, το τζόκεϊ. Χωρίς να προκύπτει από ποιο τεμάχιο ή από ποιο μέρος του δείγματος ελήφθη το βιολογικό υλικό που αναλύεται. Οπως προκύπτει και από την συνέχεια της ανάλυσης, τα λοιπά δείγματα που αναλύονται και που έχουν χωριστεί σε τεμάχια φέρουν και την σχετική σήμανση που αφορά το κάθε τεμάχιο χωριστά, παραδείγματος χάριν δείγμα 11 α 1, 11 α 2, 11 β 1 και λοιπά.

(…) καταγραφή των δεδομένων στην προσβαλλόμενη έκθεση, η οποία σημειωτέον αποτελεί την μόνη ένδειξη για την κατηγορία που βάλλει (…) η ασάφεια στην διατύπωση και τα προφανή σφάλματα τα οποία δεν διορθώνονται από την 04/02 του ’13 ορθή επανάληψη καθιστούν την έκθεση άκυρη, διότι τα συμπεράσματα στα οποία καταλήγει δεν τεκμηριώνονται με τρόπο σαφή. Με τρόπο σαφή και επιστημονικό, ώστε το δικαστήριο να μπορεί να ελέγξει την αυθεντικότητά τους. Και κατά αυτόν τον τρόπο πλήττεται το δικαίωμα του κατηγορουμένου να έχει πλήρη γνώση της κατηγορίας που του αποδίδεται προκειμένου να μπορεί να υποστηρίξει τον εαυτό του. Ετσι όμως πλήττεται το υπερασπιστικό δικαίωμα του κατηγορουμένου, έτσι όπως αυτό προσδιορίζεται στο άρθρο 171, παράγραφος 17 25 του κώδικα ποινικής δικονομίας και από το άρθρο 6 της ΕΣΔΑ (…) και ειδικότερα το δικαίωμα για δίκαιη κρίση. Για τον λόγο αυτό η έκθεση αυτή, καθώς και η υπ’ αριθμόν 3022/9/12456 β έκθεση εργαστηριακής πραγματογνωμοσύνης της ΔΕΕ, στην οποία συνάγονται συμπεράσματα τα οποία στηρίζονται στην ίδια επιμελή καταγραφή των δεδομένων της ανάλυσης που εμπεριέχει και εδώ η προσβαλλόμενη έκθεση της ΔΕΕ 3022/9/11959 β, 02/02/2013, είναι άκυρες.

Για τον λόγο αυτό ζητείται να τεθεί η έκθεση αυτή άκυρη από το δικαστήριο με αυτή την ένσταση, να μη ληφθεί υπόψη διότι έχει συνταχθεί κατά τρόπο που δεν αποδίδει με σαφήνεια την διαδικασία που ακολουθήθηκε και ως εκ τούτου δεν φέρει τα γνωρίσματα εκείνα που θα επιτρέψουν στο δικαστήριο να αχθεί σε ασφαλή συμπεράσματα. Ενώ παράλληλα πλήττεται και το παραπάνω δικαίωμα του κατηγορουμένου να υπερασπιστεί τον εαυτό του έχοντας πλήρη γνώση της κατηγορίας. Αυτά επικαλείται η ένσταση.

Τώρα, σχετικά με την ένσταση αυτή, θεωρώ ότι πρέπει να αναφερθεί ότι στη δεύτερη σελίδα της υπ’ αριθμ. 3022/9/11959 β, 02/02/2013 έκθεση εργαστηριακής πραγματογνωμοσύνης της ΔΕΕ που υπογράφεται από αυτόν τον βιολόγο (…), η οποία αποτελεί ορθή επανάληψη αναφέρεται ότι στις 30/11 του ’12 η αρχιφύλακας Αλεξάνδρα Λώλη της υπηρεσίας αυτής συνέλεξε μεταξύ άλλων τα κάτωθι δείγματα, αντικείμενα, πειστήρια, σύμφωνα με ενυπόγραφη αναφορά της από τα πειστήρια που βρέθηκαν στο υπ’ αριθμ. ΝΒΕ-2417 ΙΧ επιβατικό αυτοκίνητο, όπως αναφέρονται (…) συγκεκριμένα ότι από το υπ’ αριθμ. ΝΒΕ-2417 ΙΧ επιβατικό αυτοκίνητο ελήφθησαν μεταξύ άλλων ένα καπέλο τύπου τζόκεϊ, χρώματος πρασίνου, που είναι το πειστήριο β1, εργαστηριακό πειστήριο 1 και η (…) τέσσερα της έκθεσης αυτής αναφέρει ότι από το εργαστηριακό πειστήριο 1, καπέλο, ελήφθη ένα δείγμα σάρωσης (…) ένα δείγμα από την επιφάνεια του ανοίγματος με το σκρατς. Ιδια διατύπωση ακριβώς ακολουθήθηκε και στην ορθή επανάληψη της έκθεσης αυτής με αριθμό 3022/9/11959 δ, 04/02/2013. Από την έκθεση όμως προκύπτει ότι στην προκειμένη περίπτωση από το εργαστηριακό πειστήριο 1, καπέλο, ελήφθη ένα δείγμα σάρωσης με αποστειρωμένα (…) από την επιφάνεια του ανοίγματος με το σκρατς, το οποίο όμως χαρακτηρίζεται ως δείγμα 1. Η ασάφεια που ενδεχόμενα δημιουργείται από το γεγονός ότι στην παραπάνω πρόταση της έκθεσης από παραδρομή περιελήφθησαν οι λέξεις ένα δείγμα από τι δείγμα. Που οφείλεται προφανώς εκ παραδρομής κατά την αναγραφή της προτάσεως με την επανάληψη της λέξης δείγμα.

Είναι σαφές κατά την έκθεση ότι ήρθε ένα δείγμα σάρωσης. Στη συνέχεια 5 που αναγνώσθηκε της υπ’ αριθμ. 3022/9/11959 β, 02/02/2013 έκθεσης της ΔΕΕ αναφέρεται ότι η ανάλυση του γενετικού τύπου STL που αναφέρεται στην ανάλυση του βιολογικού υλικού που περισυνελέγη από το δείγμα 1, δηλαδή από την επιφάνεια του δείγματος με το σκρατς και με την υπ’ αριθμ. 3022/9/12456 (…) στις 12/02/2013 έκθεση της εργαστηριακής πραγματογνωμοσύνης της ΔΕΕ και στα συμπεράσματά της ο γενετικός τύπος του Πολίτη Δημητρίου αναφέρεται ότι ταυτίζεται με τον γενετικό τύπο ατόμου ΤΕ48 όπως αυτός προσδιορίστηκε από την ανάλυση του δείγματος 1, τζόκεϊ. Ετσι δεν τίθεται ζήτημα ελλιπούς καταγραφής των δεδομένων και σαφώς τεκμηρίωσης, υποθέτω στις εκθέσεις συμπερασμάτων και παραβίασης υπερασπιστικού δικαιώματος, όπως ισχυρίζεται ο κατηγορούμενος Πολίτης. Κατόπιν αυτού θεωρώ ότι η ένσταση δεν ευσταθεί και πρέπει να απορριφθεί.

Ετσι το δείγμα από το βιολογικό υλικό, απ’ το καπέλο τύπου τζόκεϊ, από την επιφάνεια του ανοίγματος με το σκρατς που ήταν μέσα στο υπ’ αριθμ. ΝΒΕ-2417 ΙΧ επιβατικό αυτοκίνητο, που είναι το κλεμμένο αυτοκίνητο που είχαν χρησιμοποιήσει οι δράστες για την μετάβασή τους στην τράπεζα και για την συνέχεια διαφυγή τους και βρέθηκε εγκαταλελειμμένο, προέρχεται από τον Δημήτρη Πολίτη, σύμφωνα με την πραγματογνωμοσύνη αυτή. Η πρώτη εκτίμηση που μπορεί να γίνει είναι ότι ο κατηγορούμενος Πολίτης ήταν ήδη μέσα στο αυτοκίνητο αυτό που χρησιμοποιήθηκε από τους ληστές για την μετάβαση τους στην τράπεζα και την διαφυγή τους. Που οδηγεί στο συμπέρασμα ότι αυτός είναι ένας από τους δράστες της ληστείας, αφού όλοι οι επιβαίνοντες στο ΙΧ επιβατικό αυτό συμμετείχαν στην ληστεία.

Θα μπορούσαμε να σταματήσουμε εδώ την περαιτέρω έρευνα. Αν σταματήσουμε εδώ όμως την διερεύνηση, θεωρούμε ότι έχουμε επιτελέσει το καθήκον μας και την πλήρη και εξαντλητική κάθε δυνατής πτυχή έρευνα της υπόθεσης στο συγκεκριμένο θέμα και κατηγορία; Οπως έχουμε υποχρέωση άλλωστε διότι θα μας διακατέχει αυτή η νομική αντίληψη ότι υπάρχει έλλειμμα επιμελούς εξέτασης. Ετσι θεωρώ ότι πρέπει να προχωρήσουμε την περαιτέρω έρευνα, εξέταση και προβληματισμό στη διερεύνηση της υπόθεσης και την εκτίμηση των αποδεικτικών στοιχείων μέσα στα πλαίσια της υποχρέωσης να διερευνάται κάθε πτυχή της υπόθεσης μέχρι εξάντλησης και της τελευταίας δυνατής διερεύνησης, να τις θέσουμε στη  βάσανο της δικαστικής σκέψης και δικαστικής εκτίμησης και να επιλέξουμε την πιο (…) και δίκαιη κατά το δυνατό οδό δικανικής κρίσης που θα ακολουθήσουμε. Ενόψει όλων των παραπάνω προβληματισμών, όταν κατά την απονομή της δικαιοσύνης τίθενται θέματα DNA σε κάθε ερευνητέα και προς κρίση υπόθεση, τα αποτελέσματα DNA, τα αποτυπώματα, συνεκτιμούνται κατόπιν ενδελεχούς και λεπτομερούς έρευνας όλων των στοιχείων και συνθηκών, λαμβάνοντας υπόψη όλων όσων ανέφερα σχετικά με την εξέταση DNA και τούτο ακόμη περισσότερο σε περιπτώσεις που λόγω του είδους και της φύσης των ευρημάτων και των συνθηκών των διαφόρων παραγόντων είναι απαραίτητη αυτή η διερεύνηση.

(…) να υπάρχουν πολλά ερωτήματα και τέτοια σημεία (…) θα πρέπει τα μονοπάτια της σκέψης και της κρίσης να είναι πλήρως  φωτισμένα σε κάθε σημείο και σ’ αυτές βέβαια τις περιπτώσεις που αναφέραμε. Ετσι στην προκειμένη περίπτωση μας θεωρεί ο (…) σε παραπέρα έρευνα εκτός των άλλων και το είδος του ευρήματος, ένα κινητό πράγμα, ένα καπέλο. Ετσι και ο προβληματισμός κατά την εκτίμηση τέτοιου είδους αντικειμένων που ανιχνεύονται γενετικά ευρήματα. Θα πρέπει  να αναλογιστούμε ότι πρόκειται για καπέλο που από την καθημερινή πρακτική και εμπειρία μας υπάρχει η ευκολία εναλλαγής κατόχων, αλλά και πρόσκαιρης επαφής αυτού με κάποιο ή του γενετικού υλικού αυτού. Επίσης πρέπει να ληφθεί υπόψη ότι πρόκειται για ένα κινητό που από την καθημερινή πρακτική επίσης δεν μπορεί να υπάρχει ποτέ βεβαιότητα, να είναι κανείς σίγουρος, για την λογική και τοπική πορεία και διαδρομή της χρήσης του, τους τόπους που αυτό βρισκόταν σε κάθε χρονική στιγμή, τα άτομα που ήρθαν σε επαφή μαζί του και τους σκοπούς και τις ενέργειες αυτών τελικά σε σχέση με την διερευνώμενη πράξη (…). Εχουμε σαφή εικόνα που βρισκόταν το αντικείμενο αυτό; Το κινητό, το καπέλο, κι αυτήν την παρουσία του σε κάθε χρονική στιγμή; Πότε ήρθε κάποιος και πώς σε επαφή μ’ αυτό και πού; Θεωρώ ότι δεν μπορούμε να γνωρίζουμε τον χρόνο και τον τόπο που έρχεται κάποιος σε επαφή μ’ αυτό, σύμφωνα και με τα παραπάνω αναφερόμενα. Δεν μπορούμε να έχουμε εικόνα για την κίνηση και την σωματική παρουσία του ιδίου σε κάθε χρονική στιγμή, να γνωρίζουμε πού αυτό βρισκόταν. Δημιουργούνται αυτοί οι προβληματισμοί από την φύση αυτού του αντικειμένου, κινητού πράγματος που βρέθηκε το βιολογικό υλικό, που δεν συνδέεται πάντοτε απόλυτα και προσωπικά με αυτόν που κάποια στιγμή το κατείχε ή ήρθε σε επαφή με αυτόν και δε σημαίνει ότι όπου βρίσκεται αυτό είναι ή ήταν κι ο ίδιος. Και επομένως, δεν μπορεί να αποτελεί  και απόδειξη για τις κινήσεις και την σωματική παρουσία αυτού που κάποια στιγμή το κατείχε ή το φόρεσε ή με κάποιο τρόπο ήρθε σε επαφή το γενετικό του υλικό με αυτό.

Τονίζεται έτσι η σημασία της προσοχής που πρέπει να επιδεικνύεται όταν έχουμε τέτοιου είδους ευρήματα. Θα πρέπει μετά μεγάλης επιμελείας να διεξάγεται η δικαστική διερεύνηση και η αποδοχή των στοιχείων με DNA σε τέτοιες περιπτώσεις, γιατί μπορεί να οδηγήσουν σε λανθασμένες εκτιμήσεις και πολύ περισσότερο να εμπλακούν και άτομα που μπορεί να μην έχουν σχέση με κάποια αξιόποινη πράξη, που συνδέεται με αυτό το αντικείμενο από την επαφή και μόνο με αυτό, κάποια χρονική στιγμή. Ειδικά δέχομαι το καπέλο στο ΙΧ επιβατικό αυτοκίνητο που επέβαιναν όσοι συμμετείχαν στην ληστεία. Θεωρούμε ότι έχουμε το δεδομένο της επαφής του καπέλου με το σώμα του Πολίτη, από το γενετικό υλικό του που ταυτοποιήθηκε. Το πότε έγινε όμως αυτή η επαφή γνωρίζουμε; Και με ποιες συνθήκες; Είναι δικό του; Ή ήρθε σε επαφή με αυτό το καπέλο ο ίδιος ή κάποιο γενετικό υλικό αυτού και με ποιο τρόπο; Και αν κι αυτός το DNA του οποίου βρέθηκε στο καπέλο, ο Πολίτης, ήταν κι ο ίδιος μέσα στο ΙΧ επιβατικό αυτοκίνητο; Αλλά υποθέτουμε και συμπερασματικά ότι είναι και δικό του το καπέλο, ότι ήταν πάντα στην κατοχή του και βέβαια και μέσα στο ΙΧ επιβατικό αυτοκίνητο. Αρα κι ίδιος ήτανε κι αυτός μέσα στο αυτοκίνητο και έλαβε μέρος στην ληστεία στην τράπεζα, επειδή βρέθηκε το καπέλο στο αυτοκίνητο που ήτανε αυτό που (…) στην ληστεία. Εχουμε πιθανότητα και καταφεύγουμε σε υποθέσεις. Βεβαιότητα έχουμε; Αυτή η πιθανότητα που αντλείται από αυτό το στοιχείο, πρέπει να ενισχυθεί αυτό και από άλλα στοιχεία για να μετασχηματιστεί σε βεβαιότητα, έστω και σχετική, για να αχθούμε με κάποια σιγουριά στην κρίση ότι πράγματι αυτός ήτανε μέσα στο αυτοκίνητο και ένας εκ των δραστών της ληστείας.

Οπως σε κάθε ποινική υπόθεση πρωτίστως γίνεται εκτίμηση κάθε αποδεικτικού στοιχείου. Εξαρτάται από την βαρύτητα, την ποιότητα και σημασία αυτού που θα γίνει αποδεκτό αν θα ληφθεί υπόψη. Αν είναι τόσο ισχυρό, που από μόνο του αρκεί για τη θεμελίωση του διερευνώμενου αδικήματος. Ή είναι ανάγκη ο συνδυασμός στοιχείων; Χωρίς να μπορεί να γίνεται υπερεκτίμηση κάποιου στοιχείου, αν αυτό δεν είναι αρκετό. Ετσι, όπως κάθε στοιχείο, και αυτό της εξέτασης DNA, όπως ανέφερα, θα πρέπει να λαμβάνεται υπόψη σε συνδυασμό και με άλλα στοιχεία, όταν το απαιτούν ο συνθήκες και διάφοροι παράγοντες και οποιαδήποτε άλλη παράμετρος της συγκεκριμένης πράξης. Μέσα στο πλαίσιο διερεύνησης κάθε στοιχείου, ρόλο διαδραματίζει η ποιότητα και η σημασία αυτού. Μπορεί να είναι τόσο ισχυρό αντικειμενικά, που να αρκεί για την επιβεβαίωση της κατηγορίας. Λόγω της ιδιαιτερότητας του στοιχείου της εξέτασης DNA, σύμφωνα με όσα εξέθεσα για την έρευνα που πρέπει να γίνεται όταν έχουμε βιολογικό υλικό και εξέταση αυτού, σημασία έχει και ο συνδυασμός και άλλων παραγόντων και (…), δηλαδή να λαμβάνονται υπόψη τα σημεία, ο χώρος και ο τόπος χρόνου εύρεσης αυτού του υλικού που εντοπίζεται, του αντικειμένου επί του οποίου βρέθηκε, και η σχέση τους με το έγκλημα. Ο βαθμός αμεσότητας με αυτό και με όλες τις παραμέτρους που μπορεί να επηρεάσει  την αξιολόγηση αυτού του ευρήματος και της διαπίστωσης και κρίσης κι αυτή τη σχέση.

Στην προκειμένη περίπτωση λαμβάνοντας (…) ήταν με το είδος του αντικειμένου ένα χυτό πράγμα, καπέλο, που εντοπίστηκε DNA συγκεκριμένα του Πολίτη. Δε μπορεί από μόνο του να αποτελέσει απόδειξη  τέλεσης του αδικήματος της ληστείας. Δεν έχουμε την αμεσότητα προσώπου και στοιχείου DNA, όπως στην περίπτωση με το δείγμα αίματος του Σαραφούδη. Είναι διαφορετικοί οι παράγοντες και οι συνθήκες του ευρήματος αυτού και διαφορετική περίπτωση, όπως ανέφερα. Ετσι, είναι απαραίτητη και η ύπαρξη και ο συνδυασμός και άλλων στοιχείων. Αλλα στοιχεία όμως για τη συμμετοχή του στη ληστεία δεν έχουμε. Εδώ δεν έχουμε αποτύπωμα, βιολογικό υλικό στο αυτοκίνητο (…) αυτό. Δεν υπάρχουν στοιχεία για να μαρτυρούν τη σωματική παρουσία του Πολίτη στην τράπεζα. Δεν προέκυψε κάποιο επιπλέον στοιχείο που να ξεφεύγει η εκτίμηση από την πιθανότητα και να της προσδίδει έστω κάποια βεβαιότητα. Ακριβώς αυτό το έλλειμμα της βεβαιότητος επιχείρησε το βούλευμα να καλύψει με την αναφορά σε σχέσεις του Πολίτη με άτομα που έχουν κατηγορηθεί ή έχουν εντοπιστεί να έχουν σχέση με άτομα που θεωρούνται και έχουν χαρακτηριστεί ως μέλη των Πυρήνων της Φωτιάς και προς επιβεβαίωση για τη σχέση αυτή. Ειδικά αναφέρεται στο βούλευμα ότι από την αστυνομική έρευνα και μετά από συλλήψεις του Νικολάου Ρωμανού, Δημητρίου Πολίτη, Μπουρζούκου, Μιχαϊλίδη για την ένοπλη ληστεία στο Βελβεντό Κοζάνης, ο κατηγορούμενος Πολίτης αναγνωρίστηκε ανεπιφύλακτα ως άτομο ελαφρώς ξυρισμένο με κοντά μαλλιά, με το οποίο συναντήθηκαν τις πρωινές ώρες 7/1/2011 οι προαναφερόμενοι Φέσας και Δημητσιάδης σε καφέ στην πλατεία Αγίας Παρασκευής στο Everest. Ή και ακόμα περισσότερα (…) αναφέρεται στο βούλευμα προς τεκμηρίωση της σχέσης Πολίτη στη ληστεία ότι διαπιστώθηκε ότι επισκεπτόταν τα σπίτια όπως και άλλα άτομα, η παρουσία του και διαμονή του σε σπίτια που αναφέρονται ότι χρησιμοποιούσαν  μέλη των Πυρήνων της Φωτιάς, προκειμένου να στηριχθεί η σχέση με τα άτομα που εμπλέκονται στους Πυρήνες της Φωτιάς ή ακόμα και η μετέπειτα κατηγορία του για τη συμμετοχή στη ληστεία στο Βελβεντό Κοζάνης. Ειδικά ακόμη στο βούλευμα αναφέρεται: σε δείγματα (αποτσίγαρα) κυλινδρικής συσκευασία σχετικής που λήφθηκαν από τα διαμερίσματα στη οδό Διστόμου 37 στον Κολωνό το βιολογικό υλικό που απομονώθηκε από αυτά προέρχεται από το Δημήτριο Πολίτη. Το (…) σε δείγμα (βιβλίο) που λήφθηκε από την οικία επί της οδού Νικολάου Πλαστήρα 14 στον Ταύρο, ότι το βιολογικό υλικό που απομονώθηκε από το παραπάνω δείγμα προέρχεται από τον Δημήτριο Πολίτη. Επίσης σε δείγματα (αποτσίγαρα) της Δ σχετικής που λήφθηκαν από απορρίμματα στην Ελλησπόντου και Σαγγαρίου στη Νέα Ιωνία Βόλου, πλησίον σπιτιού που φέρονται ότι σύχναζαν μέλη της οργάνωσης, και το βιολογικό υλικό από τα παραπάνω δείγματα προέρχεται από τον Δημήτριο Πολίτη, σε δείγματα (μπουκάλι) που λήφθηκαν από απορρίμματα στην οδό Ελλησπόντου και Εθνικών αγωνιστών στη Νέα Ιωνία Βόλου πλησίον (…) σπιτιού, ότι το βιολογικό υλικό απ' τα παραπάνω δείγματα προέρχονται από τον Δημήτριο Πολίτη. Σε (…) χώρο δειγμάτων της Δ σχετικής, που λήφθηκαν από κινητά, σταθερά αντικείμενα που λήφθηκαν από την οικεία στην οδό Σαπφούς 182 Καλλιθέα, το βιολογικό υλικό που απομονώθηκε από τα παραπάνω δείγματα, της παραπάνω σχετικής, προέρχεται από τον Δημήτριο Πολίτη. Σε δείγματα Ζ, Ι, ΙΒΔ των σχετικών, που λήφθηκαν από τους ίδιους παραπάνω χώρους και αποτελούν μείγματα βιολογικών υλικών περισσοτέρων ατόμων, στα οποία όμως το υλικό του Δημητρίου Πολίτη εμπεριέχεται πλήρως. Αυτή η ώρα, αυτή όμως ακριβώς και οποιαδήποτε σχέση του και οι παραπάνω αναφερόμενες επισκέψεις του, αποτελούν στοιχείο, όχι θεμελίωσης, αλλά θεωρώ ανατροπής και αποδόμησης της σημασίας αυτού του ευρήματος και αυτών των ευρημάτων και αποδυνάμωσης αντί θεμελίωσης της κατηγορίας. Για τον απλό λόγο ότι αφού συγχρωτιζότανε με άτομα και ερχόταν σε επαφή με αντικείμενα, κινητά μάλιστα, όπως αναφέρθηκε και έχει αφήσει, όπως επίσης αναφέρθηκε, σε πληθώρα κινητών -και όχι μόνο- πραγμάτων το γενετικό του υλικό, επόμενο και δικαιολογημένο είναι και εξηγήσιμο η εύρεση του γενετικού υλικού σε καπέλο τζόκεϊ. Ετσι ήρθε κάποια στιγμή με τρόπο που δεν γνωρίζουμε μετά βεβαιότητος, σε επαφή με αυτό και να άφησε γενετικό υλικό, που και αυτό δεν είναι σίγουρο, γιατί μπορεί να ήρθε σε επαφή διαμέσω άλλου αντικειμένου. Δηλαδή, μέσω δευτερογενούς επαφής, που δεν γνωρίζομε και πάλι με ποιον ειδικά τρόπο έμεινε DNA, ή ήταν δικό του το καπέλο και περιήλθε σε άλλα χέρια, κατοχή τρίτου, και πάλι δε γνωρίζομε από κανένα στοιχείο ότι είναι δικό του. Επομένως, δεν έχουμε κανένα στοιχείο (…) του. Ως εκ τούτου, το πώς βρέθηκε το καπέλο στο ΙΧ επιβατικό αυτοκίνητο που χρησιμοποιήθηκε για τη ληστεία, πώς σχετίζεται αυτός, το DNA που βρέθηκε, ο Πολίτης, ή δεν σχετίζεται με τους επιβαίνοντες και με την πράξη που τέλεσαν, δεν μπορούμε να αναφερθούμε μετά βεβαιότητος για τη σχέση του Πολίτη με τη ληστεία και με αυτούς που διέπραξαν τη ληστεία. Λόγω της φύσεως αυτού του κινητού πράγματος που δε γνωρίζομε πού, πότε και από ποιους βρέθηκε να έρθει σε επαφή απευθείας ή μέσω δευτερογενούς επαφής, μέσω δηλαδή κάποιου άλλου αντικειμένου ή με άλλο τρόπο. Και ακόμα, αν άφησε DNA εκείνος που πράγματι έχει σχέση με το ΙΧ και με τη ληστεία, όπως επισημάνθηκε και παραπάνω. Είμαστε σίγουροι ότι δε χρησιμοποιήθηκε από κάποιον άλλον και στη συγκεκριμένη περίπτωση δράστη της ληστείας, που είχε τύχει πριν με κάποιον τρόπο που δεν είμαστε και εδώ σίγουροι, χρησιμοποιήθηκε, ήρθε σε επαφή και από τον ίδιο τον Πολίτη; Ή διαμέσω κάποιου άλλου αντικειμένου αυτού, και ο οποίος μπορεί να έχει σχέσεις φιλίας, γνωριμίας με τους δράστες; Μπορεί όμως και όχι.

Ας αναλογιστούμε από την καθημερινή ιδιωτική μας πραγματικότητα, πόσες φορές έχει τύχει να έρθουμε σε επαφή με ένα καπέλο που δεν είναι δικό μας, με μία παροδική πρόβα ή αποκτώντας ένα καπέλο, που επίσης δεν είναι δικό μας, ως δωρεά, για πρόσκαιρη χρήση. Σε πόσους δεν έχει τύχει να προβάρουν ένα καπέλο, να το δωρίσουν, να το χαρίσουν, να δεχτούν δωρεά αυτού, ή να το εναποθέσουνε σε ένα χώρο με άλλα αντικείμενα που επίσης έχουν έρθει σε επαφή με άλλα άτομα, με τρίτους. Τότε όλοι αυτοί είναι και είμαστε εν δυνάμει και υποψήφιοι συμμέτοχοι σε αξιόποινη πράξη, αν τύχει αυτό το καπέλο, με το οποίο ήρθαμε κάποια στιγμή σε επαφή, με το οποίο ήρθαν κάποια στιγμή σε επαφή με αυτό, με οποιοδήποτε τρόπο, να αποτελέσει πειστήριο κάποιου εγκλήματος. Ακόμη όπως αναφέρθηκε το συμβούλιο με το βούλευμά του (…) την κρίση ότι συμμετείχε στη ληστεία, εκτός των επισκέψεών του στα παραπάνω σπίτια, όπως εκτέθηκε, και λόγω της κατηγορίας του για τη ληστεία στο Βελβεντό Κοζάνης. Γίνεται δανεισμός στοιχείων από άλλη υπόθεση και υποθέσεις που εκδικάστηκαν και μάλιστα χωρίς να έχουν γίνει αμετάκλητες. Πρέπει να απομονωθεί αυτή η χρήση στοιχείων από άλλη και άλλες υποθέσεις, που και η δικονομική τάξη το επιβάλλει. Να απομονωθεί και αυτή η κατηγορία ή και καταδίκη του για τη συμμετοχή αυτή που δεν αποτελεί άνευ άλλου και απόδειξη για τη συμμετοχή του στη ληστεία στην τράπεζα στο Φιλώτα. Δε θα χρειαζότανε και διεξαγωγή της δίκης, άλλωστε σε αντίθετη περίπτωση. Θα χαθούμε στον κυκεώνα εκδοχών και υποθέσεων και θα απομακρυνθούμε από την απαιτούμενη, πέρα από κάθε αμφιβολία δικανική κρίση. Ετσι υπάρχει ο κίνδυνος να (…) μια δικαστική διερεύνηση σε λανθασμένα συμπεράσματα και το χειρότερο από άποψη δικαστικής κρίσης, σε δικαστική πλάνη.

Ο ίδιος τι λέει; Δεν μας λέει τίποτα, αφήνει την κρίση μας για αυτόν στα χέρια μας. Είμαι υποχρεωμένη να εκφέρω όλες τις σκέψεις, κρίσεις και σφαιρικά όλες τις εκδοχές. Να μπουν στη νοητή ζυγαριά, που δε ζυγίζει όμως με το κιλό, αλλά με την ποιότητα και τη σημασία κάθε στοιχείου. Οπότε υπάρχει η βάσανος εδώ, ποια είναι η ορθή και δικαία κρίση. Μια εκδοχή θα ήταν πράγματι και ο ίδιος μέσα στο αυτοκίνητο και κατ' επέκταση να έλαβε μέρος στη ληστεία. Αλλη εκδοχή να μην ήταν ο ίδιος μέσα στο αυτοκίνητο, σύμφωνα με τα παραπάνω. Ακολουθώντας την πρώτη εκδοχή, οδηγείσαι σε ενοχή, βασίζεται και το συμπέρασμα σε πιθανότητα και υποθέσεις. Δεν είμαστε βέβαιοι για τούτο. Δεν έχουμε αυτή την αίσθηση της ασφάλειας για την κρίση μας που σε κάθε περίπτωση μας τη δίνουν όλα τα ευρήματα και τα στοιχεία. Αναλογιζόμενοι σύμφωνα με τα παραπάνω τη φύση και το είδος του κινητού αυτού πράγματος και όλα τα σχετικά σοβαρά θέματα που ανακύπτουν από την αξιολόγηση ευρημάτων DNA σε αυτό, και εφόσον είναι δυνατό να έχει διαδραματιστεί άλλη σειρά πραγματικών γεγονότων, για τα οποία έχουμε άγνοια, πώς θα κλίνουμε υπέρ της πρώτης εκδοχής; Πωώ θα εκφράσω βεβαιότητα;

Ετσι η κρίση μας ,παραπαίοντας σε πιθανότητα και όχι βεβαιότητα, κλονίζεται η ορθότητά της και δημιουργούνται αμφιβολίες. Αμφιβολίες εξαιτίας όλων των συνθηκών και του αντικειμένου που βρέθηκε το γενετικό αποτύπωμα. Που στηρίζονται και σε άλλους παράγοντες και συνθήκες και στοιχεία που μας αναγκάζουν να προχωρήσουμε περισσότερο στην αναζήτηση της αλήθειας, διερευνώντας την υπόθεση από όλες τις παραμέτρους και από κάθε πλευρά. Πώς θα καταλήξει η κρίση μας; Η ζυγαριά πού θα κλίνει; Εγώ θα κλίνω υπέρ αυτών των αμφιβολιών του δικονομικού αξιώματο,ς που είναι και το δικονομικό αξίωμα άλλωστε υπέρ του κατηγορουμένου. Οταν γεννιούνται αμφιβολίες, η δικαστική συνείδηση δεν μπορεί ποτέ να είναι (…) για την κρίση της. Ετσι τα υπάρχοντα στοιχεία δεν είναι ικανά για να θεμελιώσουν την πράξη της ληστείας σε βάρος του κατηγορούμενου Πολίτη και βέβαια της διακεκριμένης στην περίπτωση οπλοφορίας και διακεκριμένης κλοπής αυτοκινήτου.

(…) τώρα οι κατηγορούμενοι Ντάλιος και Χαρίσης κατηγορούνται για την πράξη της απλής συνέργειας σε ληστεία από κοινού, από δράστες που είχαν καλυμμένα τα χαρακτηριστικά του προσώπου τους, με σκοπό την τέλεση του εγκλήματος της παραγράφου 1, του άρθρου 187Α του ποινικού κώδικα.

Τώρα ειδικότερα (…) είναι η κατηγορία σύμφωνα με το βούλευμα. Στο από πρόθεση ότι παρείχαν απλή συνδρομή πριν και κατά την τέλεση της πράξης που διέπρατταν τέσσερα άτομα, μεταξύ των οποίων οι κατηγορούμενοι Σαραφούδης, Μιχαηλίδης, Πολίτης , μια γυναίκα της οποίας τα στοιχεία δεν έχουν ακόμα εξακριβωθεί, με σωματική βία εναντίον προσώπου ή με απειλές ενωμένες με επικείμενο (…) κίνδυνο σώματος ή  ζωής (…) που αφαίρεσαν από άλλον ένα κινητό πράγμα με σκοπό να του (…), οι παραπάνω δράστες ενήργησαν από κοινού με καλυμμένα τα χαρακτηριστικά του προσώπου τους. Συγκεκριμένα, στις 28 Νοεμβρίου του ’12, περί ώρα τρεις παρά τέταρτο, ήρθαν στο υποκατάστημα της Αγροτικής Τράπεζας στο Φιλώτα Φλώρινας τα παραπάνω τέσσερα άτομα που είχαν καλυμμένα τα χαρακτηριστικά του προσώπου τους με μαύρο σκούφο fullface, κρατώντας στα χέρια τους όπλα, τρία καλάσνικοφ και ένα ούζι, και με την απειλή των όπλων αυτών αφαίρεσαν το ταμείο της τράπεζας, το συνολικό ποσό των 134.141,37, το οποίο τοποθέτησαν σε ένα μεγάλο σάκο με σκοπό να (…) παράνομα. Στην συνέχεια απομακρύνθηκαν από τον τόπο της ληστείας προς την πλευρά της Πτολεμαϊδας. Την πιο πάνω πράξη τέλεσαν από κοινού με σκοπό να προπαρασκευάσουν την προαναφερόμενη με στοιχείο (…) προκειμένου να τροφοδοτήσουν την πιο πάνω οργάνωση με τα αναγκαία χρήματα που οι κατηγορούμενοι (…) τον πιο πάνω τόπο και χρόνο (…) στο υπ’ αριθμόν ΙΖΜ-9344 ΙΧ επιβατικό αυτοκίνητο, μάρκας Hyundai μοντέλο (…), χρώματος ασημί, ιδιοκτησίας της εταιρίας (…)που είχε μισθώσει ο συγκατηγορούμενος Χαρίσης Πούλιος που ήταν στη θέση του συνοδηγού (…) ενώ ο Ντάλιος βρισκόταν στην θέση του οδηγού, το οποίο ήταν σταθμευμένο στην επαρχιακή οδό Φλώρινας-Εδεσσας, στη διασταύρωση (…) σε απόσταση οχτώ χιλιομέτρων περίπου από τον τόπο της ληστείας και το (…) από κοινού τον χώρο με σκοπό να ειδοποιήσουν τους ένοπλους ληστές για την ύπαρξη κινδύνου. Καθώς και μετά την τέλεση της ληστείας να διευκολύνουν την διαφυγή των ληστών από τον τόπο τέλεσης της ληστείας. Επίσης, σύμφωνα με το βούλευμα, καθόλη τη διάρκεια της ληστείας οι δράστες επικοινωνούσαν μεταξύ τους αλλά και με τους συνεργούς τους, τον Ντάλιο και τον Χαρίση, που βρισκόταν σε απόσταση από το υποκατάστημα προκειμένου για τυχόν παρουσία αστυνομικών που βρισκόταν μέσα στην τράπεζα και έξω και με κάποιο σύστημα ενδοεπικοινωνίας ή τηλεφωνίας, φορώντας ακουστικά στα αυτιά τους. Και ότι Ντάλιος και Χαρίσης παρείχαν πράγματι απλή, υποστηρικτική συνδρομή στους συγκατηγορουμένους τους (…) της ληστείας, κινούμενοι με το παραπάνω μισθωμένο όχημα, περιφερειακά και σε απόσταση ασφαλείας οχτώ χιλιομέτρων περίπου από τον τόπο της ληστείας, για να ειδοποιήσουν αυτούς, αν παρίστατο ανάγκη, για την παρουσία αστυνομικής δύναμης, τελούντες σε τηλεφωνική ή με άλλα τεχνικά μέσα επικοινωνία μαζί τους διαρκώς. Χαρακτηριστικό δε της επικοινωνίας αυτής ήταν οι συνομιλίες των αυτουργών της ληστείας συγκατηγορουμένων τους για τον χρόνο που απέμεινε για την ολοκλήρωση της ληστείας.

Τι προέκυψε τώρα σε σχέση με την κατηγορία σε βάρος των Ντάλιου και  Χαρίση; Στις τρεις παρά τέταρτο στις 28 Νοεμβρίου του 2012, όπως αναφέρει ο αστυνομικός Κούλης που υπηρετεί  στην αστυνομική διεύθυνση της Φλώρινας, ενώ κινείτο επί της εθνική οδού Φλώρινας-Έδεσσας με αυτοκίνητο που επέβαινε και ο αστυνομικός διευθυντής της υπηρεσίας, εντόπισαν στην εθνική οδό Φλώρινας-Εδεσσας, στη διασταύρωση Πύργο, περί τα 8 χιλιόμετρα από το Φιλώτα, το υπ.αριθμόν ΙΖΝ 9344, ΙΧ επιβατικό αυτοκίνητο μάρκας Ηundai, χρώματος ασημί, ιδιοκτησίας εταιρίας ενοικιάσεων αυτοκινήτων ΑΣΑ International και αφού το προσπέρασαν, πληροφορήθηκαν για τη ληστεία στην τράπεζα στον Φιλώτα, και το οποίο θεωρήθηκε ύποπτο. Στη συνέχεια επιστρέφουν να δουν τα στοιχεία του αυτοκινήτου, δίνουν σήμα να ελεγχθεί. Ετσι, αυτό στη συνέχεια, ενώ έχει περάσει τη διασταύρωση Πύργου με κατεύθυνση προς Εδεσσα και έχει φτάσει κοντά στον κόμβο Μεσημερίου, έξω από το χωριό Αγρα, κοντά στην Εδεσσα και δύο-τρία χιλιόμετρα από την Εδεσσα, ελέγχεται από αστυνομικούς της ομάδας ΔΙΑΣ της αστυνομικής διεύθυνσης Πέλλας. Σε αυτό, όπως διαπιστώθηκε, επέβαιναν στη θέση του οδηγού ο κατηγορούμενος  Φοίβος Χαρίσης Πούλιος ο οποίος και  είχε προβεί στην ενοικίασή του στις 23/11/12 και στη θέση του συνοδηγού ο κατηγορούμενος Ντάλιος. Εγιναν ερωτήσεις σε αυτούς για την παρουσία τους στην περιοχή. Είπαν ότι είναι φοιτητές και πήγαν στην Κοζάνη για να δουν ένα φίλο τους.  Στη συνέχεια οδηγήθηκαν στο Τμήμα Ασφάλειας Φλώρινας και σχηματίστηκε σε βάρος τους δικογραφία για απείθεια, επειδή κατά την κατηγορία αρνήθηκαν να υποβληθούν σε δακτυλοσκοπικό έλεγχο, με παράβαση των άρθρων 169 και 225 παρ 2 του ποινικού κώδικα. Οδηγήθηκαν συνοδεία στις 29/11/12 ενώπιον του εισαγγελέα πλημμελειοδικών Φλώρινας και με την υπ’ αρ 480 του 12 απόφαση του Μονομελούς Πλημμελειοδικείου Φλώρινας κατά την αυτόφωρη διαδικασία κηρύχθηκαν αθώοι αυτής της κατηγορίας για άρνηση υποβολής σε δακτυλοσκοπικό έλεγχο.

Τώρα, για να διερευνήσουμε (…) με τον ρόλο των κατηγορούμενων αυτών Ντάλιου και Χαρίση στην πράξη και ειδικά ως απλών συνεργών, με την κατηγορία αυτή, θα πρέπει να εξετάσουμε ποιες πράξεις, ενέργειες πρόεκυψε ότι έκαναν, ώστε να θεωρούνται ότι κινήθηκαν μέσα στα πλαίσια αυτής της βοήθειας που κατηγορούνται, να μιλάμε δηλαδή ότι παρείχαν πλήρη συνδρομή. Σε ποιο βαθμό την παρείχαν, τις δυνατότητες που είχαν για να παρέχουν αυτή τη βοήθεια, και  να διερευνήσουμε κάθε θέμα σχετικό με αυτή την κατηγορία. Εν ολίγοις, το μόνο θέμα όσον αφορά  το νομικό μέρος, ομολογία για την απλή συνέργεια, κατ’ αρ. 47 παρ. 1 του ποινικού κώδικα, όποιος -εκτός από την περίπτωση παρ. 1 στοιχείο β του προηγούμενου εδάφιου 46- παρέχει με πρόθεση σε άλλον οποιαδήποτε συνδρομή πριν από την τέλεση ή κατά την τέλεση της πράξης που ετέλεσε, τιμωρείται ως συνεργός με ποινή ελαττωμένη κατ’ άρθρο 82 του ΠΚ. Από την διάταξη αυτή του άρθρου συνάγεται ότι η αντικειμενική υπόσταση της απλής συνέργειας πραγματώνεται με οποιαδήποτε βοηθητική της κύριας πράξη και συνιστά οποιοδήποτε συνδρομή, υλική η ψυχική, θετική η υποθετική, η οποία χωρίς να ‘ναι άμεση παρέχεται στον αυτουργό εν γνώσει εκείνου που την παρέχει ότι ο αυτουργός διαπράττει ορισμένο (…) Ο δόλος συνίσταται στη γνώση της τέλεσης από τον αυτουργό ορισμένης αξιόποινης πράξης και της βούλησης ή της αποδοχής να συμβάλλει με την συνδρομή του στην πραγμάτωσή του, χωρίς να είναι ανάγκη να γνωρίζει λεπτομέρειες της πράξης και ιδίως πού, πότε και υπό ποιες συνθήκες θα τελεστεί από τον αυτουργό της πράξης (…) ηθελημένη όμως υποστήριξη από το δράστη της τέλεσης ορισμένης πράξης προς τον αυτουργό κατά την πράξη και κατά την τέλεση αυτής, που συνδέεται κατά τέτοιο τρόπο, ώστε χωρίς την υποστήριξη αυτή η τέλεση και ολοκλήρωση της πράξης να μην είναι δυνατή κάτω από τις συνθήκες που διαπράχτηκε, δεν αποτελεί απλή συνέργεια αλλά άλλη κατά περίπτωση μορφή συμμετοχής.

Από τη διάταξη αυτή προκύπτει ότι οποιαδήποτε υλική  η ψυχική συνδρομή, θετική ή υποθετική, που παρέχεται στον δράστη του εγκλήματος και δεν είναι άμεση και κατά την εκτέλεση αυτού κατά το άρθρο 46 παρ 1β του ΠΚ . Εν γνώσει δε του παρέχοντος αυτής της υπό του αυτουργού τελέσεως ορισμένου εγκλήματος, συνιστά απλή συνέργεια. Η παρεχομένη συνδρομή, είτε υλική είτε ψυχική, πρέπει να συνδέεται αιτιωδώς με την κατάφαση της αντικειμενικής υπόστασης του εγκλήματος . Ειδικότερα η ψυχική συνδρομή  μπορεί να (…) με συμβουλές, υποδείξεις για τον τρόπο τέλεσης με την ενεργό παρουσία του απλού συνεργού στον τόπο της πράξης με την ηθική ενίσχυση της απόφασης που ο αυτουργός έχει λάβει για την τέλεση της πράξης, καθώς και με την ενθάρρυνση αυτού με οποιοδήποτε τρόπο ή την παροχή υποσχέσεως του συνεργού να βοηθήσει σε αυτήν με την παρουσία του κοντά στον τόπο του εγκλήματος, για συγκάλυψη του εγκλήματος με την εξάλειψη των ιχνών, ή και την συνδρομή μετά την πράξη με τη βοήθεια διαφυγής του αυτουργού, τον οποίο ο συνεργός αναμένει στον τόπο π.χ. της ληστείας με αυτοκίνητο για να τον παραλάβει. Η απλή συνδρομή συνίσταται σε πράξεις δευτερευούσης σημασίας και μπορεί να (…) πριν ή κατά  την εκτέλεση της άτυπης πράξης και όχι μετα από αυτήν, εκτός αν ο συνεργός εκ των πρότερων αναλαμβάνει έναντι του αυτουργού την εξάλειψη των ιχνών του εγκλήματος ή τη ματαίωση της δίωξης του δράστη. Η δια της φυσικής παρουσίας του συνεργού στην ενίσχυση της εγκληματικής απόφασης του αυτουργού συνιστά απλή συνέργεια με τη μορφή της παροχής ψυχικής συνδρομής και η υλική είναι αυτή που τελείται με τις υλικές πράξεις και συνιστάται σε προπαρασκευαστικές πράξεις και τη μεταφορά στον τόπο του εγκλήματος ή προμήθεια των μέσων - οργάνων με τα οποία τελέστηκε το έγκλημα ή κατόπτευση του χώρου. Η σχετική νομολογία: η 14/67 του 2008, του Αρείου Πάγου, 497 του ’14, 1588 του 2000.

Θα πρέπει να κατανοήσουμε την θέση στην οποία βρίσκονταν οι Ντάλιος και Χαρίσης, μια κατά το δυνατόν νοητή περιγραφή της τοποθεσίας της περιοχής. Σημείο αναφοράς ο Φιλώτας, όπου και η ληστεία. Εχουμε την αρτηριακή οδό που συνδέει την Πτολεμαΐδα προς νότο-Φιλώτα και αμύνταιο προς το βορρά. Αυτή η αρτηρία διασταυρώνεται με το οδικό δίκτυο Φλώρινας-Εδεσσας. Το Αμύνταιο βρίσκεται πάνω από αυτή τη διασταύρωση, προς βορρά, ενώ κάτω από τη διασταύρωση, προς νότο, ο Φιλώτας και μετά η Πτολεμαΐδα, όπως λέχθηκε. Ο Φιλώτας από τη διασταύρωση αυτή βρίσκεται περίπου 2,7 χιλιόμετρα. Η Πτολεμαϊδα βρίσκεται σε απόσταση 13 χιλιόμετρων από το Φιλώτα. Το Αμύνταιο βρίσκεται σε απόσταση 6 χιλιομέτρων περίπου από τη διασταύρωση και δέκα χιλιόμετρα περίπου από το Φιλώτα. Η Φλώρινα βρίσκεται μετά το Αμύνταιο, βορειότερα, σε απόσταση 30 χιλιόμετρα από το Αμύνταιο, από τη διασταύρωση αυτή και από το Φιλώτα 38 χιλιόμετρα και συνδέεται με την Εδεσσα με αυτό το εθνικό δίκτυο οδού Φλώρινας-Εδεσσας και σε απόσταση 80 χιλιόμετρων περίπου από την Έδεσσα. Τώρα, ακολουθώντας την διαδρομή από την εθνική οδό Φλώρινας-Εδεσσας με κατεύθυνση από Φλώρινα προς Εδεσσα και από τη διασταύρωση της οδού αυτής με την αρτηριακή οδό που συνδέει Αμύνταιο-Φιλώτα-Πτολεμαϊδα, κατευθυνόμενοι προς Έδεσσα και σε απόσταση 12 χιλιομέτρων από τη διασταύρωση αυτή, βρίσκεται η διασταύρωση Πύργο -όπως λέγεται- και η οποία βρίσκεται δεκαπέντε χιλιόμετρα από το Φιλώτα. Κατόπιν, σε απόσταση 30 χιλιομέτρων, συναντάται το χωριό Αγρα και μετά ο κόμβος Μεσημερίου, και έξω από το χωριο Αγρα, κοντά στην Εδεσσα και δύο τρία χιλιόμετρα από Έδεσσα. Υπάρχουν και άλλοι επαρχιακό οδοί που οδηγούν προς Πύργο, διατρέχουν την περιοχή κάτω από την εθνική οδό, μεταξύ Φιλώτα και Εδεσσας. Επίσης βρίσκονται τα χωριά και πλησιέστερα στο Φιλώτα, ο Πελαργός, Κομινά, και πιο απομακρυσμένα οι Πύργοι κοντά στη διασταύρωση Πύργο, ο Αντίγονος. Αυτός ο γεωγραφικός κατατοπισμός, το αναφέρω γιατί θεωρώ έχει σημασία και αυτός για τη διερεύνηση της πράξης. Ετσι, μόλις έγινε γνωστή στην αστυνομία η διάπραξη της ληστείας στην τράπεζα του Φιλώτα, περιπολικά θα έσπευδαν είτε από το Αμύνταιο είτε από την Πτολεμαΐδα, που είναι και πιο πλησίον στο Φιλώτα, κυρίως από Αμύνταιο που είναι ακόμα πλησιέστερα στο Φιλώτα, δέκα χιλιόμετρα, όπως και κατέφθασαν από το Αμύνταιο τελικά. Ακολουθώντας την πορεία του περιπολικού από την οδό που συνδέει το Αμύνταιο με τον Φιλώτα και τοποθετείται χωροταξικά, σύμφωνα με τα παραπάνω, με κατεύθυνση προς  το Φιλώτα, θα περνούσε κάθετα τη διασταύρωση του εθνικού δικτύου οδού Φλώρινας-Εδεσσας με το οδικό δίκτυο Αμύνταιου-Φιλώτα-Πτολεμαϊδας, κατευθυνόμενο προς αυτό το δίκτυο, και δε θα συνέχιζε να κινείται επί της εθνικής οδού και μετά τη διασταύρωση αυτή, χωρίς να κατευθυνθεί προς Έδεσσα, δηλαδή προς την κατεύθυνση που βρίσκονταν οι κατηγορούμενοι. Δεν επρόκειτο να περάσουν από εκείνο το σημείο που βρίσκονταν οι κατηγορούμενοι τα περιπολικά είτε από Πτολεμαίδα είτε από Αμύνταιο κατευθυνόμενα προς Φιλώτα. Λαμβάνοντας μάλιστα υπόψη το γεγονός, ότι κατά το χρόνο που λάμβανε χώρα η ληστεία, εκείνο το χρονικό διάστημα εντοπίστηκε, σύμφωνα με όσα αναφέρθηκαν, το ΙΧ που επέβαιναν Ντάλιος και Χαρίσης στη διασταύρωση Πύργο, δηλαδή σε απόσταση 12 χιλιομέτρων από τη διασταύρωση από την οποία θα διερχόταν το περιπολικό κατευθυνόμενο προς Φιλώτα. Σύμφωνα με τις αναφερόμενες χιλιομετρικές αποστάσεις, από τη διασταύρωση Πύργο, που κατά  τις μαρτυρίες των αστυνομικών έγινε αντιληπτό το ΙΧ επιβατικό αυτοκίνητο που επέβαιναν οι Ντάλιος και Χαρίσης, ήταν αδύνατο να έχουν αυτοί εικόνα της κίνησης της οδού που οδηγούσε από Αμύνταιο προς Φιλώτα, δε φαινόταν ο δρόμος, δεν υπήρχε οπτική επαφή με αυτόν που οδηγούσε από και προς το Αμύνταιο και προς το Φιλώτ,α και από την κατεύθυνση που κινήθηκε το περιπολικό από το Αμύνταιο για να μεταβεί στην τράπεζα στον Φιλώτα μετά τη ληστεία, λόγω και της μεγάλης για την αντίληψη αυτής της κίνησης χιλιομετρικής απόστασης, αφού από τη διασταύρωση αυτή που θα διερχόταν το περιπολικό κατευθυνόμενοι προς το Φιλώτα οι κατηγορούμενοι βρίσκονταν σε απόσταση 12 χιλιομέτρων, όπως έξαλλου αναφέρει και ο αστυνομικός Κούλης. Από αυτή τη διασταύρωση, λέει ο αστυνομικός Κούλης, στους Πύργους που εντοπίστηκε το αυτοκίνητο που επέβαιναν οι Ντάλιος και Χαρίσης, μπορείς να δεις μόνο τα αυτοκίνητα που πάνε από Εδεσσα για Φλώρινα και από Φλώρινα για Εδεσσα και, όπως αναφέρει ο αστυνομικός Γεωργιάδης, το όχημα (εννοεί το περιπολικό) έφυγε από το Αμύνταιο, διότι αν ερχόταν περιπολικό κι ότι αν ερχόταν περιπολικό από το Αμύνταιο ή από την Πτολεμαϊδα στο σημείο που ήταν δε θα το έβλεπαν. Ετσι δεν ισχύει αυτό που επίσης ο αστυνομικός Γεωργιάδης ανέφερε, ότι δηλαδή στη διασταύρωση κάθονταν, κατά τη δική του άποψη, για να δούνε αν έρχεται περιπολικό από τη Φλώρινα ή την Πτολεμαίδα. Από τη Φλώρινα δε θα πήγαινε περιπολικό λόγω της και μεγαλύτερης χιλιομετρικής απόστασης από το Φιλώτα, και πολύ περισσότερο δεν μπορούσαν να αντιληφθούν την κίνηση από Φλώρινα, αφού είναι και μετά το Αμύνταιο. Επίσης, ο αστυνομικός Κατσαδούρης, πήγε στην περιοχή και επειδή είναι γνώστης αυτής είπε ότι στο σημείο που εντόπισαν Ντάλιο και Χαρίση, τους Πύργους, δεν έχει ορατότητα να δεις ούτε από Αμύνταιο ούτε από Πτολεμαΐδα ούτε από Φλώρινα. Εκείνο το σημείο έχει βουνά. Η ευθεία μπορεί να είναι ένα χιλιόμετρο και στα διακόσια μέτρα μπορείς να δεις αυτοκίνητο. Επίσης, ο αστυνομικός Κολυβάς αναφέρει ότι ο εντοπισμός τους έγινε στις 4 παρά τέταρτο το μεσημέρι στον κόμβο του Μεσημερίου. Τα φανάρια είναι μεταξύ Εδεσσας και Μεσημερίου. Από τη διασταύρωση Πύργου είναι 20 λεπτά με 25. Ο Φιλώτας, από την άλλη, από την Εδεσσα είναι 35 λεπτά. Επομένως, δεν υπήρχε δυνατότητα εποπτείας του χώρου και επομένως (…) οποιαδήποτε διακίνηση του δρόμου από τους κατηγορουμένους Ντάλιο και Χαρίση. Δεν είχε κανένα νόημα καμία ουσιαστική σημασία από άποψη παροχής συνδρομής η παρουσία τους σε αυτό το σημείο, λόγω αυτής της αδυναμίας να έχουν επίβλεψη των δύο διαδρομών και (…) που ενδεχομένως που θα μπορούσαν να προσφέρουν βοήθεια στους δράστες της ληστείας, είτε ως πληροφόρηση για την κίνηση και ειδικά για την δράση των περιπολικών, είτε ως βοήθεια διευκόλυνσης διαφυγής.

Επομένως δεν ευσταθεί το αναφερόμενο από τον μάρτυρα αστυνομικό Θεοδωρίδη, ότι και οι συνεργοί των ληστών, αν κάθονταν εκεί, μπορούσαν να ελέγχουν, αφού ερχόταν σε αντίθεση με τις παραπάνω επισημάνσεις και με αυτήν την χωροταξική και χιλιομετρική πραγματικότητα της απόστασης, όπως εξάλλου επισημαίνουν και οι αστυνομικοί που αναφέρθηκαν, Κατσαδούρης, Γεωργιάδης και Κούλης. Μάλιστα, πρέπει να επισημανθεί και από την μελέτη της νομολογίας του Αρείου Πάγου, απλή συνδρομή σε ληστεία με την παροχή βοήθειας για την μετάβαση, βοήθεια διαφυγής ή ενημέρωσης, αναφέρεται σε περιπτώσεις που ο απλός συνεργός βρίσκεται σε πολύ κοντινή απόσταση από τον τόπο της ληστείας. Ετσι και δεν ευσταθεί χωροταξικά το αναφερόμενο στο βούλευμα, ότι οι κατηγορούμενοι Ντάλιος και Χαρίσης παρείχαν πράγματι απλή υποστηρικτική συνδρομή στους συγκατηγορουμένους αυτουργούς, ενεργώντας βάσει εγκληματικού σχεδίου που είχαν καταστρώσει από κοινού με αυτούς, σύμφωνα με το οποίο, με κατανομή ρόλων, όταν οι τελευταίοι θα τελούσαν στον Φιλώτα Φλώρινας ληστεία στο υποκατάστημα Αγροτικής Τράπεζας, εκείνοι θα ήλεγχαν την κεντρική οδό της περιοχής που συνέδεε την πόλη της Εδεσσας με τον Φιλώτα προκειμένου να τους ειδοποιήσουν. Αφού σύμφωνα με όσα επισημάνθηκαν, όπως προέκυψε, ούτε ήλεγχαν καμία οδό που συνέδεε την πόλη της Εδεσσας με τον Φιλώτα.

Επίσης πρέπει να σημειωθεί ότι εντός του αυτοκινήτου που επέβαιναν Ντάλιος και Χαρίσης βρέθηκε η με αριθμό ΙΜΕ356911036477089 συσκευή κινητού τηλεφώνου και κάρτα SIM με αριθμό 89300100120119578873 με αριθμό κλήσης 6975916706 και σύμφωνα με τον αριθμό 369 του ‘13  έγγραφο της cosmote ανήκει στην Ευγενία Κατόπη μητέρα του Ντάλιου. Κατόπιν της διαταγής του εισαγγελέα πλημμελειοδικών  Κοζάνης με την υπ ‘αριθμόν 15 του ‘12 διάταξή του και στη συνέχεια με το υπ αριθμόν 10612 βούλευμα του συμβουλίου πλημμελειοδικών Κοζάνης, διατάχθηκε άρση του απορρήτου των επικοινωνιών και της σάρωσης των κεραιών κινητής τηλεφωνίας που καλύπτουν  την περιοχή που σημειώθηκε η ληστεία και της περιοχής που καλύπτουν το πιθανό δρομολόγιο διαφυγής. Από την έρευνα που έγινε για τις κλήσεις του παραπάνω αριθμού, από κανένα στοιχείο δεν προέκυψε  κάποια επικοινωνία από την οποία να προκύπτει σύνδεση αυτών και σχέση με τους διαπράττοντες τη ληστεία. Ετσι δεν έχει σχέση με τους Ντάλιο και Χαρίση το γεγονός ότι έγινε αντιληπτό, όπως αναφέρθηκε, κατά τη διάρκεια της ληστείας οι δράστες είχαν σύστημα επικοινωνίας μεταξύ τους και με άλλο άτομο εκτός τράπεζας. Ειδικότερα, υπάλληλοι της τράπεζας αντιλαμβάνονται ότι τα δύο άτομα που έχουν εισβάλλει στην τράπεζα έχουν σύστημα ενδοεπικοινωνίας, επικοινωνούν μεταξύ τους αλλά και με άλλο άτομο, πιθανόν και με τον δράστη που παρέμεινε και βρίσκεται έξω από την τράπεζα, αφού αυτός ήταν ορατός, όπως αναφέρθηκε, και ήταν αντιληπτός από τους μάρτυρες, ειδικά από τους υπαλλήλους, όπως αντιλαμβάνονται οι υπάλληλοι ακούγοντας μάλιστα από ανοιχτή ακρόαση του ενός να αναφέρεται η διασταύρωση, αλλά και για το χρόνο που έχουν στη διάθεσή τους, γεγονός που προκύπτει ότι το άτομο που ήταν έξω και περιφρουρούσε, σύμφωνα με τη θέση του, έξω από την τράπεζα για την χωροταξία της περιοχής, είχε ορατότητα σε απόσταση 200 με 300 μέτρα από το σημείο που είναι η τράπεζα προς τη διασταύρωση της οδού που οδηγεί προς Αμύνταιο και από την άλλη πλευρά προς τη διασταύρωση της οδού που οδηγεί προς την Πτολεμαίδα, από την άλλη. Πάντως, σύμφωνα με τα παραπάνω, δεν ήταν οι κατηγορούμενοι Ντάλιος και Χαρίσης. Τωρα άλλο θέμα αν επικοινωνούσαν με άλλα άτομα που βρίσκονταν εκτός της τράπεζας, όπως αναφέρεται στο βούλευμα, που δεν προέκυψε κάποιο στοιχείο ειδικότερα. Ετσι, δεν ευσταθεί και δεν βρίσκει κανένα έρεισμα το αναφερόμενο στο βούλευμα, ότι οι Ντάλιος και Χαρίσης παρείχαν απλή υποστηρικτική συνδρομή με το να βρίσκονται σε τηλεφωνική ή με άλλα τεχνικά μέσα επικοινωνίας μαζί τους διαρκώς. Χαρακτηριστικότερο της επικοινωνίας αυτής ήταν οι συνομιλίες των αυτουργών της ληστείας και κατηγορουμένων για τον χρόνο που απέμενε για την ολοκλήρωση της ληστείας, χωρίς βέβαια να προκύψει και με άλλα τεχνικά μέσα επικοινωνία με Ντάλιο και Χαρίση. Οπως δε αναφέρει ο αστυνομικός Κανδαλιάς, για τους Χαρίση και Ντάλιο λέει στην κατάθεσή του ότι δεν έχει κανένα στοιχείο απολύτως που να συνδέει  τα δύο αυτά πρόσωπα με τη ληστεία.

Από κανένα εξάλλου στοιχείο δεν προέκυψε με οποιοδήποτε τρόπο συμμετοχή των Νταλιου και Χαρίση στη ληστεία. Και χωρίς να μπορεί άνευ άλλου στοιχείου αυτή η κατηγορία σε βάρος τους από την παρουσία τους και μόνο σ’ αυτή την περιοχή κατά το χρόνο της ληστείας. Επίσης, η συσχέτιση της ληστείας με Ντάλιο και Χαρίση και η θεμελίωση της κατηγορίας αυτής έγινε, σύμφωνα με το βούλευμα, σε αναφορές εκτός της υπόθεσης αυτής, λόγω της γνωριμίας όπως και σχέσεων, κατά το βούλευμα, και με συναντήσεις ατόμων που έχουν κατηγορηθεί για συμμετοχή στη ΣΠΦ, με τον Νταλιο και Χαρίση, τις επισκέψεις τους σε σπίτια που φαίνεται ότι συναντιούνται με μέλη της ΣΠΦ στην περιοχή της Αττικής, και λόγω της κατηγορίας τους για τη συμμετοχή τους στη ληστεία στο Βελβεντό Κοζάνης, που δεν μπορούν σε καμία περίπτωση από μόνα τους να θεμελιώσουν αυτή την κατηγορία.

Ακόμη και από την έρευνα που διατάχθηκε με αριθμό 571 του 13 βουλεύματος του συμβουλίου Αθηνών, για την άρση του απορρήτου χρηματικών καταθέσεων, δηλαδή για τη διαπίστωση κινουμένων λογαριασμών και σε ειδικότερη περίπτωση της κίνησης αυτών σε πιστωτικά ιδρύματα, Ντάλιου και Χαρίση, δεν προέκυψε τίποτα αξιόλογο και αξιολογήσιμο. Η κατηγορία όμως αυτή, της απλής συνεργείας των Ντάλιου και Χαρίση δηλαδή, προς επιβεβαίωση και στήριξή της επίσης έχει και έναν  ακόμη άλλον ισχυρισμό. Δηλαδή, επικαλείται και συνδυάζεται με την κατηγορία σε βάρος του Μιχαηλίδη, που πρέπει να διερευνήσομεν σε συνδυασμό και με αυτή την κατηγορία του Μιχαηλίδη αναγκαίως, ο οποίος κατηγορείται.

(...)κατηγορείται για την τέλεση τρομοκρατικής πράξης της διακεκριμένης περίπτωσης οπλοφορίας πολεμικών όπλων και πυρομαχικών με τρόπο και υπό συνθήκες που τα ως άνω εγκλήματα είναι δυνατό να βλάψουν σοβαρά τη χώρα, με σκοπό να εκφοβίσουν σοβαρά τον πληθυσμό της και να βλάψουν σοβαρά και να καταστρέψουν τις θεμελιώδεις συνταγματικές και πολιτικές και οικονομικές δομές της χώρας, και της διακεκριμένης κλοπής από κοινού από δύο ή περισσότερους δράστες που είχαν ενωθεί για να διαπράττουν τις κλοπές κατ’ επάγγελμα και με σκοπό την τέλεση του εγκλήματος της παρ. 9 του άρθρ. 187Α ΠΚ, και της ληστείας που είχαν καλυμμένα τα χαρακτηριστικά του προσώπου τους με σκοπό με τις πιο πάνω αξιόποινες πράξεις να τελέσουν εγκλήματα της παρ. 1 του άρθρ. 187Α ΠΚ, όπως ετέθη και από την κατηγορία.

Το θεμέλιο, κι έτσι επανέρχομαι, αυτής της κατηγορίας, της συνδρομής των Ντάλιου και Χαρίση, αναφέρεται στο βούλευμα ότι απολύτως ενδεικτική της συμμετοχής τους, δηλαδή Ντάλιου και Χαρίση, στη ληστεία ήταν και η προηγούμενη φυσική παρουσία του Μιχαηλίδη στο όχημα αυτό με τα αποτυπώματά του που βρέθηκαν σ’ αυτό. Του Μιχαηλίδη. Θα πρέπει όμως να παρατηρηθεί ότι τούτο δεν ευσταθεί, ότι βρέθηκαν αποτυπώματα σ’ αυτό το αυτοκίνητο, διότι δεν υπήρχαν αποτυπώματα του Μιχαηλίδη στο αυτοκίνητο, αλλά στους χάρτες που βρέθηκαν μέσα στο αυτοκίνητο. Αναφέρεται δε στο βούλευμα για αποτυπώματα Μιχαηλίδη στους χάρτες (…) και συμπεραίνεται η παρουσία του Μιχαηλίδη στο αυτοκίνητο. Σύμφωνα με το βούλευμα τα αποτυπώματα απ’ αυτούς βρέθηκαν στους χάρτες.

Τούτο είναι τελείως διαφορετικής σημασίας, δηλαδή τα αποτυπώματα αυτού που βρέθηκαν στους χάρτες. Ειδικά, τα αποτυπώματα βρέθηκαν στις 30.11.2012 σε αντικείμενο-πειστήριο που περισυνελέγησαν από το εσωτερικό του ΙΖΗ5344 επιβατικό αυτοκίνητο, ένα τμήμα δακτυλικού αποτυπώματος που βρέθηκε στη σελίδα που απεικονίζεται ο χάρτης νούμερο 7 του ειδικού τουριστικού χάρτη της Ελλάδας (…) με την ένδειξη μεταξύ άλλων στο φύλλο (…) ο οποίος ήταν (…) της θέσης του συνοδηγού –πειστήριο 15- καθώς κι ένα άλλο τμήμα δακτυλικού αποτυπώματος κι ένα τμήμα παλαμικού αποτυπώματος που βρέθηκε στην εσωτερική επιφάνεια αναδιπλούμενου οδικού χάρτη σχεδίου πόλεως Καρδίτσας και περιοχών Λίμνης Πλαστήρα Αγράφων, που ήταν στην εσωτερική θήκη της πόρτας του οδηγού –πειστήριο Γ16- ταυτίζονται όπως διαπιστώθηκε δακτυλοσκοπικά με τα αποτυπώματα του αριστερού παράμεσου και αριστερού αντίχειρα, δεξιάς παλάμης αντίχειρα το κατηγορουμένου Ιωάννη Μιχαηλίδη (σχετική η υπ’ αριθμόν 2012/1/1218316 Α/1.2.2013 του τμήματος Εξερευνήσεων της ΔΕΕ).

Συγχρόνως όμως, σύμφωνα με το βούλευμα, προς θεμελίωση της παραπάνω κατηγορίας σε βάρος του Μιχαηλίδη προβάλλεται, εκτός της παρουσίας του στο όχημα των κατηγορουμένων Ντάλιου και Χαρίση, ότι φέρεται ότι έδρασε μαζί με τους κατηγορουμένους, συγκατηγορουμένους του μετέπειτα, και στην πράξη της ληστείας στο Βελβεντό Κοζάνης. Η αυτουργία του Μιχαηλίδη δηλαδή προκύπτει, κατά το βούλευμα, από την παρουσία του στο ΙΧ επιβατικό των θεωρουμένων απλώς συνεργών Ντάλιου και Χαρίση και από τη συμμετοχή αυτών στο Βελβεντό. Αλλά συγχρόνως, όπως αναφέρθηκε, και τα θεωρούμενα στοιχεία παρουσίας του Μιχαηλίδη στο ΙΧ επιβατικό αυτοκίνητο τελειώνουν την ενοχή των Ντάλιου και Χαρίση. Συνδυάζεται και αλληλεξαρτάται δηλαδή η κατηγορία Ντάλιου και Χαρίση απ’ την κατηγορία σε βάρος του Μιχαηλίδη. Παρατηρείται, σύμφωνα με το βούλευμα, ότι η πράξη του ενός στηρίζεται και θεμελιώνεται από την πράξη του άλλου. Δημιουργείται έτσι μια νομική αντίφαση. Ας εξετάσουμε όμως κι αυτή την αποδεικτική οπτική.

Οσον αφορά αυτά τα δεδομένα ως προς τον Ντάλιο και Χαρίση, δηλαδή θεμελίωση της συνδρομής από την παρουσία του Μιχαηλίδη στο ΙΧ επιβατικό αυτοκίνητο, η οποία προκύπτει κατά την κατηγορία από το αποτύπωμα αυτού, που βρέθηκαν στους χάρτες (…) η κατηγορία προς επιβεβαίωσή της θεωρεί, δέχεται ως δεδομένη την παρουσία του Μιχαηλίδη στο ΙΧ επιβατικό αυτοκίνητο. Τα αποτυπώματα του Μιχαηλίδη στους χάρτες δεν αποδεικνύουν άνευ άλλου και την παρουσία του στο ΙΧ επιβατικό αυτοκίνητο. Και εδώ ισχύουν όσα παραπάνω ανέφερα στη διερεύνηση και αξιολόγηση των τμημάτων DNA ή από δείγματα ή αποτυπώματα σε κινητά πράγματα. Ενα κινητό αντικείμενο –χάρτης- είναι ένα κινητό αντικείμενο-χάρτης που δε γνωρίζουμε πότε ήρθε σε επαφή ο Μιχαηλίδης. Δεν είναι καθόλου βέβαιο ότι ο Μιχαηλίδης ήρθε σε επαφή με το χάρτη μέσα στο ΙΧ επιβατικό αυτοκίνητο κι ότι αυτός ήταν μέσα σ’ αυτό το ΙΧ επιβατικό αυτοκίνητο. Από κανένα στοιχείο δεν προκύπτει η παρουσία του μέσα σ’ αυτό το ΙΧ επιβατικό αυτοκίνητο που επέβαιναν Ντάλιος και Χαρίσης.

Λαμβάνοντας υπόψη και τη σημασία που έχει και ο τόπος και ο χρόνος και του αντικειμένου που βρίσκονταν τα αποτυπώματα. Τα κινητά πράγματα στο (…) και σύμφωνα με όσα ανέφερα σχετικά, αλλάζουν χέρια εύκολα. Βρίσκοντας ίχνη από αποτυπώματα σε κινητά πράγματα σε δεδομένο τόπο και χρόνο δεν μπορούμε να θεωρούμε αναμφισβήτητη και την παρουσία του ατόμου που αφορά το αποτύπωμα στον τόπο και χρόνο που βρέθηκε. Ετσι, όποιος ήρθε σε επαφή με κάποιο έντυπο, το οποίο στη συνέχεια βρίσκεται σε κάποιο άλλο σημείο, δεν υποδηλώνεται ούτε συμπεραίνεται κατ’ ανάγκη και η παρουσία του προσώπου αυτού εκεί. Και στην περίπτωση του κατηγορουμένου Μιχαηλίδη έχουμε κινητά πράγματα τέτοιου είδους, χάρτες, όπου μπορεί πράγματι να ήρθε σε επαφή ο Μιχαηλίδης, αφού ανιχνεύτηκαν τα ίχνη του –αποτυπώματα- και να περιήλθε στη συνέχεια στην κατοχή τους και να χρησιμοποιήθηκε με τρόπο που δε γνωρίζουμε … από τους Ντάλιο και Χαρίση. Είναι αδύνατον όμως να προκύψει με βεβαιότητα η διαδρομή της χρήσης αυτών των αντικειμένων, των χαρτών, σε κάθε χρονική στιγμή, τους τόπους που αυτά βρισκόταν σε κάθε χρονική στιγμή, τα άτομα που ήρθαν σε επαφή μαζί τους και τους σκοπούς αυτούς σε σχέση με τη διερευνώμενη πράξη. Δεν τεκμαίρεται η παρουσία του Μιχαηλίδη κάποια στιγμή και χρόνο σ’ αυτό το ΙΧ επιβατικό αυτοκίνητο, επειδή σ’ αυτό βρέθηκαν χάρτες με τα αποτυπώματά του.

Επίσης, σύμφωνα με τα υπάρχοντα στοιχεία, δεν διαπιστώθηκε η παρουσία του Μιχαηλίδη στο ΙΧ επιβατικό αυτοκίνητο. Αλλά ούτε εθεάθη στην περιοχή, ούτε άλλα στοιχεία της παρουσίας του εκεί προκύπτουν. Θα πρέπει να σημειωθεί ότι το αποτύπωμα του Μιχαηλίδη ήταν σ’ ένα χάρτη που αφορά την πόλη της Καρδίτσας, που δεν έχει σχέση με την περιοχή που έγινε η ληστεία και ο άλλος ήταν ένας πολιτικός χάρτης.

Δεκτό κι από το βούλευμα (…) κι ο Μιχαηλίδης επισκεπτόταν τα σπίτια στην οδό Σαπφούς και άλλες κατοικίες που έχουν αναφερθεί, όπου επίσης εντοπίστηκαν ίχνη DNA και αποτυπώματα αυτού και των άλλων κατηγορουμένων στην υπόθεση αυτή, Ντάλιου και Χαρίση-Πούλιου. πως προαναφέρει με αναμφισβήτητο (…) και όπως αναφέρει ότι με αναμφισβήτητο τρόπο προκύπτει η φυσική παρουσία του σ’ αυτά. Έτσι τα ίχνη του Μιχαηλίδη μπορεί να δικαιολογηθούν από τις επισκέψεις σε σπίτια που επισκεπτόταν και άλλοι, μεταξύ αυτών Μιχαηλίδης, Ντάλιος και Χαρίσης. Αυτή η θέση έχει βασιμότητα και στηρίζεται στα πραγματικά δεδομένα ότι ο γενετικός τύπος και τα δακτυλικά αποτυπώματα του Μιχαηλίδη διαπιστώθηκαν ειδικότερα σε σπίτια όπως στην οδό Σαπφούς στην Καλλιθέα, στην οδό Διστόμου 87 στον Κολωνό, Ν. Πλαστήρα 14 στον Ταύρο. Και σε σημεία του σπιτιού, σταθερό σημείο όπου προκύπτει η επίσκεψή του, όπως επίσης (…) επισκέφθηκαν Ντάλιος και Χαρίσης, όπως διαπιστώθηκε από αποτυπώματα αυτών στα σπίτια αυτά.

Ο ισχυρισμός των κατηγορουμένων Ντάλιου και Χαρίση είναι, εκτός του ότι δεν έχουν καμιά σχέση με τη ληστεία, ότι δε γνωρίζονταν και προηγουμένως πριν βρεθούν μαζί στη φυλακή με τον Μιχαηλίδη. Αυτό όμως θεωρώ δεν αναιρεί την επαφή τους και τη χρήση με τα ίδια κινητά αντικείμενα. Έτσι, δικαιολογημένη είναι και η ανεύρεση αυτών των αποτυπωμάτων του Μιχαηλίδη στους χάρτες στο ΙΧ επιβατικό που επέβαιναν Ντάλιος και Χαρίσης. Που προφανώς κατά τις επισκέψεις τους στα σπίτια αυτά άφησε το αποτύπωμά του και σ’ αυτά τα κινητά πράγματα. Θα πρέπει να λεχθεί ότι σε κάθε περίπτωση η παρουσία και μόνο του Μιχαηλίδη και ειδικά στο αυτοκίνητο Ντάλιου και Χαρίση δεν μπορεί από μόνη της να στοιχειοθετήσει ή επιβεβαιώσει κάποια αξιόποινη πράξη, ειδικά με τη διερευνώμενη πράξη της ληστείας, πόσο βέβαια και ως αυτουργού αυτής ως και συμμέτοχου αυτών Ντάλιου και Χαρίση χωρίς βέβαια τη συνδρομή στοιχείων.

Σύμφωνα με όσα εξέθεσα, δεν προκύπτει για Χαρίση και Ντάλιο καμιά μορφή συμμετοχικής δράσης αλλά και με τη μορφή της απλής συνδρομής, σύμφωνα με την κατηγορία, της ληστείας στον Φιλώτα. Ούτε η θεμελίωση αυτού του αδικήματος και σε βάρος του Μιχαηλίδη είναι δυνατό να στηρίζεται σε στοιχεία από άλλες υποθέσεις και η χρησιμοποίηση της εμπλοκής του σε άλλη ληστεία και ειδικά στο Βελβεντό Κοζάνης προς θεμελίωση αυτής της κατηγορίας. Τα αποτυπώματα στους χάρτες όχι μόνο, σύμφωνα με όσα εξέθεσα, δεν αποδεικνύουν και την παρουσία του στο ΙΧ επιβατικό αυτοκίνητο, αλλά ούτε είναι και ικανά και δικανικά να θεμελιώσουν συμμετοχή του στη ληστεία. Εξάλλου, από κανένα στοιχείο δεν προκύπτει αυτή η συμμετοχή του στη ληστεία αυτή στον Φιλώτα.

Κατόπιν αυτού προτείνω: να κηρυχθεί απαράδεκτη η ποινική δίωξη, λόγω εκκρεμοδικίας, για την πράξη της ένταξης και συμμετοχής σε τρομοκρατική οργάνωση, που κατηγορούνται Ντάλιος, Χαρίσης, Πολίτης, Σαραφούδης και Μιχαηλίδης, κατ’ άρθρο187Α παρ. 1 ΠΚ. Είναι δεδικασμένο, υπάρχει το πιστοποιητικό (…).

Ο Σαραφούδης ένοχος για το αδίκημα της ληστείας από κοινού με κάλυψη των χαρακτηριστικών του προσώπου του ως επιβαρυντική περίσταση, της κάλυψης του προσώπου, και χωρίς όμως την επιβαρυντική περίπτωση της διατάξεως του άρθρου 187Α παρ. 7 του Ποινικού Κώδικα, χωρίς τον χαρακτηρισμό ως τρομοκρατικής, εφόσον σύμφωνα με τα παραπάνω λόγω της εκκρεμοδικίας και το αδίκημα της ένταξης και συμμετοχής σε τρομοκρατική οργάνωση (…).

Επίσης συγκεκριμένης περίπτωσης ένοχος οπλοφορίας πολεμικών όπλων, τυφεκίων και πυροβόλων όπλων, αφού προέκυψε ότι έφερε παράνομα όπλο Καλάσνικοφ, όχι όμως με τρόπο, σε έκταση και υπό συνθήκες που είναι δυνατό να βλάψουν σοβαρά τη χώρα, και με σκοπό να εκφοβίσουν σοβαρά τον πληθυσμό και να βλάψει σοβαρά ή να καταστρέψει τις θεμελιώδεις συνταγματικές, πολιτικές και οικονομικές δομές της. Δηλαδή χωρίς την επιβαρυντική περίσταση της διατάξεως του άρθρου187Α ΠΚ, το χαρακτηρισμό ως τρομοκρατικής.

Αθώος της διακεκριμένης κλοπής από κοινού από δύο ή περισσότερους δράστες που είχαν ενωθεί για να διαπράττουν κλοπές κατ’ επάγγελμα με σκοπό την τέλεση του εγκλήματος της παρ. 1 του άρθρου 187Α του ΠΚ.

Αθώοι οι κατηγορούμενοι Ντάλιος, Χαρίσης, Πολίτης και Μιχαηλίδης των πράξεων: οι Πολίτης και Μιχαηλίδης της ληστείας από κοινού από δράστες που είχαν καλυμμένα τα χαρακτηριστικά του προσώπου τους με σκοπό την τέλεση τους εγκλήματος της παρ. 1 του άρθρου 187Α ΠΚ, της τέλεσης τρομοκρατικής πράξης, διακεκριμένης περίπτωσης οπλοφορίας πολεμικών όπλων, τυφεκίων και πυροβόλων όπλων από κοινού και της διακεκριμένης κλοπής από κοινού από δύο ή περισσότερους δράστες που είχαν ενωθεί για να διαπράττουν κλοπές κατ’ επάγγελμα με σκοπό την τέλεση του εγκλήματος της παρ. 1 του άρ. 187Α ΠΚ. Και οι Ντάλιος και Χαρίσης της απλής συνέργειας σε ληστεία από κοινού από δράστες που είχαν καλυμμένα τα χαρακτηριστικά του προσώπου τους με σκοπό την τέλεση του εγκλήματος της παρ. 1 του άρ. 187Α ΠΚ.

Αυτά.



ΚΟΝΤΡΑ
.

Δημοσίευση σχολίου

0 Σχόλια