Ticker

6/recent/ticker-posts

728x90

Δεν δίνουν μετάθεση σε αστυνομικό, πατέρα ανήλικου, με σύζυγο που πάσχει από δυσίατη ασθένεια

Γράφαμε πρόσφατα για τις περιπτώσεις των μεταθέσεων αστυνομικών, με βάση τα κοινωνικά και τα υπηρεσιακά κριτήρια (ΕΔΩ). Μια παράμοια σχετκά υπόθεση κρίνει με
άρθρο του ο αντιστράτηγος ε.α. Νίκος Μπλάνης.


Η "σκοτεινή" πλευρά του Επιτελείου της Αστυνομίας ή όταν η γραφειοκρατία αγγίζει τα όρια της "αναλγησίας";;;

1.Είχαμε γράψει πρόσφατα για τη μετάθεση αστυνομικού για λόγους υγείας του ιδίου ή μέλους της οικογενείας του (δυσίατο νόσημα), όπως προβλέπεται στις διατάξεις του άρθρου 17 παρ.1 εδαφ. δ΄ του π.δ.100/2003. Είχαμε τονίσει ότι τα δυσίατα νοσήματα στις εν λόγω διατάξεις αναφέρονται ενδεικτικά και ότι αυτές έχουν κοινωνικό και ανθρωπιστικό χαρακτήρα, αφού ικανοποιούν κοινωνικά κριτήρια και έχουν ως σκοπό την ψυχολογική υποστήριξη του ασθενή και την αποφυγή επιδείνωσης της υγείας του.

2. Δυσίατο νόσημα είναι αυτό που η θεραπεία του είναι μακροχρόνια και δύσκολη. Ποια είναι δυσίατα νοσήματα καθορίζονται και από την υπ΄αριθ. Υ1/Γ.Π./οικ.16884 από 12-10-2001 απόφαση Υπουργού Υγείας Πρόνοιας (ΦΕΚ-Β΄1386/22-10-2001). Στα δυσίατα νοσήματα περιλαμβάνεται και η «υποτροπιάζουσα καταθλιπτική διαταραχή». Σύμφωνα με τον Αναπλ. Καθηγητή Ψυχιατρικής Γ. Παπαδημητρίου η ασθένεια…. «συνεπάγεται αυξημένο κίνδυνο αυτοκαταστροφής, αφού ποσοστό 15% των ασθενών τελικά πεθαίνουν μετά από επιτυχή απόπειρα αυτοκτονίας. Έτσι η κατάθλιψη θεωρείται σήμερα σημαντικό πρόβλημα δημόσιας υγείας. Σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας αποτελεί την τέταρτη αιτία νοσηρότητας και θνησιμότητας μετά τα καρδιοαγγειακά νοσήματα, τον καρκίνο και τα τροχαία ατυχήματα, ενώ σύμφωνα με τις εκτιμήσεις προβλέπεται ότι το 2020 θα αποτελεί παγκοσμίως τη δεύτερη αιτία με τη μεγαλύτερη επιβάρυνση».

3. Επίσης τονίσαμε ότι η γνώμη της Υγειονομικής Επιτροπής, που αποφαίνεται για την ύπαρξη και το είδος της νόσου, είναι απλή, δεν έχει εκτελεστό χαρακτήρα, αφού είναι προπαρασκευαστική πράξη (ΣτΕ 619/1989) και δεν δεσμεύει το όργανο που έχει την αποφασιστική αρμοδιότητα (Συμβούλιο Μεταθέσεων). Σ΄αυτήν την περίπτωση το τελευταίο μπορεί να αποκλίνει από τη γνωμοδότηση, αιτιολογώντας ειδικά τη διαφοροποίησή του (ΣτΕ 1303/2012, 625/2011 κ.α.).

4. Πληροφορηθήκαμε όμως, ότι υπάρχει περίπτωση αστυνομικού που η σύζυγός του (άνεργη και με ανήλικο παιδί) πάσχει από το ως άνω αναφερόμενο δυσίατο νόσημα και το αρμόδιο όργανο αρνείται αναιτιολόγητα να ικανοποιήσει σχετικό αίτημά του. Και εδώ τίθενται τα εξής ερωτήματα: α. Γνωρίζουν οι αρμόδιοι επιτελείς (ιδίως τα μέλη του Συμβουλίου), ότι παραβαίνουν τόσο το γράμμα όσο και το πνεύμα των διατάξεων και ότι σε κάθε περίπτωση παραβαίνουν τα ακραία όρια της διακριτικής ευχέρειας και την αρχή της χρηστής διοίκησης;;;
β. Ενστερνίζονται ή όχι το πνεύμα και τις διαταγές της Ηγεσίας του Σώματος για ανθρωποκεντρική διοίκηση (στις οποίες περιλαμβάνεται και η πρόσφατη για τη συμπεριφορά προς τους απόστρατους, για την οποία οφείλουμε να εκφράσουμε την ικανοποίησή μας);;;
γ. Γνωρίζουν επίσης ότι, σε περίπτωση που ο ασθενής «βλάψει» τον εαυτό του ή το περιβάλλον του, έχουν «ηθικές» και ενδεχομένως «νομικές» συνέπειες;;;

5. Κατά συνέπεια, μήπως θα έπρεπε, οίκοθεν να επανεξετάσουν το θέμα υπό το πρίσμα των ως άνω αναφερόμενων δεδομένων και χωρίς καμιά «άνωθεν εντολή».


κείμενο του αντιστράτηγου ε.α. Νίκου Μπλάνη
.

Δημοσίευση σχολίου

0 Σχόλια