ΑΡΘΡΟ ΓΙΑΝΝΗ ΠΑΣΧΑΛΙΑ: "ΟΙ ΔΙΚΟΙ ΜΑΣ ΗΡΩΕΣ"

Σαν σήμερα στις 26 Νοεμβρίου του 1985, η τρομοκρατική οργάνωση «17 ΝΟΕΜΒΡΗ»,  με παγιδευμένο με εκρηκτικά αυτοκίνητο – βόμβα (μια μέθοδο που χρησιμοποίησε τότε για πρώτη φορά),  χτύπησε λεωφορείο των τότε ΜΑΤ, κοντά στο ξενοδοχείο «ΚΑΡΑΒΕΛ», με αποτέλεσμα να σκοτωθεί ο 25χρονος Αρχιφύλακας ΓΕΩΡΓΑΚΟΠΟΥΛΟΣ Νικόλαος και να τραυματιστούν άλλοι 14 Συνάδελφοί μας, εκ των οποίων σοβαρότερα από όλους ο

Αστυφύλακας ΛΟΥΡΙΔΑΣ Νικόλαος, ο οποίος σε μια συνέντευξή του το 2010, σε ηλικία 49 ετών, περιγράφει την επίθεση και τα όσα έζησε από τότε:  «Καθόμουν από την πλευρά του παγιδευμένου αυτοκινήτου και δίπλα μου βρισκόταν ο αρχιφύλακας Νίκος Γεωργακόπουλος που σκοτώθηκε ακαριαία. Θυμάμαι μόνο την έκρηξη. Όλοι με θεωρούσαν κλινικά νεκρό. Είχε ρωτήσει για μένα και ο τότε πρωθυπουργός Ανδρέας Παπανδρέου και οι γιατροί δεν μου έδιναν ελπίδα. Συνήλθα έπειτα από 50 ημέρες. Ήμουν ποδοσφαιριστής και αποδείχθηκε ότι είχα γερή κράση. Τα επόμενα οκτώ χρόνια έκανα εννέα σοβαρές χειρουργικές επεμβάσεις στο κεφάλι, τις επτά στη Γερμανία και στην Αυστρία. Συνολικά έκανα 12 ταξίδια στο εξωτερικό για την αποκατάσταση της υγείας μου. Έχω φύγει πλέον από την ΕΛ.ΑΣ., έχω παντρευτεί και είμαι πατέρας τριών παιδιών. Όμως τα προβλήματα υγείας, 25 χρόνια μετά την έκρηξη, δεν με έχουν εγκαταλείψει».   

Συμπληρώνονται σήμερα 26 χρόνια από εκείνη την ημέρα,  και κανένα από τα μεγάλα κανάλια δεν θα αφιερώσει ούτε ένα δευτερόλεπτο για το τραγικό συμβάν, καθώς και καμία μεγάλη εφημερίδα δεν θα γράψει ούτε μια λέξη γι’ αυτό. Βλέπετε οι Συνάδελφοί μας δεν ήταν ούτε ψευτοεπαναστάτες, ούτε παιδιά πλουσίων οικογενειών, αλλά Αστυνομικοί από φτωχές οικογένειες και γι’ αυτούς δεν περισσεύει κανένα δάκρυ. Η «17 ΝΟΕΜΒΡΗ» για τη δολοφονία του Νίκου Γεωργακόπουλου και τους τραυματισμούς των υπόλοιπων Συναδέλφων μας έγραψε, πέρα όλων των άλλων, στην προκήρυξη που ακολούθησε το χτύπημα και τα εξής:  «Έτσι η σημερινή μας ενέργεια είναι επιπλέον και μια δυναμική αντίσταση σ' αυτή τη διαδικασία κοινωνικού εκφασισμού που καλλιεργεί το ΠΑΣΟΚ, διαδικασία που οδηγεί στη θριαμβευτική επάνοδο μιας σκληρής ημιφασιστικής δεξιάς. Για τη λαϊκή εξουσία και το σοσιαλισμό. Ο αγώνας συνεχίζεται. Επαναστατική Οργάνωση 17 Νοέμβρη Αθήνα 26-11-85».  Για ποιο λόγο τώρα ήταν υπόλογοι οι Συνάδελφοί μας για όλα τα παραπάνω, μόνο οι νοσηροί εγκέφαλοι και οι ψυχοπαθολογικές προσωπικότητες αυτών που οργάνωσαν και εκτέλεσαν τη δολοφονία το γνωρίζουν. Με το θάνατο του Νίκου Γεωργακόπουλου, ούτε η «επανάσταση» που ονειρεύονταν ήρθε, ούτε  τίποτα άλλο έγινε. Επρόκειτο για μια στυγνή δολοφονία μεταμφιεσμένη με έναν ψευτοϊδεολογικό μανδύα, και το μόνο που έμεινε είναι το πένθος της οικογένειάς του, καθώς και ο αγώνας των υπόλοιπων Συναδέλφων μας για να αναρρώσουν.

   Επίσης το Νοέμβριο έχουμε ακόμα μία θλιβερή επέτειο για την Αστυνομία, αφού στις 2 Νοεμβρίου συμπληρώθηκαν ακριβώς 20 χρόνια από τις 2 Νοεμβρίου του 1991, όπου και πάλι η τρομοκρατική οργάνωση «17 ΝΟΕΜΒΡΗ» χτύπησε, με ρουκέτα και με χειροβομβίδα αυτή τη φορά, λεωφορείο των ΜΑΤ στα Εξάρχεια έξω από τα γραφεία του ΠΑΣΟΚ, με αποτέλεσμα να σκοτωθεί ο νεαρός τότε Αστυφύλακας ΒΑΡΗΣ Ιωάννης και να τραυματισθούν άλλοι 7 Συνάδελφοί μας. Ο Αστυφύλακας ΒΡΟΥΒΑΚΗΣ Πέτρος,  που είχε τότε 8 μήνες στην Διμοιρία που χτυπήθηκε, στην εξέτασή του ως μάρτυρας στη δίκη της «17 ΝΟΕΜΒΡΗ» 12 χρόνια μετά λέει για το τραγικό συμβάν: «...Ξαφνικά είδα τη ρουκέτα να του παίρνει το μισό κεφάλι σαν καρπούζι... Αν το είδα; Σήκωσα τα μυαλά του με τα χέρια μου... Κάποιος ας πει μια συγγνώμη στη μάνα αυτού του παιδιού... Αν το κάνανε... Τώρα, αν είναι άντρες και το κάνανε, ας πουν μια συγγνώμη σ' αυτή τη μάνα. Σκοτώσανε ένα παιδί φτωχό, που δούλευε... κουβαλούσε τσιμέντα στο ΤΙΤΑΝ, εγώ ήμουν αγρότης, κι ήρθαμε να βγάλουμε το ψωμί μας με αξιοπρέπεια.». Για ακόμα μια φορά οι τρομοκράτες της «17ΝΟΕΜΒΡΗ», στο όραμά τους για την «επανάσταση» και για την εδραίωση των ουτοπικών ιδεολογημάτων τους, δολοφόνησαν έναν Αστυνομικό και τραυμάτισαν άλλους 7, οι οποίοι κατά τα δικά τους αρρωστημένα μυαλά αντιπροσώπευαν το «ξένο κεφάλαιο», τους «δυνάστες» του λαού, τον «ιμπεριαλισμό» και ότι άλλο αυτοί και μόνο αυτοί πίστευαν, αφού ουδέποτε είχαν απήχηση τα όσα έκαναν στην συντριπτική πλειοψηφία των Ελλήνων. Η «17 ΝΟΕΜΒΡΗ» ήταν η πρώτη τρομοκρατική οργάνωση που στοχοποίησε τα ΜΑΤ, ήδη από το 1980, με τις δολοφονίες στις 16 Ιανουαρίου 1980 του Υποδιοικητή των ΜΑΤ Αστυνόμου ΠΕΤΡΟΥ Παντελή και του οδηγού του Αστυφύλακα ΣΤΑΜΟΥΛΗ Σωτήριου, ενός από τα 7 παιδιά μιας φτωχής αγροτικής οικογένειας. Να τι έγραφαν μεταξύ άλλων στην προκήρυξή τους, μετά τις δολοφονίες οι τρομοκράτες  με τίτλο «ΦΟΛΑ ΣΤΑ ΚΟΠΡΟΣΚΥΛΑ ΤΩΝ ΜΑΤ. ΤΑ ΜΑΤ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΒΑΣΑΝΙΣΤΕΣ ΤΟΥ ΚΑΡΑΜΑΝΛΗ»: «…Έτσι αποφασίσαμε να εκτελέσουμε έναν από τους βασικούς αρχηγούς τους, τον υποδιοικητή των ΜΑΤ μαζί με τον οδηγό-σωματοφύλακά του, που δεν είναι απλός οδηγός αλλά επίσης κοπρόσκυλο των ΜΑΤ.». Αυτός ήταν ο σεβασμός των «επαναστατών», που ήθελαν να κάνουν τον κόσμο καλύτερο, για την ανθρώπινη ζωή. Σκοτώνουμε κάποιον μόνο και μόνο για τη στολή που φοράει, άσχετα αν είναι ένοχος για κάτι ή όχι.

   Κλείνοντας σ’ αυτό το σημείο, και υποσχόμενος ότι θα επανέλθω στο θέμα που αφορά τους νεκρούς μας από τρομοκράτες και εγκληματίες, θέλω να πω στους συγγενείς των θυμάτων ότι εμείς οι Συνάδελφοι τους, τους θυμόμαστε και θα τους θυμόμαστε για πάντα, άσχετα αν η Πολιτεία τους έχει ξεχάσει, γιατί είναι οι ΔΙΚΟΙ ΜΑΣ ΗΡΩΕΣ! Απλά, καθημερινά, λαϊκά παιδιά σαν και μας που ήρθαμε στην Αστυνομία από αγάπη για την Πατρίδα και για να βγάλουμε το ψωμί μας με αξιοπρέπεια.

ΑΔΕΡΦΙΑ ΖΕΙΤΕ, ΕΣΕΙΣ ΜΑΣ ΟΔΗΓΕΙΤΕ!!!

ΠΑΣΧΑΛΙΑΣ Ιωάννης, Μέλος του Δ.Σ. της Ε.Α.Υ.Ν.Θ., Αντ/πος στην Π.Ο.ΑΣ.Υ. Ιδρυτικό Μέλος της «ΔΥΝΑΜΗ ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΗΣ»   paschaellas.blogspot.com

.