Ανοικτή επιστολή της Ένωσης Χίου για την αντιμετώπιση του προσφυγικού-μετανστευτικού

Με την συμπλήρωση ενός χρόνου από την γιγάντωση του μεταναστευτικού προβλήματος στην χώρα μας και ειδικότερα στο ακριτικό μας νησί, η Ε.Α.Υ.Ν. Χίου νιώθει την ανάγκη να απαντήσει και να

πάρει θέση σε όλα και για όλα όσα ακούγονται καθημερινά παραθέτοντας την πραγματικότητα, όπως είναι.

               Η καθημερινότητα που ζούμε πράγματι δεν θυμίζει σε τίποτα την ‘‘ζωή’’ που ζούσαμε πριν ένα χρόνο. Οι συνθήκες παραμονής των μεταναστών – προσφύγων παραμένουν δύσκολες, νιώθουν αβεβαιότητα και ανασφάλεια για το μέλλον τους, το δε τοπικό περιβάλλον ασφαλείας έχει μετατοπισθεί δραματικά με αύξηση της εγκληματικότητας και της μικροεγκληματικότητας.  Από την πρώτη στιγμή είχαμε καταλάβει ότι αυτό που βλέπαμε ήταν η κορυφή του παγόβουνου προειδοποιώντας ότι πολλοί σύντομα οι εξελίξεις θα μας ξεπεράσουν.

               Αγόγγυστα αλλά με μεγάλη αγωνία για το αύριο του τόπου μας εργασθήκαμε όλο αυτό το διάστημα εκτελώντας τις διαταγές της ηγεσίας μας και προσπαθώντας για το καλύτερο δυνατό. Στις προσπάθειες μας να αντιμετωπίσουμε και να διαχειριστούμε μιας τέτοιας έκτασης φαινόμενο, σίγουρα έγιναν λάθη. Δεν μπορούμε να παραβλέψουμε τους συναδέλφους μας που εργάστηκαν πολλές φορές πέραν του ωραρίου τους, ξεχνώντας προσωπική ζωή και οικογένεια προκειμένου ανταποκριθούν υπηρεσιακά, για να μπορέσει να βγει η δουλεία όπως λέμε λαϊκά. Τις περισσότερες φορές εθελοντικά , ορμώμενοι από το ελληνικό φιλότιμο.

               Βρεθήκαμε να δουλεύουμε αποκλεισμένοι στο Μερσινίδι με χιλιάδες μετανάστες και πρόσφυγες τριγύρω μας, χωρίς φώτα και ρεύμα, μέσα στο κρύο στα Ταμπάκικα, στο πουθενά με αυτοσχέδιους πάγκους στο ΔΗΠΕΘΕ και στο λιμάνι. Επίσης, με το  ίδιο φιλότιμο, την ίδια αγωνία και τις υπεράνθρωπες προσπάθειες των συναδέλφων, μέσα σε σύντομο χρονικό διάστημα ανταποκριθήκαμε στη μεταφορά των εργασιών μας στη ΒΙΑΛ με γνώμονα την καλύτερη διαχείριση του μεταναστευτικού παρόλο που δεν εισακουστήκαμε απόλυτα ως προς τον σχεδιασμό και διαρρύθμιση του Κέντρου.

               Πλέον, μιλάμε με αγωνία για το μέλλον του τόπου, για φιλότιμο των συναδέλφων και για έκτακτη ανάγκη γιατί αυτό που ζήσαμε και ζούμε ξεφεύγει από τα στενά όρια της απλής εργασίας και προσφοράς στο κοινωνικό σύνολο. Συνάδελφοι ανεκπαίδευτοι σε θέματα διαχείρισης μεταναστών, δούλεψαν, έμαθαν, μόχθησαν και την τελευταία ώρα κατάφεραν να αντιμετωπίσουν μια πραγματικότητα πέραν από κάθε φαντασία. Οι μεταναστευτικές ροές αυξάνονταν, τα δεδομένα άλλαζαν συνεχώς και παρόλο αυτά πετύχαμε και κρατήσαμε την Χίο, σε συνεργασία με όλους τους εμπλεκόμενους φορείς, μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας και της αρνητικής προβολής, πετυχαίνοντας την πλήρη καταγραφή και ταυτοποίηση άνω των 1100 ατόμων την ημέρα.

               Όλα τα παραπάνω ως την 20 Μαρτίου του 2016 και τη συμφωνία Ευρώπης - Τουρκίας για το μεταναστευτικό όπου κληθήκαμε να αντιμετωπίσουμε μια νέα πραγματικότητα. Μια πραγματικότητα η οποία από την πρώτη στιγμή μας ξεπέρασε. Με την εφαρμογή της συμφωνίας εγκλωβίστηκαν την πρώτη εβδομάδα στο νησί μας πάνω από 1500 άτομα. Η μη αποσαφήνιση της συμφωνίας, η έλλειψη κατάλληλου και ικανού αριθμού αστυνομικού προσωπικού και μη, η έλλειψη κατάλληλων υποδομών δυσχέρανε ακόμα περισσότερο το έργο μας. Κληθήκαμε για άλλη μια φορά να εργαστούμε σε ένα τελείως διαφορετικό περιβάλλον, άγνωστο και δύσκολο πλέον, μετά τους όρους της συμφωνίας. Έπρεπε να συνεργαστούμε με νέες υπηρεσίες (πρώτη υποδοχή και άσυλο) που μέχρι πριν δεν βρίσκονταν στον νομό μας, έπρεπε να διαχειριστούμε τη μακροχρόνια παραμονή των μεταναστών – προσφύγων στους οποίους είχε επιβληθεί περιορισμός της διαμονής τους στο Νησί.

Και ήρθε η μεγάλη έξοδος από την κλειστή, στα χαρτιά μόνο, ΒΙΑΛ. Εγκλωβίστηκαν εντός του Κέντρου άνθρωποι χωρίς να έχουν την δυνατότητα να αγοράσουν τα στοιχειώδη για τη καθημερινότητά τους. Οι εντάσεις έγιναν καθημερινό φαινόμενο, οι κλοπές και οι φθορές πικρή πραγματικότητα, καταλήψεις δρόμων και του λιμανιού, φωτιές και καταστροφές. Περιστατικά πρωτόγνωρα για τη φιλήσυχη Χίο που παρά τις δυσκολίες προσπαθήσαμε και διαχειριστήκαμε. Οι ροές όμως συνεχίζονταν και φθάσαμε να παραμένει στο Νησί μεγάλος αριθμός μεταναστών - προσφύγων τόσο στη ΒΙΑΛ όσο και στις προσωρινές δομές φιλοξενίας της ΣΟΥΔΑΣ και του ΔΗΠΕΘΕ σε συνθήκες συνωστισμού, ελλείψεως ειδών πρώτης ανάγκης, διατροφής και υποτυπωδών συνθηκών διαμονής και υγιεινής.

Η ανασφάλεια πλανάται πάνω από το μεγαλύτερο κομμάτι του πληθυσμού της Χίου. Οι κλοπές σε κήπους, αποθήκες, οικίες των περιοχών γύρω από το Κέντρο Ταυτοποίησης ‘’ΒΙΑΛ’’ Χίου είναι καθημερινές. Τα παράπονα από τους κατοίκους είναι έντονα και ο λόγος τους είναι θυμωμένος. Τα ίδια συμβαίνουν και στο Κέντρο της Πόλης της Χίου. Διαρρήξεις (αυτοκινήτων, οικιών , καταστημάτων) , ληστείες έχουν προκαλέσει φόβο και οργή στον κόσμο. Αλλά και στις κοινότητες των μεταναστών – προσφύγων υπάρχει ένταση, γκρίνια, θυμός. Οι μεταξύ τους κλοπές, οι αντιπαραθέσεις τους λόγω διαφορετικής χώρας καταγωγής, η ψυχική τους κούραση από την πολύμηνη παραμονή στο Νησί είναι παράγοντες έντασης και προστριβών. Το αρχηγείο μεταφέρει αρκετά άτομα σε άλλα HOT SPOT αλλά σύντομα την θέση τους παίρνουν νέοι μετανάστες και πρόσφυγες από τα απέναντι παράλια. Το ήδη βεβαρημένο σκηνικό έρχεται να συμπληρώσει το πραξικόπημα στην Τουρκία.

               Κάπου εκεί αρχίζουν οι αντιδράσεις και οι διαμαρτυρίες των πολιτών της Χίου. Συγκεντρώσεις, πορείες διαμαρτυρίας, καταλήψεις δρόμων και αποκλεισμοί οδών, προπηλακισμοί, αντιφασιστικά συλλαλητήρια και συναυλίες. Ένα εκρηκτικό μίγμα που και αυτό πρέπει να αντιμετωπίσει ο συνάδελφος αστυνομικός πέραν των άλλων που είχε να αντιμετωπίσει μέχρι τώρα. Και η γραφειοκρατία συνεχίζεται και μεγαλώνει καθημερινά. Η παραμονή των προσφύγων και μεταναστών στη Χίο δημιουργεί ανάγκες που δεν είχαν προβλεφτεί. Η κατάσταση τείνει να γίνει δύσκολή, μη αναστρέψιμη και οδηγούμαστε σε δρόμους επικίνδυνους και απρόβλεπτους, την ίδια στιγμή που κάποιοι σαν να περίμεναν από καιρό, καιροφυλακτούν προσβλέποντας στην ψυχική κούραση και στο θυμικό του μετανάστη – πρόσφυγα και του ντόπιου.

               Σοβαροί αξιωματικοί της υπηρεσίας μας με πολύχρονη ποριά αναγκάζονται σε παραίτηση στον βωμό του μεταναστευτικού και της ασυνεννοησίας της κεντρικής διοίκησης. Και αυτό είναι μόνο η αρχή. Τώρα έχουμε να αντιμετωπίσουμε μια ακόμη αλλαγή. Το Αρχηγείο αποφάσισε να στείλει, νέο Αστυνομικό Διευθυντή Χίου υποβαθμίζοντας τον μέχρι σήμερα Αστυνομικό Διευθυντή που λίγο πριν αυτοί είχαν τοποθετήσει, χωρίς να μπορεί να καταλάβει κανείς πού αποσκοπεί αυτή η απόφαση. Να ευχηθούμε στον νέο Αστυνομικό Διευθυντή Χίου καλή επιτυχία, κουράγιο στο δύσκολο έργο που του έχει ανατεθεί και ελπίζουμε σε μια καλή συνεργασία.

               Όλοι εμείς οι συνάδελφοι αστυνομικοί συνεχίζουμε, παρά τα δραματικά γεγονότα που ζούμε καθημερινά, να εργαζόμαστε για το καλό του τόπου, μένοντας πιστοί στον όρκο μας. Παρόλο αυτά, έχουμε στοχοποιηθεί και διαφαίνεται προσπάθεια να γίνουμε οι αποδιοπομπαίοι τράγοι του μεταναστευτικού – προσφυγικού προβλήματος.  Πρέπει να θυμίσουμε σε όλους ότι εκτελούμε διαταγές κατά την εκτέλεση των καθηκόντων μας και δεν ενεργούμε αυτοβούλως. Παλεύουμε καθημερινά για την εμπέδωση του αισθήματος ασφάλειας των πολιτών και τη διασφάλιση της ειρηνικής καθημερινότητας του πρόσφυγα – μετανάστη.  Καθημερινά, όλη σχεδόν η δύναμη της ΕΛ.ΑΣ στην Χίο ασχολείται με το μεταναστευτικό.

Ζητάμε τον άμεσο απεγκλωβισμό των μεταναστών και των προσφύγων και την σύντομη παραμονή τους στο νησί.

Ζητάμε τον τερματισμό των πολέμων που δημιουργούν τα προσφυγικά κύματα.

Ζητάμε από την Ε. Ε δίκαιες και ρεαλιστικές λύσεις για την αντιμετώπιση του μεταναστευτικού – προσφυγικού.

Ζητάμε τη συμπαράσταση της Χιακής κοινωνίας.

Ζητάμε τη συμπόρευση, τη συνεργασία, το διάλογο για την αντιμετώπιση του μεταναστευτικού – προσφυγικού, με ηρεμία και λογική από όλους και όχι το δογματικό λόγο και τη στείρα κριτική στο πρόσωπο μας. Διεκδικούμε και αγωνιζόμαστε σεβόμενοι τον άνθρωπο και τους νόμους. Οι καιροί είναι πονηροί.

Ζητάμε την περαιτέρω ενίσχυση της Α.Δ Χίου με προσωπικό αλλά και εξοπλισμό (οχήματα κλπ) για την καλύτερη και αποτελεσματικότερη αστυνόμευση του νησιού.

Ζητάμε τη δημιουργία μιας και μοναδικής δομής φιλοξενίας προσφύγων – μεταναστών,  σύγχρονης με τον κατάλληλο χωροταξικό σχεδιασμό όπου θα δύναται να φιλοξενούνται όλοι οι αλλοδαποί και θα πληρούνται οι βασικοί κανόνες ασφάλειας μεταναστών – προσφύγων και προσωπικού.

Εννοείτε ότι δεν παραδίδουμε τα όπλα και συνεχίζουμε, αλλά ως πότε…

ΕΝΩΣΗ ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΩΝ ΥΠΑΛΛΗΛΩΝ Ν.ΧΙΟΥ