Εκείνη, η Μπεάτε-Αουγκούστε, ήταν τριών εβδομάδων μωρό, όταν ο Χίτλερ έμπαινε στην Πράγα. Στο Βερολίνο ο πατέρας της, υπάλληλος σε ασφαλιστική εταιρεία «τακτοποίησε ήσυχα τα
μολύβια του και φίλησε τη μητέρα της» και ως «ο φαντάρος Κουρτ Κίντσερ πήγε να συναντήσει τη μονάδα του».
Εκείνος, ο Σερζ Κλάρσφελντ, γεννήθηκε στις 17 Σεπτεμβρίου 1935 στο Βουκουρέστι. Η παιδική του ηλικία σφραγίστηκε από το Ολοκαύτωμα: τον Οκτώβριο του 1943, ο πατέρας του συνελήφθη από την Γκεστάπο, εκτοπίστηκε στο Αουσβιτς-Μπιρκενάου και δεν επέστρεψε ποτέ.
Η ιστορία τους αρχίζει τυχαία στην αποβάθρα του παρισινού μετρό με έναν κεραυνοβόλο έρωτα ανάμεσα στην κόρη ενός στρατιώτη της Βέρμαχτ και τον γιο ενός Ρουμάνου Εβραίου που πέθανε στο Αουσβιτς.
Κι έτσι το 1963, ο Σερζ παντρεύεται την Μπεάτε Κίνσερλ, γεννημένη στις 13 Φεβρουαρίου 1939 στο Βερολίνο, μαζί της θα αποκτήσει δυο παιδιά, τον Αρνό και τη Λίνα, θα γίνουν ένα ζευγάρι-μύθος, με μια ζωή που και μοιάζει και είναι εποποιία, το ζεύγος Μπεάτε & Σερζ Κλάρσφελντ. Και θα αφιερώσουν τη ζωή τους σε έναν κοινό σκοπό: τη δίωξη των υπευθύνων του Ολοκαυτώματος, τη διατήρηση της μνήμης των θυμάτων και τα δικαιώματα των επιζώντων και των απογόνων τους.
Σε διαδήλωση έξω από τη γερμανική πρεσβεία στο Παρίσι υπέρ της Μπεάτε Κλάρσφελντ, μετά την καταδίκη της σε δύο μηνών φυλάκισης, 11 Ιουλίου 1974
«Το Ολοκαύτωμα δεν πρέπει να εκπροσωπεί μόνο εκατομμύρια θύματα», γράφει ο Σερζ, «αλλά ένα θύμα, συν ένα θύμα, συν ένα θύμα, προκειμένου να αποδίδονται στο καθένα απ’ αυτά τα στοιχεία του, η διαδρομή του, η αξιοπρέπειά του. Να ανασύρονται από τη λησμονιά και την ανωνυμία, ώστε από αντικείμενα της Ιστορίας αυτά τα ονόματα να γίνουν ξανά υποκείμενα της Ιστορίας».
Η κοινή τους δράση και ζωή με τον τίτλο «Απομνημονεύματα: Κυνηγώντας τους ναζί» που συνυπογράφουν ως Μπεάτε & Σερζ Κλάρσφελντ, έκδοση που χαρακτηρίστηκε στη Γαλλία ως εκδοτικό και ιστορικό γεγονός, κυκλοφορεί πια και στη χώρα μας από τις εκδόσεις ΚΑΠΟΝ σε μετάφραση Καρίνας Λάμψα.
Σ’ αυτή τη διπλή αυτοβιογραφία, θυμούνται 45 μαχητικά χρόνια από τη συναρπαστική ιδιωτική και δημόσια ζωή τους: εκείνη, τη γερμανική παιδική της ηλικία. Αυτός, τη σύλληψη του Εβραίου πατέρα, τη μοιραία συνάντησή τους στην αποβάθρα του παρισινού μετρό, το σοκ τους από την επίσκεψη στο Αουσβιτς, τον ναζιστικό φάκελο του Κίζινγκερ.
Το δημόσιο χαστούκι που έδωσε η Μπεάτε στις 7 Νοεμβρίου 1968 στον καγκελάριο της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας Κουρτ Γκέοργκ Κίζινγκερ, αποκαλώντας τον «ναζί», θα ήταν μόνο η αρχή. Αποκαλύπτοντας το ναζιστικό παρελθόν του Ερνστ Αχενμπαχ, θα τον υποχρεώσει να αποσύρει την υποψηφιότητά του για τη θέση του Ευρωπαίου επιτρόπου.
Και επειδή οι άνθρωποι έχουν μνήμη χρυσόψαρου σε σχέση με την Ιστορία, θα ταξιδέψουν εντοπίζοντας φυγόδικους ναζί, όπου γης. Συγκροτώντας τεκμηριωμένους φακέλους, αναζητώντας μάρτυρες τριάντα χρόνια μετά, κινητοποιώντας Αρχές και την κοινή γνώμη.
Θα σύρουν στα δικαστήρια πρώην ναζί που είχαν επανενταχθεί στη γερμανική κοινωνία, όπως οι Κουρτ Λίσκα, Χέρμπερτ Χάγκεν και Ερνστ Χάινριχζον, ή που είχαν φτάσει σε υψηλά αξιώματα στη Γαλλία, όπως ο Μορίς Παπόν, υπουργός στην κυβέρνηση Μπαρ.
Θα πετύχουν την απέλαση από τη Βολιβία του «χασάπη της Λυών» Κλάους Μπάρμπι, θα εντοπίσουν τα ίχνη του Αλόις Μπρούνερ στη Συρία, του Βάλτερ Ράουφ στη Χιλή και του Γιόζεφ Μένγκελε στην Παραγουάη και θα κάνουν εκστρατεία κατά του Κουρτ Βαλντχάιμ στην Αυστρία.
Αλλά και σήμερα, μέσω της οργάνωσης που ίδρυσαν στη Γαλλία «Γιοι και Θυγατέρες των Εκτοπισμένων Εβραίων της Γαλλίας», τα αρχεία των Εβραίων της Γαλλίας βγήκαν στο φως, δόθηκαν αποζημιώσεις σε όλα τα ορφανά εκτοπισμένων γονέων, τοποθετήθηκαν πλάκες και στήλες σε σιδηροδρομικούς σταθμούς, χαρτογραφήθηκαν τα 11.458 Εβραιόπαιδα που εκτοπίστηκαν από το Παρίσι, τη Μασαλία, τη Λυών και τη Νίκαια, οργάνωσαν και συνεχίζουν να οργανώνουν εκατοντάδες διαλέξεις και εκθέσεις, έχουν γράψει σπουδαία έργα αναφοράς.
Το ζεύγος Κλάρσφελντ, που έχει παρασημοφορηθεί για το έργο του από πολλούς Γάλλους προέδρους, και πρόσφατα από τον Γερμανό Γιόακιμ Γκάουκ και προήχθησαν από τον Γάλλο πρόεδρο Φρανσουά Ολάντ στις υψηλότερες βαθμίδες του τάγματος της Λεγεώνας της Τιμής, θα είναι τη Δευτέρα στις 7.00 μ.μ. στο Αμφιθέατρο του Γαλλικού Ινστιτούτου Αθηνών. Για να μιλήσουν για όλα αυτά που γράφουν και στο βιβλίο.
Συντονιστής ο Νίκος Μπακουνάκης, παρεμβαίνει εκ μέρους της Εθνικής Βιβλιοθήκης ο Σταύρος Ζουμπουλάκης, κεντρικός ομιλητής ο Σερζ Κλάρσφελντ, φυσικά.
Ενα από τα κομβικά σημεία στο βιβλίο, «Το χαστούκι», στη σελίδα 129: «Χαστουκίζοντας τον καγκελάριο Κίζινγκερ, θέλησα να καταθέσω ότι ένα μέρος του γερμανικού λαού, και κυρίως η νεολαία, εξεγείρεται από την παρουσία στην κυβέρνηση της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας ενός ναζί που υπήρξε αναπληρωτής διευθυντής της χιτλερικής προπαγάνδας στο εξωτερικό. Το Γ’ Ράιχ σήμαινε μια ιδεολογία τόσο ανόητη όσο και αδυσώπητη, τον πόλεμο και τα εκατομμύρια των θυμάτων, τον ρατσισμό, τα στρατόπεδα συγκέντρωσης, τον θάλαμο αερίων, τα κρεματόρια, την ενοχή και την ντροπή της Γερμανίας. Δεν θέλουμε πια αυτή τη Γερμανία και αρνούμαστε στους Γερμανούς που έπαιξαν ηγετικό ρόλο στο Γ’ Ράιχ το δικαίωμα να συμμετέχουν στη γερμανική πολιτική ζωή», θα γράψει η Μπεάτε.
ΕΛΕΝΗ ΓΚΙΚΑ
elgika@pegassus.gr
elgika@pegassus.gr
ΕΘΝΟΣ
.
0 Σχόλια