Ticker

6/recent/ticker-posts

728x90

Άρθρο Βασίλη Μαστρογιάννη: Η κρίση και το μέλλον της Ευρώπης


Επιβεβαιώθηκε πλέον με τον πιο επίσημο τρόπο, από τους Διεθνείς Οικονομικούς Οίκους, ότι οι Ευρωπαίοι ηγέτες δε διέγνωσαν σωστά την «Ευρωπαϊκή κρίση», επικεντρώθηκαν σχεδόν αποκλειστικά στα αυξανόμενα δημοσιονομικά ελλείμματα, που αποτελούν μέρος
μόνο του προβλήματος. Δεν έδωσαν την απαιτούμενη σημασία στις βαθύτερες αιτίες της κρίσης: την απόκλιση ανταγωνιστικότητας μεταξύ των χωρών της Ευρωζώνης και το αυξανόμενο χρέος που προέκυψε από αυτή την ανισορροπία. Λύσεις που εστιάζουν μόνο στη δημοσιονομική πειθαρχία δεν μπορεί να είναι αποτελεσματικές.

Η υστέρηση της αποταμίευσης έναντι των επενδύσεων την τελευταία δεκαετία οφείλεται στην ταυτόχρονη ταχεία αύξηση της κατανάλωσης και των επενδύσεων και τη μεγάλη μείωση των επιτοκίων, λόγω της ένταξης στην ΟΝΕ, η οποία οδήγησε σε επιτάχυνση της πιστωτικής επέκτασης και σημαντική ενίσχυση των προσδοκιών των νοικοκυριών και των επιχειρήσεων. Οι επενδύσεις σε διεθνώς μη εμπορεύσιμα αγαθά, κατά την περίοδο 2000-2007, όπως για παράδειγμα οι επενδύσεις σε κατοικίες αποτελούσαν το 7,5% του ΑΕΠ, που είναι υψηλό συγκριτικά με το αντίστοιχο ποσοστό σε περιόδους ομαλής λειτουργίας της οικονομίας.

Η διάρθρωση του ΑΕΠ, όσον αφορά στην παραγωγική δομή, έχει αλλάξει ριζικά τα τελευταία είκοσι χρόνια. Η αγροτική παραγωγή έχει μειωθεί στο 4.6% του ΑΕΠ το εξωτερικό ισοζύγιο αγροτικών προϊόντων της Ελλάδας παραμένει, σήμερα, ελλειμματικό κατά €4 δις και η ανταγωνιστικότητα στον αγροτικό τομέα έχει χειροτερεύσει. Σχεδόν το 87% του ΑΕΠ αποτελούν οι υπηρεσίες, οι οποίες στην πλειοψηφία τους είναι μη εμπορεύσιμα διεθνώς αγαθά. Το ποσοστό των εξαγώγιμων αγαθών αποτελεί, σήμερα, μόνο σε 7-8% του ΑΕΠ το χαμηλότερο ποσοστό στην Ευρώπη των 27, ενώ οι εξαγωγές αγαθών και υπηρεσιών το 20%, περίπου, του ΑΕΠ έναντι 35% που είναι ο μέσος όρος στην Ευρώπη των 27.

Είμαστε μια σχετικά κλειστή, μη ανταγωνιστική οικονομία, που παρουσίασε τους υψηλούς ρυθμούς ανάπτυξης της τελευταίας 15ετίας, κυρίως, λόγω της ραγδαίας αύξησης της ιδιωτικής και δημόσιας κατανάλωσης σε μη βιώσιμα επίπεδα, δηλαδή, χωρίς να συνοδεύεται από παράλληλη βελτίωση των παραγωγικών δυνατοτήτων της χώρας. Σύμφωνα με την ΤτΕ, κατά την περίοδο 2000-2008, ο λόγος του κόστους εργασίας ανά μονάδα προϊόντος στην Ελλάδα προς το αντίστοιχο μέσο μέγεθος στις χώρες της ζώνης του ευρώ, που αποτελεί και την πραγματική συναλλαγματική ισοτιμία για το μεταξύ τους εμπόριο αλλά και για το εμπόριο με τρίτες χώρες για το οποίο ανταγωνίζονται, αυξήθηκε κατά 21,4%.

Η Ελλάδα αντιμετωπίζει δύο προβλήματα, υπέρογκο δημόσιο χρέος και έλλειψη ανταγωνιστικότητας. Η επιστροφή στη δραχμή δεν θα έλυνε κανένα από τα δύο, αντίθετα θα χειροτέρευε το πρόβλημα του χρέους. Όσο για την ανταγωνιστικότητα, το πρόβλημα οφείλεται σο στις αγκυλώσεις που δημιουργούν οι διοικητικές παρεμβάσεις στην οικονομία, η γραφειοκρατία και η πολυνομία.

Διεθνείς μελέτες έχουν καταδείξει ότι το 50% της βελτίωσης της παραγωγικότητας και κατά συνέπεια και της ανταγωνιστικότητας σε μια χώρα οφείλεται στα ποιοτικά στοιχεία, στη συνολική παραγωγικότητα (όπως η φιλικότητα του επιχειρηματικού περιβάλλοντος, οι δαπάνες για έρευνα και τεχνολογία, η ποιότητα της παιδείας, η ποιότητα της Δημόσιας Διοίκησης, η ευελιξία στις αγορές, η χαμηλή γραφειοκρατία κλπ) και μόνο το 50% στους συντελεστές της παραγωγής, κεφάλαιο και εργασία.

Είναι σφάλμα να θεωρείται ότι οι απώλειες ανταγωνιστικότητας θα μπορούσαν να περιοριστούν, αν η χώρα είχε παραμείνει εκτός της ζώνης του ευρώ, ώστε να διαθέτει το αντισταθμιστικό μέσο της αυτόνομης συναλλαγματικής πολιτικής.

Πριν την ένταξη της χώρας στη ζώνη του ευρώ, ο περιορισμός της απώλειας ανταγωνιστικότητας με τη μεταβολή της συναλλαγματικής ισοτιμίας του νομίσματος δεν αποκαθιστούσε την ισορροπία στις εξωτερικές συναλλαγές.

Η υποτίμηση του νομίσματος συνέβαλλε στην αντιμετώπιση των κρίσεων του ισοζυγίου εξωτερικών συναλλαγών μόνο για βραχύ χρονικό διάστημα.

Η ανισορροπία στις εξωτερικές συναλλαγές επανεμφανιζόταν σχεδόν άμεσα, επειδή οι διορθώσεις της ισοτιμίας ανατροφοδοτούσαν την άνοδο του κόστους και των τιμών, η οποία και προκαλούσε μείωση της ανταγωνιστικότητας.

Η λιτότητα επιβραδύνει την ανάπτυξη και με δεδομένο ότι η ΕΚΤ δε θα αφήσει τον πληθωρισμό να ξεπεράσει το όριο του 2% (στις χώρες του βορρά), απαιτείται πολύ μεγάλος αποπληθωρισμός στο Νότο για να αποκατασταθεί η ανταγωνιστικότητα

Τα πλεονάσματα στο Βορρά συνετέλεσαν στην κρίση χρέους στο Νότο και χωρίς δημοσιονομικές μεταβιβάσεις η Ευρωζώνη δε μπορεί να λειτουργήσει

Η λύση του «Ελληνικού προβλήματος» περνάει μέσα από την ανάπτυξη, οι χώρες του Ευρωπαϊκού βορρά θα πρέπει να βοηθήσουν την Ελληνική οικονομία να αναπτυχθεί και όχι να τη «γονατίζουν» μέσω διαχρονικών εξαγωγών προς την Ελλάδα.

Μολονότι αρκετοί πια έχουν γίνει φτωχοί, απαιτείται κάποιος χρόνος έως ότου οι άνθρωποι να εξαντλήσουν όλο το κομπόδεμά τους και βουλιάξουν στην εξαθλίωση. Ποιο είναι, όμως, το οικονομικό μέλλον της άρρωστης χώρας μας;

Η διαπίστωση ότι, ακόμα και με τη μεγαλύτερη προσπάθεια και με τις μεγαλύτερες θυσίες, που θα προστεθούν σε αυτές που ήδη έχουν γίνει, η κατάσταση θα είναι αβίωτη με την εφαρμογή του κύκλου ζωής του νέου Μνημονίου, εξαναγκάζει τους δανειστές μας σε πολιτικά εκβιαστικές επιταγές, να ζητούν βίαια μέτρα και περαιτέρω αποδιάρθρωση της αγοράς εργασίας στον ιδιωτικό τομέα. Να λοιπόν ο φαύλος κύκλος: η Ελλάδα δανείστηκε για να σωθεί, τώρα αντιλαμβάνονται τις μαύρες τρύπες που οδηγούν σε νέο δανεισμό.



Αν δεν αντιληφθεί εγκαίρως η Ευρωπαϊκή Ένωση ότι επιβάλλεται να δώσει ώθηση στην Ανάπτυξη, θα επιβεβαιωθεί η ιστορική αλήθεια ότι Καμία νομισματική ένωση δεν έχει επιβιώσει χωρίς να υπάρχει δημοσιονομική και πολιτική ένωση.



Ο ιστορικός του μέλλοντος θα γράψει, είτε ότι από την Ελλάδα ξεκίνησε η κατάρρευση της Ευρωζώνης, είτε ότι η Ελλάδα αποτέλεσε το παράδειγμα για το πως θα εξισορροπηθούν οι οικονομικές ανισορροπίες της Ευρωζώνης.



Ο δικός μας αγώνας εστιάζεται στο να σωθεί η Ελλάδα και η Ευρωζώνη, με την ανάπτυξη φερέγγυων και αποτελεσματικών πολιτικών στο εσωτερικό και τη δημιουργία δημοκρατικού προοδευτικού μετώπου στην Ευρώπη, που θα οδηγήσει ξανά τα μέλη της στο δρόμο της ανάπτυξης, της συνεργασίας και της κοινωνικής συνοχής.

                                                              Βασίλης Μαστρογιάννης

                                                          Νομικός MSc, Οικονομολόγος

                                                                          Υποψήφιος Βουλευτής Β΄ ΑΘΗΝΑΣ





Δημοσίευση σχολίου

3 Σχόλια

Ο χρήστης Ανώνυμος είπε…
Βασιλάκη !!!!! τι κάρτα είναι αυτή ??? Νομικός – Οικονομολόγος – Υπεύθυνος τομέα Σωμάτων Ασφαλείας και έως εδώ όλα καλά, το ότι είσαι απόστρατος Αξιωματικός της Ελληνικής Αστυνομίας το ΞΕΧΑΣΕΣ ? ή μήπως αυτό δεν συνάδει με τα πιστεύω και την νοοτροπία της <> ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ και με τους ψηφοφόρους της ???? αχ μωρέ Βασίλη είσαι από τα καλύτερα παιδιά τι θέλεις εκεί μέσα ?
Ο χρήστης Ανώνυμος είπε…
Αγαπητοί φίλοι και συνάδελφοι!! Ανεξάρτητα σε ποιό πολιτικό χώρο ανήκουμε και ποιά είναι η ιδεολογική μας ταυτότητα, ένα πρέπει να παραδεχτούμε : συνάδελφοι συνδικαλιστές σαν τον Βασίλη υπήρξαν ελάχιστοι!! Για όσους γνωρίζουν πολλά και σωστά ,ένα έχουμε να πούμε: Στο ΒΑΣΙΛΗ ΜΑΣΤΡΟΓΙΑΝΝΗ ωφείλουμε πολλά και πάνω απ όλα ένα μεγάλο ευχαριστώ για τον αγώνα που έδωσε για το Ασφαλιστικό της ΕΛ.ΑΣ και γενικά των ενστόλων! Καλή επιτυχία ΣΥΝΑΔΕΛΦΕ ΒΑΣΙΛΗ ΜΑΣΤΡΟΓΙΑΝΝΗ !!!
Ο χρήστης Ανώνυμος είπε…
Συναδελφε ο Βασιλης τιμησε το Σωμα οσο το υπηρετουσε με εργα και οχι με λογια. αλλωστε το αποστρατος δεν ειναι τιτλος και τις περισσοτερες φορες οποιος το αναφερει το κανει για να επωφεληθει από αυτο.πιστευω οτι ο Βασιλης δεν το εγραψε από σεμνότητα και αναδεικνύει οτι ειναι υπευθυνος των σωματων ασφαλειας εκ της ιδιότητάς του βεβαίως. Βασιλη ολόψυχα καλή επιτυχία